Το AlphaNewsLive σας παρουσιάζει το προφίλ των βασικών υποψηφίων για τις Εκλογές στην Τουρκία. Ο εκλεκτός των Τούρκων ψηφοφόρων θα πρέπει να διαχειριστεί τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα, καθώς επίσης και τα θέματα εξωτερικής πολιτικής όπως οι κακές σχέσεις της Τουρκίας με τη Δύση, το συριακό και το μεταναστευτικό. 

Υποψήφιοι είναι ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος ηγείται της αναμέτρησης, ενώ “καταδιώκεται” από τον Μουχαρέμ Ιντζέ. Προβλήματα του δημιουργεί και η ακροδεξιά Μεράλ Άκσενερ, η μοναδική γυναίκα υποψήφιος. Στο ψηφοδέλτιο και ο Τεμέλ Καραμολάογλου, ο Σελαχατίν Ντεμιρτάς και ο Ντογκού Περιντσέκ. 

Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν

Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είναι ο σημερινός πρόεδρος της Τουρκίας από το 2004. Γεννήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 1954 στην Κωνσταντινούπολη. Είναι παντρεμένος με την Εμινέ Γκιουλμπαράν και έχουν τέσσερα παιδιά.

Βρίσκεται στην ηγεσία της χώρας και έχει καθοριστικό ρόλο από το 2003 όταν εξελέγη Πρωθυπουργός και στη συνέχεια, το 2014, έγινε ο 12ος Τούρκος Πρόεδρος και πρώτος Τούρκος πρόεδρος που εκλέχθηκε από το λαό.

Η αρχή της πολιτικής του καρίερας ήταν το 1994 στο αξίωμα του δημάρχου Κωνσταντινούπολης. Υπήρξε ο ιδρυτής και πρώτος αρχηγός του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP).

Είναι άριστος ρήτορας και γνωστός για τις συντηρητικές του θέσεις στο θέμα των σχέσεων Κράτους και Ισλαμικής θρησκείας.

Κατά τη διάρκεια της πολιτικής του καριέρας μάζεψε εκατοντάδες χιλιάδες υποστηρικτές και άλλους τόσους πολέμιους.

Μουχαρέμ Ιντζέ

Βασικότερος αντίπαλος του Ερντογάν είναι ο Μουχαρέμ Ιντζέ, ο οποίος επιβλήθηκε τα τελευταία χρόνια ως ένας από τους δριμύτερους επικριτές του Ερντογάν.

Ο Ιντζέ γεννήθηκε στις 4 Μαΐου 1964 στο χωριό Elmalık, στην Γιάλοβα και έχει ένα παιδί. Έχει καταγωγή από τη Θεσσαλονίκη, από τη πλευρά του πατέρα του και από τον Πόντο από την πλευρά της μητέρας του.

Είναι πρώην καθηγητής Φυσικής και σημαντικό στέλεχος του Λαϊκού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος (CHP). Επιλέχθηκε να εκπροσωπήσει το CHP, παρά το ότι στο παρελθόν απέτυχε δύο φορές να αναδειχθεί στην ηγεσία του κόμματος.

“Με την άδεια του Θεού και τη βούληση του έθνους, στις 24 Ιουνίου θα εκλεγώ πρόεδρος”, δήλωσε στη διάρκεια τελετής στην Άγκυρα.

Ο Ιντζέ φαίνεται να έχει κερδίσει μεγάλο έδαφος με τους υποστηρικτές του να μαζεύονται κατά χιλιάδες στις προεκλογικές του συγκεντρώσεις.

Μεράλ Άκσενερ

Η Μεράλ Άκσενερ είναι η μοναδική γυναίκα υποψήφιος για τις τουρκικές εκλογές και αποτελεί “εφιάλτης” για τον Ερντογάν, αφού μπορεί να ανακόψει την πορεία του προς τον απόλυτο θρίαμβο.

Γεννήθηκε στις 18 Ιουλίου 1956 στη Σμύρνη, είναι συντηρητική, εθνικίστρια, αυτοπροσδιορίζεται ως πιστή μουσουλμάνα και είναι μητέρα ενός παιδιού. Είναι εγγονή μεταναστών που έφθασαν στην Τουρκία από την Ελλάδα με την ανταλλαγή πληθυσμών. Έχει διδακτορικό στην Ιστορία και εργάστηκε ως λέκτορας μέχρι το 1995 που εξελέγη στο κοινοβούλιο.

Υπήρξε Υπουργός Εσωτερικών κατά τη δεκαετία του ’90 και μέλος του υπερεθνικιστικού MHP, το οποίο σήμερα είναι σύμμαχος του Ερντογάν. Ίδρυσε το Καλό Κόμμα (εθνικιστική δεξιά) τον περασμένο Οκτώβριο.

Την αποκαλούν “Σιδηρά Κυρία” της Τουρκίας, “Τουρκάλα Μαρίν Λεπέν” ή “Γκρίζα Λύκαινα” λόγω της πολυετούς συμμετοχής της στο ΜΗΡ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ακσενέρ: Πρώτα θα πάω στα 18 νησιά του Αιγαίου και μετά στην Κύπρο

Το 1996-1997 υπήρξε μια από τις αιματερότερες περιόδους της κουρδικής εξέγερσης, περίοδος κατά την οποία η Άκσενερ ήταν στην κυβέρνηση, θέση η οποία αναμένεται να της στερήσει ψήφους από τους Κούρδους.

Όπως αναμενόταν, έχει μαζέψει χιλιάδες γυναίκες υποστηρικτές και όχι μόνο.

Τεμέλ Καραμολάογλου

Μνηστήρας του προεδρικού θώκου είναι και ο 70χρονος Τεμέλ Καραμολάογλου του Κόμματος της Ευτυχίας ( SP, ισλαμοσυντηρητικό). 

Ο Καραμολάογλου γεννήθηκε στις 7 Ιουνίου 1941 στο Καχραμάνμαρας και είναι πατέρας πέντε παιδιών.

Έχει εκλεγεί τρεις φορές βουλευτής με το Κόμμα της Ευημερίας (Refah). Ο ίδιος υπήρξε στενός συνεργάτης του Νετζμετίν Ερμπακάν, του μέντορα του Ερντογάν.

Υπήρξε δήμαρχος της πόλης Σίβας το 1993 κατά την διάρκεια του εμπρησμού ξενοδοχείου της πόλης από ακραίους ισλαμιστές, η οποία είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο 37 ανθρώπων, στην πλειοψηφία τους Τούρκων διανοουμένων.