Τοιχογραφία που αναπαριστά κάτι που θα μπορούσε να ήταν ο πρόγονος της ιταλικής πίτσας ανακαλύφθηκε στον τοίχο ενός σπιτιού στην Πομπηία, όπως ανακοίνωσε σήμερα το ιταλικό υπουργείο Πολιτισμού.

Οι αρχαιολόγοι θεωρούν πως η πίτα που διακρίνεται στην τοιχογραφία δίπλα σε ένα κύπελλο κρασί, μπορεί να τρωγόταν γαρνιρισμένη με φρούτα όπως ρόδια ή χουρμάδες ή με μπαχαρικά και ένα είδος σάλτσας πέστο, ανέφερε το υπουργείο.

Αν και από τεχνική άποψη δεν μπορεί να θεωρηθεί πίτσα, αφού της λείπουν κλασικά υλικά όπως η ντομάτα και η μοτσαρέλα, αυτό που βρέθηκε στην Πομπηία «μπορεί να είναι ο μακρινός πρόγονος» της σύγχρονης πίτσας, σύμφωνα με την ανακοίνωση.

A still-life discovered in #pompeii with an offering of bread (?) and fruits next to a cup of wine pic.twitter.com/DfNOMynN7i

Advertisement

— Gabriel Zuchtriegel (@GZuchtriegel) June 27, 2023

Η Πομπηία, που καταστράφηκε από την έκρηξη του ηφαιστείου Βεζούβιος πριν από σχεδόν 2.000 χρόνια, βρίσκεται μόλις 23 χλμ. από τη Νάπολη, τη σύγχρονη πόλη που είναι η πατρίδα της ιταλικής πίτσας, ένα φαγητό που ανήκει στην παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά και προστατεύεται από την Unesco.

Tale genere di immagini, noto in antico con il nome xenia, prendeva spunto dai “doni ospitali” che si offrivano agli ospiti secondo una tradizione greca, risalente al periodo ellenistico (III-I secolo a.C.). pic.twitter.com/nruBgX45nT

— Pompeii Sites (@pompeii_sites) June 27, 2023

Η τοιχογραφία ανακαλύφθηκε στην τραπεζαρία ενός σπιτιού δίπλα στο οποίο βρισκόταν ένα αρτοποιείο, που είχε εν μέρει ανασκαφεί τον 19ο αιώνα και όπου οι ανασκαφές ξανάρχισαν τον Ιανουάριο, όπως ανέφερε το υπουργείο Πολιτισμού.

Tuttavia, come risulta da una prima analisi iconografica di un affresco con natura morta, emerso nell’ambito dei nuovi scavi nell’insula 10 Regio IX a Pompei, ciò che era rappresentato sulla parete di una casa pompeiana potrebbe essere un lontano antenato della pietanza moderna. pic.twitter.com/wbNcDku1yX

— Pompeii Sites (@pompeii_sites) June 27, 2023

Στον χώρο της Πομπηίας, που ανακαλύφθηκε τον 16ο αιώνα, σημειώνεται τελευταία έντονη αρχαιολογική δραστηριότητα έπειτα από χρόνια παρακμής και παραμέλησης, χάρη κυρίως σε ένα σχέδιο ύψους 105 εκατομμυρίων ευρώ που χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση.