Οι περισσότερες φτωχές χώρες του πλανήτη δεν θα επιτύχουν συλλογική ανοσία (“αγέλης”) τουλάχιστον πριν το 2024 και μερικές ίσως ούτε καν έως τότε, σύμφωνα με τις δυσοίωνες προβλέψεις του Economist Intelligence Unit (EIU), οι οποίες αναδεικνύουν τις παγκόσμιες ανισότητες, με τις ανεπτυγμένες χώρες να εμβολιάζονται σχεδόν πλήρως, έστω και μετ` εμποδίων, έως το τέλος του 2021, αλλά με άλλες να αγωνιούν να βρουν διαθέσιμα εμβόλια στην αγορά.

Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι ΗΠΑ, η Βρετανία, το Ισραήλ και ίσως ακόμη μερικές, πιθανώς θα επιτύχουν “εκτεταμένη εμβολιαστική κάλυψη”, δηλαδή σε όλες τις ευπαθείς ομάδες, το υγειονομικό προσωπικό και σχεδόν το σύνολο του πληθυσμού τους, έως το τέλος του έτους φέτος.

Κάτι ανάλογο θα κάνουν ακόμη μερικές ανεπτυγμένες χώρες έως τα μέσα του 2022 και οι περισσότερες χώρες μεσαίου εισοδήματος έως το τέλος του 2022. Μετά, όμως, το… χάος. Εκτιμάται ότι 84 χώρες -οι πιο φτωχές- θα αργήσουν να αποκτήσουν επαρκείς δόσεις και κάποιες θα δίνουν αγώνα έως το 2025 για τη συλλογική ανοσοποίηση του πληθυσμού τους.

Αυτό το παγκόσμιο ρήγμα ανάμεσα στους “κατέχοντες” και στους μη έχοντες (εμβόλια και όχι μόνο) “πρόκειται να καθορίσει την παγκόσμια οικονομία, το παγκόσμιο πολιτικό τοπίο, τα ταξίδια και σχεδόν τα πάντα”, δήλωσε στη “Γκάρντιαν” η Agathe Demarais, επικεφαλής της μελέτης της EIU.

Οι αιτίες για τις εμβολιαστικές καθυστερήσεις είναι πολλές, όπως η εξασφάλιση των αναγκαίων συστατικών των εμβολίων, οι περιορισμένες δυνατότητες παραγωγής, οι δυσκολίες στην παράδοση, οι ανεπαρκείς ιατρικές υποδομές σε μερικές χώρες, η έλλειψη εξειδικευμένου υγειονομικού προσωπικού για να κάνει τα εμβόλια κ.ά.

Σε χώρες τεράστιες σε έκταση και πληθυσμό, όπως η Ινδία και η Κίνα, και μόνο το να φθάσουν τα εμβόλια σε κάθε γωνιά της επικράτειάς τους αποτελεί άθλο. Σε ανεπτυγμένες χώρες με μεγάλο ποσοστό σκεπτικιστών απέναντι στα εμβόλια, όπως η Ιαπωνία, υπάρχουν πρόσθετες δυσκολίες στη μαζική ανοσοποίηση του πληθυσμού τους έως το τέλος του 2021.