Ο τρόπος με τον οποίο η Κομισιόν θα προσεγγίσει το θέμα της εφαρμογής των νέων νομοθεσιών για τη μετανάστευση και το άσυλο θα εστιάζει στη συνεργασία, ώστε να μην επικρέμαται «Δαμόκλειος σπάθη» πάνω από τα κράτη μέλη, όπως είπε κοινοτικός αξιωματούχος, που ενημέρωσε τον Τύπο στις Βρυξέλλες για το πλάνο εφαρμογής του Συμφώνου για τη Μετανάστευση και το Άσυλο που παρουσιάστηκε την Τετάρτη.
Πρόσθεσε ωστόσο πως η ΕΕ έχει εργαλεία για να αντιμετωπίσει τη μη συμμόρφωση, όπως διαφάνηκε την Πέμπτη με την απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΕ για επιβολή προστίμου 200 εκατομμυρίων ευρώ εφάπαξ για την παραβίαση του δικαίου της ΕΕ, και ενός εκατομμυρίου κάθε μέρα που η παραβίαση συνεχίζεται.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Στην κόψη του ξυραφιού οι ισορροπίες Δύσης – Ρωσίας
Όπως εξήγησε, τα κράτη μέλη θα έχουν περίοδο δύο χρόνων για να εφαρμόσουν τις νομοθεσίες που αφορούν το σύνολο της διαχείρισης της μετανάστευσης και της επεξεργασίας αιτήσεων για άσυλο, κάνοντας λόγο για «προσέγγιση με βάση τη συνεργασία». Όπως επεσήμανε, από τη στιγμή που το πακέτο εγκρίθηκε από το Συμβούλιο της ΕΕ και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η Κομισιόν ξεκίνησε τον σχεδιασμό εφαρμογής, έχοντας υπόψη το δίδαγμα πως πολλά από τα ζητήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η ΕΕ προκύπτουν από τις αδυναμίες στην εφαρμογή των μέχρι σήμερα νομοθεσιών.
Η εφαρμογή θα γίνει σε συνεργασία με τα κράτη μέλη, χωρίς την απειλή των κυρώσεων, ωστόσο, συνέχισε, η Κομισιόν έχει εξουσίες ως φύλακας των Συνθηκών, παραπέμποντας στην προσφυγή της Κομισιόν κατά της Ουγγαρίας που είχε ως αποτέλεσμα την απόφαση του ΔΕΕ. Τόνισε όμως πως οι τέτοιες διαδικασίες είναι αργές και πως για αυτό η Κομισιόν πρέπει να διασφαλίσει προληπτικά τη συμμόρφωση με τα όσα έχουν συμφωνηθεί.
Εξηγώντας μεταξύ άλλων πώς θα λειτουργεί ο μηχανισμός αλληλεγγύης που θα πρέπει βάσει του προγραμματισμού να ενεργοποιηθεί μέχρι το 2026. Όπως είπε, στη βάση της ετήσιας έκθεσης για τη διαχείριση της μετανάστευσης που θα συντάσσει η Κομισιόν, θα καταγράφονται οι πιέσεις που αντιμετωπίζει το κάθε κράτος μέλος και θα καθορίζονται οι πιθανές ανάγκες.
Από εκεί και πέρα, το κάθε κράτος μέλος θα πρέπει να δηλώνει αν θα παρέχει αλληλεγγύη μέσω μετεγκαταστάσεων ή χρηματικής στήριξης, και τα κράτη μέλη που χρειάζονται βοήθεια θα μπορούν μετά να αντλούν από αυτό το «απόθεμα αλληλεγγύης», ανάλογα με τις ανάγκες.
