Μολονότι σημειώθηκε κάποια βελτίωση τα τελευταία χρόνια, πάνω από 69 εκατομμύρια παιδιά ζουν στη φτώχεια στις 40 πλουσιότερες χώρες του κόσμου, με άλλα λόγια η φτώχεια πλήττει πάνω από το ένα παιδί στα πέντε, σύμφωνα με τη UNICEF, που επισημαίνει κενά ιδιαίτερα στο Ηνωμένο Βασίλειο και στη Γαλλία.

Κατά τις περιόδους 2012-2014 και 2019-2021, ο αριθμός των παιδιών που ζουν στη φτώχεια μειώθηκε κατά περίπου 8% στις περίπου 40 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΟΟΣΑ (σ.σ. του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης) που εξετάστηκαν. Ποσοστό που αντιπροσωπεύει «περίπου 6 εκατομμύρια παιδιά» τουλάχιστον από τα 291 εκατομμύρια παιδιά συνολικά, εξηγείται σε έκθεση που δημοσιοποιήθηκε χθες Τρίτη το βράδυ από την UNICEF Innocenti, το τμήμα έρευνας του Ταμείου των Ηνωμένων Εθνών για την Παιδική Ηλικία.

Αλλά «απέμεναν ακόμη πάνω από 69 εκατομμύρια παιδιά στη φτώχεια» στα τέλη του 2021.

«Για τα περισσότερα παιδιά, αυτό σημαίνει πως αντιμετωπίζουν κίνδυνο να μεγαλώσουν με έλλειψη θρεπτικής τροφής, ρούχων, σχολικών ειδών και ζεστού σπιτιού», σχολίασε ο Μπο Βίκτορ Νίλουντ του UNICEF Innocenti, τονίζοντας τις δυνητικές επιπτώσεις για «τη σωματική και ψυχική τους υγεία».

Η UNICEF βασίζει τους υπολογισμούς της στη «σχετική» φτώχεια, επίπεδο εισοδήματος το οποίο αντιστοιχεί στο 60% του μέσου σε εθνική κλίμακα — πρόκειται για δείκτη που χρησιμοποιείται συχνά στις ανεπτυγμένες χώρες για να προσδιορίζεται το όριο της φτώχειας.

Η έκθεση επιμένει στην ανάγκη να δημιουργηθούν συγκεκριμένα εργαλεία κοινωνικής προστασίας για να εξασφαλιστεί η ευημερία των παιδιών και στην «πολιτική βούληση» στις υπό εξέταση χώρες, υπογραμμίζοντας ότι το να βγαίνουν τα παιδιά από τη φτώχεια δεν είναι κάτι που συμβαίνει αυτόματα όταν αυξάνεται ο πλούτος μιας χώρας.

Παρά τη γενική βελτίωση, οι διαφορές της τροχιάς μεταξύ κάποιων χωρών είναι εντυπωσιακές.

Από το 2012, η μεγαλύτερη επιδείνωση της κατάστασης καταγράφηκε σε κάποιες από τις πλουσιότερες χώρες της υφηλίου: στο Ηνωμένο Βασίλειο (+19,6% φτωχά παιδιά, ή αλλιώς μισό εκατομμύριο, σε μια χώρα όπου ήδη το ποσοστό της παιδικής φτώχειας υπερέβαινε το 20% το 2021), στην Ισλανδία (+11%) καθώς και στη Γαλλία (+10,4%).

Στις ΗΠΑ, ο αριθμός των φτωχών παιδιών μειώθηκε κατά 6,7%, όμως πάνω από το ένα παιδί στα τέσσερα εξακολουθούσε να ζει σε κατάσχεση «σχετικής» φτώχειας. Και ο δείκτης της παιδικής φτώχειας ήταν διπλάσιος από αυτόν στη Δανία, χώρα με συγκρίσιμο κατά κεφαλήν εισόδημα.

Η κατάσταση σε ό,τι αφορά την παιδική φτώχεια βελτιώθηκε περισσότερο στην Πολωνία (–37,6%), στη Σλοβενία (–31,4%), στη Λετονία (–31%) και στη Λιθουανία (–30,6%).

Υπογραμμίζοντας τη σύνδεση της παιδικής φτώχειας και των οικονομικών ανισοτήτων, η έκθεση στέκεται επίσης στον μεγαλύτερο κίνδυνο να μεγαλώσουν στη φτώχεια παιδιά μονογονεϊκών οικογενειών ή οικογενειών που ανήκουν σε μειονότητες.

Στις ΗΠΑ για παράδειγμα, το 30% των παιδιών Αφροαμερικανών και το 29% των παιδιών αυτοχθόνων ζουν κάτω από το εθνικό όριο της φτώχειας, ενώ το ποσοστό αυτό δεν ξεπερνά το 10% για τα παιδιά των λευκών και των ισπανόφωνων.

Ταυτόχρονα στην ΕΕ, ένα παιδί που έχει γονείς με μη ευρωπαϊκή υπηκοότητα διατρέχει 2,4 φορές υψηλότερο κίνδυνο να ζει στη φτώχεια από κάποιο που έχει ευρωπαίους γονείς.