Επιστήμονες εξέτασαν μικροσκοπικές κρυστάλλινες χάντρες, θραύσματα από πυροκλαστικά αποθέματα, τα οποία συνελέγησαν από τις αποστολές Apollo 15 και 17 τη δεκαετία του εβδομήντα.

Συνδύασαν τα αποτελέσματα με σύγχρονες δορυφορικές εικόνες και ανακάλυψαν ότι στην επιφάνεια του φεγγαριού υπάρχουν πάρα πολλές τέτοιες χάντρες, άρα και περισσότερο νερό.

Οι χάντρες σχηματίστηκαν όταν μάγμα εκτινάχθηκε στην επιφάνεια του φεγγαριού και κρυσταλλοποιήθηκαν έτσι ώστε να παγιδευτεί το νερό μέσα τους.

Αυτό το εύρημα αναπτερώνει τις ελπίδες όσων σχεδιάζουν αποικίες στο φεγγάρι, καθώς θα είναι πιο εύκολο να χρησιμοποιήσουν αυτό το νερό από τον μανδύα της Σελήνης παρά τους πάγους στους σεληνιακούς πόλους.

Σε είκοσι χρόνια η ΕυρωπαΪκή Υπηρεσία Διαστήματος σχεδιάζει να ιδρύσει διεθνή βάση στο φεγγάρι από όπου θα ξεκινούν αποστολές στον Άρη.

Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature Geosciensce.