Καμία συνομιλία μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας δεν μπορεί να συνεχιστεί όσο δεν σταματούν οι γεωτρήσεις της Άγκυρας στην κυπριακή ΑΟΖ, σημειώνει ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Ζοζέπ Μπορέλ. 

Μιλώντας σε μικρό αριθμό ευρωπαϊκών μέσων ενημέρωσης μεταξύ των οποίων και το «Έθνος της Κυριακής», ο κ. Μπορέλ τονίζει ότι τα κράτη – μέλη της ΕΕ δεν θέλουν να συμμετάσχουν σε συνομιλίες με την Τουρκία για το Μεταναστευτικό, εφόσον η γεώτρηση δεν σταματά. Παράλληλα, ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν υπογραμμίζει ότι η σχέση ΕΕ και Τουρκίας δεν μπορεί να αφορά μόνο την μετανάστευση. «Για να οικοδομήσουμε υγιείς και θετικές σχέσεις, υπάρχουν πολλά ακόμη θέματα: διεύρυνση, βίζες, ενέργεια, γεωπολιτική στη Λιβύη και άλλα! Αυτά απαιτούν ευρεία προσέγγιση», τονίζει ο Ζοζέπ Μπορέλ.

Ο Αντιπρόεδρος της Κομισιόν και Ύπατος Εκπρόσωπος της ΕΕ για την Εξωτερική Πολιτική υπογραμμίζει ότι πρόθεση του είναι να φέρει το ζήτημα των σχέσεων Τουρκίας – ΕΕ στο  Συμβούλιο των υπουργών Εξωτερικών της Ε.Ε. «Το θέμα της Τουρκίας είναι σήμερα το πιο σημαντικό ζήτημα για τις εξωτερικές σχέσεις της Ε.Ε. Πρέπει να ορίσουμε μια ιεράρχηση, μια κατάταξη για το ποιο είναι το πιο σημαντικό ζήτημα και να το προχωρήσουμε. Οπότε θα πάω στο Συμβούλιο μιλώντας στα κράτη-μέλη και θα ζητήσω οδηγίες για το μέλλον», τόνισε. 

Αναφορικά με το μεταναστευτικό ο Ζ. Μπορέλ σημειώνει ότι δεν πιστεύει ότι η Άγκυρα επιχειρεί να εκβιάσει την Ευρωπαϊκή Ένωση. «Αυτό που αντιλαμβάνομαι ότι λέει η Τουρκία είναι ότι “δεν είμαι εδώ για να σταματήσω τους μετανάστες, πρέπει να μιλήσουμε για πολλά ζητήματα, όχι μόνο να μου δίνεις χρηματοδότηση για να φροντίζω τους μετανάστες”. Εάν αυτοί οι άνθρωποι θέλουν να πάνε στην Ευρώπη, κάποια στιγμή θα υπάρξει ξανά πίεση στα σύνορά μας. Πριν συμβεί αυτό, πρέπει να συζητηθούν τα πράγματα με την Τουρκία για κάθε θέμα κοινού ενδιαφέροντος», τονίζει ο κ. Μπορέλ.

Τέλος, σε ερώτηση αναφορικά με το αν υπάρχουν κόκκινες γραμμές στις συζητήσεις της ΕΕ με την Τουρκία τονίζει ότι το κάθε κράτος – μέλος μπορεί να έχει τις δικές του κόκκινες γραμμές αλλά η Κομισιόν προσπαθεί να εφαρμόσει τις αποφάσεις των κρατών-μελών. «Το θέμα της μετανάστευσης είναι μια ευθύνη που πρέπει να διαμοιραστεί ανάμεσα στα κράτη-μέλη», καταλήγει.