Σε μία επωφελή για την αναβάθμιση των σχέσεων ΗΠΑ – Κύπρου στιγμή, οι εκλογές της 5ης Νοεμβρίου στην αμερικανική ήπειρο δεν αναμένεται να προκαλέσουν μείζονα αλλαγή στις δυναμικές μεταξύ των δύο χωρών. Σύμφωνα με τον Πολιτικό Επιστήμονα και Διεθνολόγο, Θεόδωρο Τσίκα, η πιθανή εκλογή της Κάμαλα Χάρις ή του Ντόναλντ Τραμπ κατά σημεία μόνο θα επηρεάσει σχετικούς με την Κύπρο κύκλους, καθώς ο ρόλος σταθερότητας που έχει υιοθετήσει η Λευκωσία είναι κρίσιμος εν μέσω σοβαρών συστημικών ανακατατάξεων στην περιοχή. 

Μιλώντας στο AlphaNews.Live ο Θεόδωρος Τσίκας εξηγεί εάν και με ποιον τρόπο θα επηρεαστεί η Κύπρος από τα αποτέλεσματα των επερχόμενων εκλογών, τόσο ως αναπόσπαστο τμήμα του ευρύτερου περιφερειακού πλαισίου, όσο και ως προς την προσπάθεια που επιχειρείται από τη Λευκωσία για επανέναρξη των διαπραγματεύσεων στο Κυπριακό. 

Η Κύπρος ως παίκτης σταθερότητας

Την ώρα που η τελευταία δημοσκόπηση της New York Times (Siena College Poll) δίνει απόλυτη ισοδυναμία στον Ρεπουμπλικανό υποψήφιο και την νυν Αντιπρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, η εκλογική αναμέτρηση θα διεξαχθεί εν μέσω μιας συνεχιζόμενα κλιμακούμενης έντασης στη Μέση Ανατολή.

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Πολιτικός Επιστήμονας η αμερικανική πολιτική θέτει ως προτεραιότητα την σταθερότητα στην ευρύτερη περίοχη. Η πρωτοβουλία «Αμάλθεια» για μεταφορά ανθρωπιστικής βοήθειας με προορισμό τη Γάζα, η εφαρμοφή του Σχεδίου «ΕΣΤΙΑ» για υποδοχή και φιλοξενία υπηκόοων τρίτων χωρών που επέλεξαν να αναχωρήσουν από τον Λίβανο, αλλά και η αδιάλειπτη επικοινωνία της Λευκωσίας με όλους τους εμπλεκόμενους παράγοντες, αναδεικνύουν «Άρα θεωρούν την Κύπρο ως ένα τμήμα αυτής της ιστορίας και νομίζω ότι θεωρούν πως αυτό πρέπει να διατηρηθεί», εξηγεί ο Θεόδωρος Τσίκας, εκτιμώντας ότι δε θα υπάρξει αξιοσημείωτη διαφορά σε ενδεχόμενη εκλογή Χάρις ή Τραμπ.

Τραμπ και Κυπριακό…

Την γραμμή Μπάιντεν αναμένεται να ακολουθήσει σε περίπτωση εκλογής της η υποψήφια των Δημοκρατικών, Κάμαλα Χάρις, όσον αφορά την επίλυση του Κυπριακού. Κάτι που δεν ισχύει μετά βεβαιότητας για τον τέως Πρόεδρο των ΗΠΑ. 

«Αν υπάρξει πάλι ο ‘απομονωτισμός’ που υπήρξε επί Τραμπ στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, δε ξέρω κατά πόσο θα συνεχίσουν οι Αμερικανοί, με τον ίδιο βαθμό τουλάχιστον να ενθαρρύνουν τις πρωτοβουλίες του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ για την επίλυση του Κυπριακού.»

Όπως εξηγεί ο Θεόδωρος Τσίκας, μπορεί ο Αντόνιο Γκουτέρες να διατηρεί μια την ανεξαρτησία του ρόλου του, ωστόσο αποτελεί έναν «ανεμοδείκτη» της βούλησης των πέντε μόνιμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, εντός του οποίου η Αμερική αποτελεί την πιο ισχυρή δύναμη. «Η πολιτική πίεση από τις ΗΠΑ ειναι πολύ σημαντική για να μπορέσουν να βρεθούν και οι κατάλληλοι συμβιβασμοί στη λύση του Κυπριακού», προσθέτει. 

Σημαντικό ρόλο θα διαδραματίσει και η υποχώρηση που έχει καταγραφεί στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις το τελευταίο διάστημα. Με την Άγκυρα να παίρνει χωρίς δισταγμό θέση υπέρ της υποψηφιότητας Τραμπ, σε ενδεχόμενη εκλογή του, θα αποδυναμωθεί ο ρόλος της Ουάσινγκτον ως μοχλού πίεσης. 

«Δε ξέρω κατά πόσο η σχέση του Τραμπ με τον Ερντογάν θα βοηθήσει για την επίλυση του Κυπριακού, δηλαδή κατά πόσο θα μπορεί και η Τουρκία να κάνει και αυτή από την πλευρά της τις παραχωρήσεις που πρέπει, ώστε να βρεθεί λύση.»

Καταλήγοντας, ο κύριος Τσίκας αναφέρει πως δεν προσδοκά σημαντικές αλλαγές στα εθνικά ζητήματα, εντούτοις η δραστήρια ή όχι συμμετοχή του τέως Πρόεδρου των ΗΠΑ στην επίλυση των προβλημάτων της Ανατολικής Μεσογείου σε ενδεχόμενη εκλογή του, δύναται να είναι ένας δείκτης και για το Κυπριακό.