Του Γιάννη Ξενοφώντος

Τι κι αν αυτή ήταν η εκατοστή γενέθλια τούρτα της ζωής του; Ο Νόρμαν Γκρέγκορι από το Σάφοκ της Βρετανίας αισθάνεται πολύ νεότερος και το αποδεικνύει… ποδηλατώντας.

Παρά τον έναν αιώνα ζωής του, έχει αντοχές και όρεξη, που ζηλεύουν ακόμη και οι έφηβοι. Παρέα με το αγαπημένο του ποδήλατο, διανύει απόσταση 160 χιλιομέτρων κάθε βδομάδα, βρέξει χιονίσει.

– Δημοσιογράφος: Είσαι κάτι σαν τοπική διασημότητα.-Νόρμαν Γκρέγκορι – Αιωνόβιος Ποδηλάτης: Είμαι… Είμαι ο ήρωας του χωριού.

Όντας βετεράνος του Β` Παγκοσμίου Πολέμου, στο φωσφορούχο γιλέκο του μονίμως κρεμασμένα τα παράσημά του… ένδειξη ότι δεν τα παρατά ποτέ. Όπως έκανε και τότε, όταν το μαχητικό αεροσκάφος στο οποίο επέβαινε καταρρίφθηκε και ο ίδιος έγινε αιχμάλωτος πολέμου.

Νόρμαν Γκρέγκορι – Αιωνόβιος Ποδηλάτης”Ήμασταν στο δρόμο 21 μέρες. Βαδίζαμε 15-20 χιλιόμετρα τη μέρα. Και υπήρχε ένα μέτρο χιόνι στο έδαφος.”

Κουβαλώντας εμπειρίες εκατό χρόνων στους ώμους του, ο Νόρμαν Γκρέγκορι αν κάτι έμαθε – όπως λέει – είναι ότι η ουσία βρίσκεται στα απλά… όπως σε μια βόλτα με το αγαπημένο του ποδήλατό.

ΤΑ ΙΣΙΑ… ΑΝΑΠΟΔΑ

Τα πάνω κάτω έφερε στην Κολομβία το ανάποδο αυτό σπίτι, που σε χρόνο ντετέ έγινε η τουριστική ατραξιόν της Μπογκοτά.

Με τη στέγη στο έδαφος και το πάτωμα στον… ουρανό, το “Casa Loca” – όπως ονομάζεται – προκαλεί φρενίτιδα. Ακόμη και στο εσωτερικό, τα πάντα είναι ανάποδα. Μπανιέρες, τουαλέτες και έπιπλα κρέμονται στην κυριολεξία απο το ταβάνι.

Φριτς Σαλ – Ιδιοκτήτης  “Casa Loca”“Όλα ήταν περίπλοκα, επειδή ο κόσμος δεν πίστευε αυτό. Όταν για παράδειγμα έψαχνα μπανιέρα για να κρεμάσω στο ταβάνι, μου έλεγαν με δυσπιστία… κάνε ό,τι θέλεις.”

Το τρελόσπιτο είναι  πλεόν είναι ο νούμερο ένα προορισμός για μικρούς και μεγάλους.

ΑΠΟ ΤΟ ΧΘΕΣ… ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ

Πίσω στη δεκαετία του `90 ταξιδεύει το κοινό, η έκθεση “Zemanna” – η εποχή μας δηλαδή – στο Άμπου Ντάμπι.

Εκθέματα, όλα αυτά τα αντικείμενα που κάποτε υπήρξαν μέρος της καθημερινότητάς μας. Από παλιές τηλεοράσεις, ξεπερασμένες κονσόλες παιχνιδιών, κασέτες, παιχνίδια ακόμη και συσκευασίες τροφίμων.

Μέσα από αυτά, η Έκθεση πέρα από τη νοσταλγία που γεννά, διερευνά πως η μετανάστευση και η παγκοσμιοποίηση, άλλαξαν τα δεδομένα του τότε και τα εξέλιξαν σ` αυτό που είμαστε σήμερα.