Ως μεγάλη επιτυχία του Ερντογάν και επιβεβαίωση της πόλωσης της τουρκικής κοινωνίας σχολιάζουν τη νέα εκλογική νίκη του Τούρκου Προέδρου τα βρετανικά μέσα ενημέρωσης, που εξετάζουν και το τι αναμένει πλέον η Δύση.

Το BBC αναφέρει πως η προεκλογική εκστρατεία του Ερντογάν ήταν δοκιμασμένη και εν τέλει επιτυχής, αν και «σχεδόν ο μισός πληθυσμός αυτής της έντονα πολωμένης χώρας δεν στήριξε το αυταρχικό του όραμα για την Τουρκία».

Σημειώνεται δε πως ενώ ο ίδιος έκανε λόγο για νίκη ολόκληρου του έθνους, αυτό το κάλεσμα σε ενότητα ακούστηκε κούφιο καθώς χλεύασε στη συνέχεια τον αντίπαλό του Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου.

Ως μεγαλύτερη άμεση πρόκληση της νέας διακυβέρνησης προσδιορίζεται από το BBC η αντιμετώπιση του υψηλότατου πληθωρισμού, με ένα ερώτημα, ωστόσο, ως προς το κατά πόσον ο Τούρκος Πρόεδρος είναι διατεθειμένος να λάβει τα μέτρα που χρειάζονται.

Σε δεύτερη ανταπόκριση-ανάλυση από την Αγκυρα, το BBC σχολιάζει ότι οι ψηφοφόροι επέλεξαν έναν «έμπειρο αυταρχικό» ηγέτη από έναν μη δοκιμασμένο δημοκράτη ή διαφορετικά «έναν σκληρό τύπο αντί του καλού τύπου».

Προστίθεται δε πως σήμερα το Κρεμλίνο πανηγυρίζει και ότι πολλοί πλέον προβλέπουν «περισσότερη θρησκεία και λιγότερη ελευθερία» στο δημόσιο βίο μίας χώρας «διαιρεμένης και με διαλυμένη οικονομία».

Η εφημερίδα Guardian γράφει ότι ο Ερντογάν παρατείνει τις δύο δεκαετίες του στην εξουσία μέσα από μία ψηφοφορία που αντανακλά την «έντονη και επίμονη πολιτική πόλωση» της Τουρκίας.

Στο ίδιο δημοσίευμα η βρετανική εφημερίδα σχολιάζει πως ο Τούρκος ηγέτης αναδιαμόρφωσε τη χώρα του «καθ’ ομοίωσή του» τις προηγούμενες δύο δεκαετίες, συγκεντρώνοντας την εξουσία στο αξίωμά του, συλλαμβάνοντας αντιπάλους και υιοθετώντας όλο και πιο ανορθόδοξες οικονομικές πολιτικές.

Σε άρθρο του διπλωματικού αρχισυντάκτη του Guardian σχολιάζεται ότι η Δύση βρίσκεται «μεταξύ φόβου και ελπίδας» μετά την επανεκλογή Ερντογάν.

Ο φόβος έγκειται στην πιθανή περαιτέρω απομάκρυνση της Τουρκίας, ιδρυτικού μέλους του ΝΑΤΟ, από τη φιλελεύθερη κοσμική Δύση – η ελπίδα στο ότι μην έχοντας πλέον δυνατότητα περαιτέρω θητείας, ίσως ο Ερντογάν απαλλαγεί από την ανάγκη να ικανοποιεί το εθνικιστικό κομμάτι του εκλογικού σώματος καθιστάμενος έτσι ανοιχτός στην πειθώ και στη διαμόρφωση της εξωτερικής του πολιτικής με κριτήρια άλλα από αυτό της αυτοσυντήρησης.

Ως πρώτιστο μέλημα της Δύσης, το άρθρο επισημαίνει το να αποτραπεί ο Ερντογάν από το να πέσει στην αγκαλιά του Πούτιν, με πρώτο τεστ τη σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους, όπου θα του ζητηθεί να άρει το βέτο για την ένταξη της Σουηδίας.

Το Sky News επισημαίνει τη συγχαρητήρια επιστολή Πούτιν προς τον Ερντογάν, αλλά και την επικοινωνία του νικητή των τουρκικών εκλογών με τον Βρετανό Πρωθυπουργό, Ρίσι Σούνακ. «Ο Πρωθυπουργός τόνισε τη δυνατή σχέση μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Τουρκίας ως οικονομικών εταίρων και στενών συμμάχων στο ΝΑΤΟ. Οι ηγέτες συμφώνησαν να συνεχίσουν να συνεργάζονται στενά για να αντιμετωπίσουν κοινές προκλήσεις», ανέφερε εκπρόσωπος της Ντάουνινγκ Στριτ.

Οι Financial Times στέκονται στις οικονομικές προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει ο Ερντογάν, παρά τις οποίες κέρδισε ξανά τις εκλογές, χάρη εν μέρει στη σκληρή γραμμή στην εξωτερική του πολιτική.

Η νίκη του αποδίδεται επίσης από τη βρετανική οικονομική εφημερίδα στην υποστήριξη από τη βάση του στην καρδιά της Ανατολίας.

Στην ανταπόκρισή τους από την Κωνσταντινούπολη οι Times στέκονται σε επινίκια ομιλία του Ερντογάν με την οποία, μεταξύ άλλων, επιτέθηκε κατά της κοινότητας των ΛΟΑΤΚΙ. 

Προστίθεται δε πως «ο πραγματικός νικητής είναι ένας ξενοφοβικός και συχνά συνωμοτικός τύπος εθνικισμού», με την επισήμανση ότι η ρητορική που κέρδισε διακηρύσσει το μίσος κατά των προσφύγων, ιδίως των 3,6 εκατομμυρίων Σύρων που βρίσκονται στη χώρα.

Σε διαφορετικό μήκος κύματος είναι η ανάλυση του αρχισυντάκτη ευρωπαϊκών θεμάτων της Daily Telegraph, ο οποίος σχολιάζει πως η Ευρώπη ανακουφίστηκε από την παραμονή του Ερντογάν στην εξουσία. «Μπορεί να μην το παραδέχονται, αλλά οι περισσότεροι ηγέτες στην ήπειρο αισθάνονται πιο άνετα όταν η Τουρκία διατηρεί την απόστασή της από την ΕΕ», γράφει.

Στη συνέχεια εξηγεί πως με την επαμφοτερίζουσα στάση του έναντι του ΝΑΤΟ ο Ερντογάν θα είναι ένας «πολύτιμος μεσολαβητής» με τον Πούτιν, «αν και όταν» έρθει ο καιρός για ειρήνη στην Ουκρανία.

Σχολιάζεται επίσης ότι οι Βρυξέλλες βολεύονται από το γεγονός ότι ο Ερντογάν έχει εδώ και καιρό εγκαταλείψει την προοπτική ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ.