Του Γιάννη Ξενοφώντος
Με τη βοήθεια αλεξίπτωτου, η κάψουλα του Orisis Rex προσγειώνεται στην έρημο της Γιούτα και η Nasa γράφει και πάλι ιστορία. Η διαστημική αποστολή, που κράτησε επτά ολόκληρα χρόνια ολοκληρώθηκε και η κάψουλα μετέφερε με επιτυχία στη Γη ατόφιο δείγμα από τον αστεροειδή Μπενού… τον πιο επικίνδυνο του ηλιακού μας συστήματος. Στο Αρχηγείο της NASA επικρατεί πανδαιμόνιο, καθότι πρόκειται για το μεγαλύτερο δείγμα αστεροειδούς, που επέστρεψε ποτέ άθικτο στον δικό μας πλανήτη για ανάλυση. Πρόκειται για 250 γραμμάρια – όπως εκτιμάται – πετρωμάτων και σκόνης… ποσότητα που γεμίζει ίσα ίσα ένα φλιτζάνι καφέ. Είναι, όμως, εξαιρετικά πολύτιμη για τους επιστήμονες, που έκαναν ένα τεράστιο άλμα.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ακυρώσεις δεκάδων πτήσεων στην Μ. Βρετανία λόγω ισχυρών ανέμων
ΜΑΪΚΛ ΜΟΡΟΥ-Επιστήμονας NASA“Βλέποντάς (την κάψουλα) να κάθεται τέλεια στο έδαφος της ερήμου… είναι δύσκολο να διατυπώσει κανείς τι σημαίνει αυτό… όταν αφιέρωσες τόσα πολλά σ’ αυτή την αποστολή.”
Η σφραγισμένη διαστημική κάψουλα, που μεταφέρθηκε με ελικόπτερο στο εργαστήριο της περιοχής και φυλάχτηκε σε ένα αποστειρωμένο δωμάτιο, αναμένεται να καταλήξει στο Διαστημικό Κέντρο της NASA στο Χιούστον. Εκεί, οι ειδικοί, θα ανακτήσουν το δείγμα, ελπίζοντας ότι θα ξεκλειδώσουν τις απαντήσεις για το πως δημιουργήθηκε το ηλιακό μας σύστημα, η Γη και κυρίως η ζωή.
AdvertisementΓΚΙΑΤΑ ΑΡΝΙ-Επιστήμονας NASA“Θεωρούμε τους αστεροειδείς ως παρθένες χρονοκάψουλες… από τον πολύ πρώιμο σχηματισμό του ηλιακού μας συστήματος. Ελπίζουμε να μάθουμε περισσότερα για το δομικό υλικό… που έφτιαξε τους δικούς μας πλανήτες πριν από δισεκατομμύρια χρόνια.”
Ο πλούσιος σε άνθρακα αστεροειδής Μπενού, θεωρείται ο πλέον απειλητικός βράχος του ηλιακού μας συστήματος, καθώς η πορεία του δίνει τη μεγαλύτερη πιθανότητα σύγκρουσης με τη Γη. Δημιουργήθηκε πριν από τεσσεράμισι δισεκατομμύρια χρόνια, έχει πλάτος 500ων μέτρων. Η ιστορική δειγματοληψία πραγματοποιήθηκε το 2020 και περισσότερες λεπτομέρειες για τα ευρήματα θα ανακοινωθούν εντός Οκτωβρίου. Η προνοητική NASA, πάντως, θα αφήσει άθικτο και καλά φυλαγμένο το 70% του δείγματος, ώστε οι μελλοντικές γενιές, με καλύτερη τεχνογνωσία, να μπορέσουν να ανακαλύψουν περισσότερα απ’ όσα σήμερα είμαστε σε θέση να μάθουμε.
