Πέντε σενάρια για την έκβαση της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία παραθέτει σε εκτενές δημοσίευμα του το BBC. Το τοπίο επί του εδάφους δείχνει πως τα επιχειρησιακά δεδομένα για τη Ρωσία δεν είναι όσο απλά αναμένονταν για μια σειρά από λόγους, ενώ παράλληλα οι όποιες διπλωματικές προσπάθειες δεν έχουν μέχρι στιγμής αποδώσει καρπούς. Το σκηνικό παραμένει ομιχλώδες και θα μπορούσε να κινηθεί είτε προς την κατεύθυνση της δραματικής κλιμάκωσης, είτε και προς την κατεύθυνση της αποκλιμάκωσης υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις.

Σύντομος πόλεμος

Στη βάση αυτού του σεναρίου, η Ρωσία θα κλιμακώσει τις στρατιωτικές της επιχειρήσεις στο έδαφος της Ουκρανίας. Αυτό σημαίνει ότι θα υπάρξει μεγαλύτερος όγκος αδιάκριτων πυρών σε όλη την Ουκρανία. Η ρωσική πολεμική αεροπορία που έπαιξε καθοριστικό ρόλο μέχρι στιγμής, θα εξαπολύσει καταστροφικές επιθέσεις. Θα συνοδεύονται από μεγάλης έκτασης κυβερνο-επιθέσεις που θα στοχεύσουν τις κρατικές υποδομές της χώρας. Τα ενεργειακά δίκτυα και οι επικοινωνίες θα διακοπούν. Θα υπάρξουν χιλιάδες νεκροί άμαχοι. Παρά τη σθεναρή αντίσταση το Κίεβο θα πέσει σε μερικές μέρες. Η κυβέρνηση θα αντικατασταθεί με φιλο-ρωσική κυβέρνηση, ο Ζελένσκι είτε θα δολοφονηθεί είτε θα μεταφερθεί στη δυτική Ουκρανία, είτε εξαναγκαστεί να εγκαταλείψει τη χώρα για να εγκαθιδρύσει άλλη κυβέρνηση στην εξορία. Ο Πούτιν θα ανακηρυχθεί νικητής και θα αποσύρει κάποια από τα στρατεύματα του αφήνοντας όμως κάποια στο ουκρανικό έδαφος για να εξακολουθήσει να έχει τον έλεγχο. Η Ουκρανία θα γίνει πελατειακό κράτος της Ρωσίας όπως συμβαίνει με τη Λευκορωσία. Το πιο πάνω αποτέλεσμα δεν είναι αδύνατο, όμως θα εξαρτηθεί από παράγοντες όπως οι επιδόσεις των ρωσικών δυνάμεων και την αντίσταση των Ουκρανών.

Παρατεταμένος πόλεμος

Είναι το επικρατέστερο σενάριο αυτή τη στιγμή. Αρκετοί εκτιμούν πως οι ρωσικές δυνάμεις δεν έχουν την αποτελεσματικότητα που αναμενόταν, δεν έχουν το αναμενόμενο ηθικό ούτε και την ανάλογη ηγεσία. Αυτό σημαίνει ότι για να επιτευχθούν οι στόχοι του Πούτιν θα χρειαστεί μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, ώστε να καταληφθούν πόλεις όπως το Κίεβο. Αυτό το σενάριο θυμίζει και τις μάχες που έδωσαν οι Ρώσοι τη δεκαετία του ’90 για να καταστρέψουν το Γκρόζνι που ήταν η πρωτεύουσα της Τσετσενίας. Ακόμα και αν οι Ρώσοι καταλάβουν τις κυριότερες πόλεις, θα εξακολουθήσουν να δυσκολεύονται στη διατήρηση του ελέγχου τους. Άλλωστε το έδαφος της Ουκρανίας είναι τόσο μεγάλο ποου θα χρειαστεί τεράστιος αριθμός στρατευμάτων. Η Δύση συνεχίζει στο μεταξύ να προμηθεύει με όπλα και πυρομαχικά τους Ουκρανούς. Αργότερα, μετά από αρκετά χρόνια όταν ίσως υπάρξει αλλαγή ηγεσίας στη Ρωσία, τα στρατεύματα αποσύρονται και αφήνουν πίσω τους μια ματωμένη χώρα όπως έγινε στην περίπτωση του Αφγανιστάν το 1989 μετά από μια δεκαετία μαχών με τους ισλαμιστές.

Ευρωπαϊκός πόλεμος

Είναι δυνατό αυτός ο πόλεμος να ξεφύγει από τα σύνορα της Ουκρανίας; Ο Πρόεδρος Πούτιν θα μπορούσε να στοχεύσει στην ανακατάληψη και άλλων περιοχών που ήταν κάποτε μέρη της πρώην ρωσικής αυτοκρατορίας στέλνοντας στρατεύματα σε χώρες της πρώην σοβιετικής ένωσης που δεν είναι μέλη του ΝΑΤΟ όπως η Μολδαβία και η Γεωργία. Αυτό το σενάριο θα μπορούσε επίσης να εξελιχθεί σε περίπτωση που υπάρξει κάποιος λάθος υπολογισμός ή κλιμάκωση. Θα μπορούσε για παράδειγμα ο Πούτιν να ανακηρύξει την ενίσχυση με όπλα και πυρομαχικά της δύσης προς την Ουκρανία ως πράξη επιθετικότητας και το πράγμα να ξεφύγει. Θα μπορούσε να γίνει απειλητικός προς τις χώρες της Βαλτικής που είναι μέλη του ΝΑΤΟ όπως η Λιθουανία και να επιχειρήσει να δημιουργήσει ένα διάδρομο μέχρι το Καλίνινγκραντ. Αυτό ενέχει τεράστια ρίσκα που θα μπορούσαν να προκαλέσουν ένα πόλεμο ανάμεσα στη Ρωσία και το ΝΑΤΟ το οποίο θα ήταν αναγκασμένο να ενεργοποιήσει το άρθρο 5 της Συνθήκης της Συμμαχίας. Το συγκεκριμένο ρίσκο ο Πούτιν θα το έπαιρνε, σύμφωνα με αναλυτές, μόνο σε περίπτωση που ένιωθε πως απειλείτο η θέση του ιδίου. Αν για παράδειγμα έχανε τον πόλεμο με την Ουκρανία θα μπορούσαν να ξυπνήσουν τέτοιου είδους ένστικτα ενώ δεν πρέπει να παραλείπεται η απειλή του για χρήση πυρηνικών όπλων.

Διπλωματική λκύση

Ο Αντόνιο Γκουτέρες επανέλαβε πως παρά το γεγονός ότι τα όπλα αυτή τη στιγμή είναι το εργαλείο που επέλεξαν οι εμπλεκόμενοι, εντούτοις το παράθυρο του διαλόγου παραμένει ανοιχτό. Ο Πρόεδρος Μακρόν μιλά με τον Πούτιν στο τηλέφωνο ενώ σε εξέλιξη βρίσκονται και συνομιλίες ανάμεσα σε αντιπροσωπείες της Ουκρανίας και της Ρωσίας. Οι κυρώσεις δημιουργούν ένα σοβαρό υπόβαθρο για να ασκηθεί πίεση στη Μόσχα, ενώ αν οι μάχες επί του εδάφους δεν πηγαίνουν καλά για τον Πούτιν θα μπορούσε να του προσφερθεί ένα παράθυρο διαφυγής. Πίεση για συμβιβασμό θα μπορούσε σε αυτή την περίπτωση να ασκήσει στη Μόσχα και η Κίνα. Σε αυτή την περίπτωση οι Ουκρανοί θα μπορούσαν να δεχθούν την προσάρτηση της Κριμαίας και την ανεξαρτησία κάποιων περιοχών στην ανατολική Ουκρανία έναντι της αναγνώρισης της ανεξαρτησίας του Κίεβο από τη Ρωσία. Αυτό το σενάριο επί του παρόντος θεωρείται εξαιρετικά απομακρυσμένο λαμβάνοντας υπόψη και το αίμα που αρχίζει να χύνεται σε αυτό τον πόλεμο.

Το τέλος του Πούτιν

Όταν ο Πούτιν κήρυξε την έναρξη της εισβολής έλεγε ότι είναι έτοιμος για το όποιο αποτέλεσμα. Αν το αποτέλεσμα είναι να χάσει τη δύναμη που σήμερα κατέχει στη Ρωσία. Έμπειροι αναλυτές προβλέπουν πως η επόμενη μέρα αυτού του πολέμου θα φέρει αλλαγές ηγεσίες τόσο στο Κίεβο όσο και στη Μόσχα. Αυτό θα μπορούσε να γίνει επειδή ο Πούτιν μπήκε σε ένα καταστροφικό για τον ίδιο πόλεμο, με χιλιάδες Ρώσους στρατιώτες νεκρούς και κυρώσεις που βυθίζουν την οικονομία της χώρας του. Κάπως έτσι θα μπορούσε να απωλέσει τη δημοφιλία του και να στρέψει την ελίτ της Ρωσίας εναντίον του. Η Δύση παράλληλα θα στέλνει το μήνυμα πως αν ο Πούτιν φύγει και αντικατασταθεί από ένα μετριοπαθή ηγέτη τότε οι κυρώσεις θα αρθούν. Ούτε αυτό το σενάριο μοιάζει πολύ πιθανό αυτή τη στιγμή, ωστόσο το παγκόσμιο κλίμα που επικρατεί αυτή τη στιγμή εξαιτίας αυτής της πολεμικής σύγκρουσης που συγκλονίζει τους πάντες, θα μπορούσε να σπρώξει προς αυτή την κατεύθυνση τις εξελίξεις.