Το έργο και την πορεία του πολιτικού Δημήτρη Χριστόφια αλλά και το ποιόν του ανθρώπου εξήρε στη διάρκεια του επικήδειου λόγου που εκφώνησε ο Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ. Ανέφερε ότι είναι η σημαία του ΑΚΕΛ, και παρα το γεγονός ότι πολεμήθηκε και λοιδωρήθηκε όσο κανένας άλλος, έχει ήδη δικαιωθεί. 

“Δεν περιμένουμε από κανένα από όσους του φέρθηκαν ανέντιμα και ανήθικα να τον δικαιώσουν. Έχει ήδη δικαιωθεί. Τον έχει ήδη δικαιώσει το δάκρυ με το οποίο τον αποχαιρετούν σήμερα αυτοί στους οποίους αφιέρωσε όλο του το είναι: οι απλοί άνθρωποι, οι απόμαχοι της ζωής, οι εργάτες του μυαλού, της πένας, των χεριών”, ανέφερε ο Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ. 

«Να πας στο καλό Δημήτρη. Πάλεψες, πρόσφερες, δάκρυσες, μάτωσες, νίκησες, κράτησες ψηλά τα λάβαρα, μας έδωσες το καλύτερο παράδειγμα. Χιλιάδες θα συνεχίσουμε τον αγώνα σου. Αθάνατος», ανέφερε ο Άντρος Κυπριανού κάνοντας προηγουμένως μια αναδρομή στη ζωή και το έργο του τέως Προέδρου της Δημοκρατίας.

«Σήκωσε ακόμα ψηλότερα, τον τίτλο του κομμουνιστή, τον τίτλο του ΑΚΕΛιστή, το αξίωμα του Γενικού Γραμματέα του ΑΚΕΛ, του Προέδρου της Βουλής, το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας. Σήκωσε ψηλά το λάβαρο του σοσιαλισμού, του μαρξισμού-λενινισμού και του προλεταριακού διεθνισμού και έμεινε πιστός στα ιδανικά αυτά μέχρι το τέλος», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Αναφορά έκανε στα παιδικά του χρόνια στο κατεχόμενο Δίκωμο, τα οποία όπως ο ίδιος ο Δημήτρης Χριστόφιας περιέγραφε, ήταν φτωχικά μεν, όμως ευτυχισμένα.

«Είχε την φροντίδα και την αγάπη της Αννούς, και των αδελφών του, της Ελένης, της Δεσπούλας, της Μαρίας και της Άντρης. Το πουκάμισο και το παντελόνι του ήταν πάντα κολλαρισμένα και έτοιμα. Έψηνε καφέδες στο μπουφέ της Συντεχνίας, κυκλοφορούσε από σπίτι σε σπίτι τη Χαραυγή, αφού πρώτα διάβαζε από την πρώτη μέχρι την τελευταία λέξη», ανέφερε ο Άντρος Κυπριανού.

Πρόσθεσε πως αναλαμβάνοντας την ηγεσία του ΑΚΕΛ το έπραξε με δέος και γνωρίζοντας το χρέος του.

«Παρόλες τις δυσκολίες και αντιξοότητες, οδήγησε μαζί με τους συντρόφους του το Κόμμα στην κορυφή της πολιτικής ζωής του τόπου. Στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων αναλαμβάνοντας στο ακέραιο τις ευθύνες του. Τα χρόνια της διάλυσης της Σοβιετικής Ένωσης και της κρίσης στο ΑΚΕΛ, κατάφερε κάτω από εξαιρετικά δύσκολες και κρίσιμες συνθήκες, να αναπτυχθεί το Λαϊκό Κίνημα και να προοδεύσει ο τόπος μας ξεπερνώντας κάθε είδους αντιξοότητες», επισήμανε.

Κάτω από την ηγεσία του Χριστόφια και τον ίδιο στην πρώτη γραμμή καταφέραμε τότε να ανανεώσουμε και να εκσυγχρονίσουμε το ΑΚΕΛ παραμένοντας όμως πιστοί τις βασικές ιδεολογικές και οργανωτικές του αρχές. Καταφέραμε να ενισχύσουμε την εσωκομματική δημοκρατία ενισχύοντας ταυτόχρονα την ενότητα και την αποτελεσματικότητα του Κόμματος στην κοινωνική και πολιτική του παρουσία.

Στάθηκε ιδιαίτερα στον ρόλο του ως Προέδρου της Δημοκρατίας και την πορεία του κυπριακού προβλήματος.

«Η διακυβέρνηση της Κύπρου επί Χριστόφια φέρει ιστορικά χαρακτηριστικά. Κατατέθηκαν συνενωτικές προτάσεις επί αρκετών πτυχών για την επίλυση του Κυπριακού. Οι συγκλίσεις εκείνης της περιόδου συμπυκνώνουν όλα όσα ενώνουν το λαό μας από τις δύο πλευρές του συρματοπλέγματος. Ήταν προτάσεις που έδιναν προοπτική στη συνύπαρξη ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων στο κοινό τους σπίτι: την Κυπριακή Δημοκρατία. Για πρώτη φορά το όραμα αυτό πήρε σάρκα και οστά με συγκεκριμένες πολιτικές θέσεις και προτάσεις. Η επαναπροσέγγιση του λαού μας, η επανένωση του τόπου μας ήταν η καθημερινή δουλειά και το μεγάλο όραμα που υπηρέτησε ο Δημήτρης με όλες του τις δυνάμεις μέχρι το τέλος. Όλοι θυμόμαστε ότι για χρόνια ολόκληρα, στο Κόμμα, στη Βουλή, στο Προεδρικό κουβαλούσε πάντα μαζί του τον πίνακα που ήταν γι΄αυτόν η υπογραφή του. Το λιμανάκι της Κερύνειας. Το λίκνο που τον γέννησε, ο σταθμός στον οποίο ήθελε να καταλήξει, ο πόθος μιας ολόκληρης ζωής», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Αναφέρθηκε επίσης στην πορεία της κυπριακής οικονομίας επί των ημερών της διακυβέρνησης του.

«Όταν το οικονομικό μοντέλο σύμφωνα με το οποίο λειτουργούσαν οι τράπεζες έφτανε στα όρια του υπονομεύοντας την πραγματική οικονομία και οδηγώντας τη σε πρωτοφανή κρίση, η διακυβέρνηση Χριστόφια άνοιξε ένα άλλο παράθυρο: αυτό της ενέργειας. Άνοιξε, δηλαδή, το δρόμο της υπέρβασης του αδιεξόδου στο οποίο είχε οδηγηθεί η κυπριακή οικονομία μετατρέποντας, ταυτόχρονα, το φυσικό πλούτο της πατρίδας μας σε παράγοντα ειρήνης για τη χώρα και ευημερίας για το λαό. Επιπλέον, σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, χάραξε κόκκινη γραμμή αντίστασης και προστασίας των εργαζομένων και όσων είχαν ανάγκη. Σε τελική ανάλυση, παρόλη την επίθεση που εκδηλώθηκε από την αρχή της Προεδρίας Χριστόφια, υπάρχει στον απολογισμό του ένα έργο αναμφισβήτητο», είπε.

«Να πας στο καλό Δημήτρη. Πάλεψες, πρόσφερες, δάκρυσες, μάτωσες, νίκησες, κράτησες ψηλά τα λάβαρα, μας έδωσες το καλύτερο παράδειγμα. Χιλιάδες θα συνεχίσουμε τον αγώνα σου. Αθάνατος», κατέληξε ο Άντρος Κυπριανού.