«H νέα κόντρα μεταξύ Ιταλίας και Γερμανίας με αφορμή το μεταναστευτικό επαναφέρει στο προσκήνιο τις θεμελιώδεις διαφορές που διχάζουν εδώ και χρόνια Βερολίνο και Ρώμη: Η Ιταλία θέλει να περιορίσει τις εισροές προσφύγων, ενώ η Γερμανία επικαλείται ανθρωπιστικές προτεραιότητες», σχολιάζει η Frankfurter Allgemeine Zeitung με τίτλο: «Και η Ιταλία μπορεί να μπλοκάρει τη μεταρρύθμιση ασύλου». Η εφημερίδα σημειώνει:

«Οι ιδιωτικές οργανώσεις διάσωσης προσφύγων απεικονίζουν με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο το πολιτικό και ηθικό δίλλημα, το οποίο αντιμετωπίζει η Ευρώπη στην εποχή της μαζικής παράτυπης μετανάστευσης. Για τα κράτη δικαίου της Δύσης δεν αποτελεί επιλογή η εγκατάλειψη στη θάλασσα των αιτούντων άσυλο. Από την άλλη πλευρά, η διάσωσή τους στηρίζει έμμεσα τους διακινητές και δεν περιορίζει στο ελάχιστο το κίνητρο σε μετανάστες να τολμήσουν τον ριψοκίνδυνο διάπλου της Μεσογείου.

Το Βερολίνο θα πρέπει να αναρωτηθεί κατά πόσο είναι σωστό να ρίχνει επιπλέον βάρη σε έναν σημαντικό εταίρο της ΕΕ. Αν ο γερμανικός κυβερνητικός συνασπισμός επιθυμεί τη διάσωση στη Μεσόγειο, θα μπορούσε να την αναθέσει σε γερμανικές αρχές ή τουλάχιστον να δέχεται σε γερμανικό έδαφος τους διασωθέντες, όπως ορθώς είπε ο ιταλός υπουργός Εξωτερικών. Υπάρχει όμως ένας σημαντικός λόγος για τον οποίο η κυβέρνηση δεν το κάνει: Η Γερμανία έχει φτάσει ήδη στα όρια των δυνατοτήτων της ως προς την απορρόφηση νέων μεταναστών».

«Ο Μερτς να προσέχει περισσότερο τι λέει»

Η ιστοσελίδα tagesschau.de σε άρθρο με τίτλο «Ο Μερτς να προσέχει περισσότερο τι λέει» παρατηρεί: «Σε τηλεοπτική συζήτηση για τη μεταναστευτική πολιτική στο κανάλι της Welt, ο πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης Φρίντριχ Μερτς δήλωσε ότι “o κόσμος τρελαίνεται όταν βλέπει 300.000 αιτούντες άσυλο, των οποίων το αίτημα έχει απορριφθεί, όχι μόνο να μην εγκαταλείπουν τη χώρα, αλλά να λαμβάνουν πλήρη επιδόματα, πλήρη ιατρική περίθαλψη. Πηγαίνουν στον γιατρό για να φτιάξουν τις οδοντοστοιχίες τους, ενώ οι Γερμανοί πολίτες δεν βρίσκουν ούτε ραντεβού”.

Ο πρόεδρος των γερμανών συντηρητικών Φρίντριχ Μερτς δέχθηκε για τις δηλώσεις κριτική σχεδόν από όλα τα κόμματα. Κριτική ήρθε και από τον καγκελάριο Όλαφ Σολτς, ο οποίος είπε σε συνέντευξη στην Νοτιοδυτική Ραδιοφωνία SWR: “Όσα είπε ο κ. Μερτς δεν ανταποκρίνονται στο νομικό πλαίσιο που ισχύει στη Γερμανία. Θεωρώ ότι θα πρέπει να προσέχει περισσότερο όσα λέει”, δήλωσε ο σοσιαλδημοκράτης πολιτικός».

«Ό,τι απέμεινε από την Αρμενία»

«Οι Αρμένιοι ανήκουν στους πιο χτυπημένους από τη μοίρα λαούς της παγκόσμιας ιστορίας», γράφει η Südeutsche Zeitung σε δημοσίευμα με τίτλο «Ό,τι απέμεινε από την Αρμενία».

Η γερμανική εφημερίδα παρατηρεί: «Τίποτα δεν έχει απομείνει από το βασίλειό τους στον Καύκασο και την Ανατολία, το οποίο ήκμασε στην αρχαιότητα και τον Μεσαίωνα. Η Άγκυρα εξακολουθεί, με τον πλέον ψυχρό τρόπο, μέχρι και σήμερα να μην αναγνωρίζει την γενοκτονία εναντίον των Αρμενίων κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Και το κράτος των Αρμενίων δεν μπορεί καν να υπερασπιστεί τον εαυτό του, όπως φάνηκε από τον πόλεμο-αστραπή, με τον οποίο το γειτονικό Αζερμπαϊτζάν κατέκτησε το Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Όταν ολοκληρωθεί η έξοδος των προσφύγων δεν θα έχουν απομείνει Αρμένιοι χριστιανοί στην διαμφισβητούμενη περιοχή. Τους περίπου 120.000 πρόσφυγες περιμένει μια ζωή σε σκηνές και κοντέινερ.

Η σύγκρουση δείχνει μια μετατόπιση δυνάμεων στον Νότιο Καύκασο, όπου η Μόσχα κυριαρχούσε για δεκαετίες. Η Τουρκία, ως αναδυόμενη στρατιωτική δύναμη, επιβάλλει τα γεωστρατηγικά της συμφέροντα με τη βοήθεια του τουρκικού «αδελφού έθνους» του Αζερμπαϊτζάν.

Ο πόλεμος του Καραμπάχ το 2021 εξυπηρετούσε τους στόχους της Άγκυρας. Το Αζερμπαϊτζάν κέρδισε τον πόλεμο μόνο χάρη στον τουρκικό εξοπλισμό με drones, αεροσκάφη και εκπαιδευτές. Ήδη από τότε Άγκυρα και Μπακού δεν ενδιαφέρονταν μόνο για το Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Επιδίωκαν ένα χερσαίο διάδρομο από τις ακτές του Αζερμπαϊτζάν στην Κασπία Θάλασσα μέχρι την Τουρκία και τα κέντρα βιομηχανικής της παραγωγής.

Υπάρχει όμως ένα μειονέκτημα. Ο αζερικός θύλακας του Ναχιτσεβάν, που συνορεύει με την ανατολική Τουρκία δεν διαθέτει χερσαία σύνδεση με το Αζερμπαϊτζάν, το οποίο εκμεταλλεύεται τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Κασπία Θάλασσα. Τώρα, μετά την ήττα των Αρμενίων του Καραμπάχ, Μπακού και Άγκυρα θα κάνουν ό,τι μπορούν για να αποσπάσουν το συντομότερο από τους αποδυναμωμένους Αρμένιους τα εδάφη που απαιτούνται για τον χερσαίο διάδρομο: είτε πολιτικά είτε με τη βία».