Από την εξέλιξη των στρατιωτικών επιχειρήσεων της Ρωσίας, σχεδόν αμέσως μετά την εισβολή της 24ης Φεβρουαρίου στην Ουκρανία, έγινε εμφανές ότι πρώτος στόχος της Μόσχας ήταν η «περιχαράκωση» των ανατολικών περιοχών του Ντονμπάς, την «ανεξαρτησία» των οποίων είχε αναγνωρίσει νωρίτερα ο Βλαντιμίρ Πούτιν και ο μεγαλύτερος κατά το δυνατόν έλεγχος της πρόσβασης στην Αζοφική θάλασσα. Δυστυχώς αυτό το τελευταίο, το επιβεβαίωσαν με τραγικό και βάναυσο τρόπο οι ανελέητοι βομβαρδισμοί και οι επιθέσεις στη Μαριούπολη, που είναι και η βασική πύλη της Ουκρανίας στον συγκεκριμένο θαλάσσιο χώρο.

Το θέμα είναι ότι η Ρωσία επιβεβαιώνει τώρα εντελώς κυνικά ότι θέλει να αποκτήσει τον έλεγχο όλου του μετώπου της Ουκρανίας, που «βλέπει» στην Αζοφική θάλασσα, ώστε «να δημιουργήσει μια ασφαλή χερσαία σύνδεση με την Κριμαία», όπως ομολόγησε ο αναπληρωτής απεσταλμένος του Βλαντίμιρ Πούτιν για την ομοσπονδιακή περιφέρεια της Νότιας Ρωσίας Κίριλ Στεπάνοφ.

Δηλαδή να συνδεθεί η συνοριακή γραμμή Ρωσίας – Ουκρανίας στο σημείο δυτικά του Ροστόφ, με την προσαρτημένη από το 2014 Χερσόνησο της Μαύρης Θάλασσας.

Όλο αυτό το μέτωπο διατρέχεται από τον αυτοκινητόδρομο Μ14, ο οποίος ξεκινάει από το Ροστόφ ως Ε58 και αφού κάνει μέσα στη Ρωσία μία απόσταση 120 χιλιομέτρων, περνά στην ανατολική Ουκρανία (περιοχή Ντονμπάς) και φτάνει ως την Οδησσό. Ουσιαστικά δηλαδή διατρέχει όλο το μέτωπο της Ουκρανίας στις θάλασσες (Μαύρη και Αζοφική) και το μήκος του εντός της δοκιμαζόμενης τώρα, χώρας φτάνει περίπου τα 670 χιλιόμετρα συνολικά.

Η σημασία του είναι κρίσιμη και γι’ αυτό ο Στεπάνοφ αναφέρθηκε με τόση έμφαση σε αυτόν.

Από τα σύνορα Ρωσίας – Ουκρανίας πάνω στην Αζοφική υπάρχουν μερικά σημεία που έχουν στρατηγική σημασία για τη ρωσική εισβολή και γι αυτό μαίνονται μερικές από τις πιο σκληρές μάχες, μεταξύ αυτών και η πλέον βάρβαρη αυτή της Μαριούπολης.

Εάν η Ρωσία επιδιώκει να συνδεθεί από ξηράς με την Κριμαία, τότε πρέπει να ελέγξει τις περιοχές που εκτείνονται πέριξ του Μ14 από τα σύνορα με την Ουκρανία, δυτικά του Ροστόφ, έως την Χερσώνα την οποία έχει καταλάβει εδώ και μέρες. Πρόκειται για ένα μήκος αυτοκινητόδρομου 480 χιλιομέτρων! Εάν χάσει τη Χερσώνα (για την οποία έχει προτείνει να κάνουν δημοψήφισμα οι κάτοικοι) τότε θα πρέπει να ελέγξει το μέτωπο από τα σύνορα έως την Μελιτόπολη, μήκους 250 χιλιομέτρων και μετά να κατακτήσει την περιοχή, από την οποία διέρχεται ο αυτοκινητόδρομος Ε105 και συνδέει την πόλη αυτή, έχοντας νοτιοδυτική κατεύθυνση, με την Κριμαία!

Σε κάθε περίπτωση είτε ο ρωσικός στρατός κατοχυρώσει την κατάκτηση της Χερσώνας, είτε φτάσει τελικά μέχρι τη Μελιτόπολη, η Μαριούπολη είναι μέσα στις καίριας σημασίας περιοχές που θέλει το Κρεμλίνο. Είναι δηλαδή πάνω στο κομμάτι εκείνο του Μ14, που αποτελεί τον πρώτιστο στόχο της ρωσικής εισβολής, ώστε να συνδεθεί η Κριμαία με τις υπό αυτονόμηση περιοχές του Ντονμπάς (ανατολική Ουκρανία) και τη Ρωσία. Και μάλιστα είναι μόλις 50 χιλιόμετρα από τα σύνορα με τη Ρωσία, που εξηγεί γιατί το Κρεμλίνο την έχει βάλει τόσο πολύ στόχο.

Σε αυτό το κομμάτι, από τα σύνορα μέχρι την Κριμαία, υπάρχει το Μπερντιάνσκ, ένα σημαντικό λιμάνι στην περιφέρεια Ζαπορίζια, που επίσης έχει μετατραπεί σε θέατρο σκληρών μαχών.

Παραμένει ερώτημα βέβαια, εάν ο Στεπάνοφ είπε όλη την αλήθεια περί της ρωσικής επιδίωξης για χερσαία σύνδεση με την Κριμαία και άφησε κάπως να αιρωτείται το τι θέλει να κάνει τελικά η Μόσχα με την Οδησσό και αν επιχειρήσει να συνδέσει και αυτό το λιμάνι με την χερσόνησο, που έχει προσαρτήσει από το 2014!

«Μόλις ο ρωσικός στρατός θέσει υπό τον έλεγχό του τον αυτοκινητόδρομο M14, η Κριμαία θα συνδέεται με ασφάλεια με τις ανατολικές περιφέρειες του Ντονέτσκ και του Λουχάνσκ μέσω ενός διαδρόμου μεταφορών» σημείωσε ο ρώσος αξιωματούχος.

Αλλά και ο στρατηγός Έιντριαν Μπράντσο, πρώην αναπληρωτής στρατιωτικός διοικητής του ΝΑΤΟ, διατύπωσε την εκτίμηση ότι είναι απίθανο να σταματήσουν οι Ρώσοι τις επιθέσεις στη Μαριούπολη μέχρι να δημιουργήσουν μια χερσαία σύνδεση μεταξύ Ρωσίας και Κριμαίας.