Ο πόθος για να απελευθερώσουμε τον τόπο μας παραμένει προτεραιότητα και για να τον πετύχουμε πρέπει να παραμερίσουμε τις διαφορές μας, είπε την Κυριακή ο Πρόεδρος του ΔΗΣΥ και υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Αβέρωφ Νεοφύτου, στο μνημόσυνο του ήρωα της ΕΟΚΑ Σταύρου Στυλιανίδη, δίνοντας μήνυμα “εθνικής ομοψυχίας και πατριωτικής υπευθυνότητας”.

“Οσάκις μπήκε ανάμεσά μας το σαράκι της εθνικής διχόνοιας κλάψαμε επί εθνικών ερειπίων”, είπε, προσθέτοντας ότι ο Αττίλας δεν ξεχώρισε αριστερούς και δεξιούς, κεντρώους και σοσιαλιστές. Ο κ. Νεοφύτου είπε ότι είναι κρίμα κάθε Κυριακή να πηγαίνουμε στις εκκλησιές να κάνουμε τα μνημόσυνα των ηρώων “αλλά την ίδια ώρα να μην πιάνουμε το μήνυμα της θυσίας τους”.

Το καλύτερο μνημόσυνο για τον Σταύρο Στυλιανίδη και για τον κάθε ήρωα που έδωσε τη ζωή του για την κυπριακή ελευθερία, είπε, “είναι να μας δει ενωμένους να δίνουμε τον αγώνα για την απελευθέρωση του τόπου μας. Με σύνεση και σωφροσύνη μέσα από τον ειρηνικό διάλογο. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος και πρέπει να προσπαθούμε όλοι ενωμένοι με την στήριξη του διεθνούς παράγοντα να κάμψουμε την τουρκική αδιαλλαξία και να επανενώσουμε τη μοιρασμένη μας πατρίδα”.

Αναφέρθηκε σε μια πατρίδα ελεύθερη, ειρηνική και ασφαλή, χωρίς καμιά διαίρεση και με πλήρη σεβασμό στα δικαιώματα και τις ελευθερίες του κάθε πολίτη της, σύγχρονη, ισότιμο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με αναπτυγμένη την οικονομία της και το βιοτικό επίπεδο του λαού της.

Όπως είπε ο κ. Νεοφύτου, ο Σταύρος Στυλιανίδης, από τη Γιαλούσα, παρά το νεαρό της ηλικίας του, εντάχθηκε στην ΕΟΚΑ, όπου και εκπαιδεύτηκε στην κατασκευή βομβών και ναρκών. “Δικής του κατασκευής ήταν ο εκρηκτικός μηχανισμός που τοποθετήθηκε κάτω από το κρεβάτι του κυβερνήτη Χάρτινγκ κατά την απόπειρα εναντίον του”, σημείωσε. 

Το Μάιο του 1956 είχε υπό την ευθύνη του τα χωριά Λυθροδόντα, Μαθιάτη, Αγία Βαρβάρα, Αλάμπρα, Νήσου και άλλα. Στη συνέχεια, ανέλαβε ως υποτομεάρχης την περιοχή των χωριών Κλήρου-Μαλούντας-Δευτεράς και υπεύθυνος των ανταρτικών ομάδων του τομέα Ορεινής.

Ωστόσο, στις 16 Αυγούστου του 1957, στο κρησφύγετό του στο Επισκοπειό, ενώ κατασκεύαζε μια νάρκη, αυτή εξερράγη τραυματίζοντάς τον βαριά και πληγώνοντας δύο συναγωνιστές του. Δύο μέρες μετά υπέκυψε στα τραύματά του. Σύμφωνα με τον κ. Νεοφύτου, ο Στυλιανίδης ξεψυχώντας είπε: «Πεθαίνω για την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα».

“Αυτά τα λόγια του Σταύρου Στυλιανίδη είναι ο οδηγός μας. Ο σηματωρός μας για μια Κύπρο ελεύθερη από κατοχικούς στρατούς. Αυτή είναι η επιταγή του λεβέντη Σταύρου Στυλιανίδη και των συντρόφων του όπως του Ανδρέα Θεοφάνους και του Δώρου Ηλία”, είπε ο κ. Νεοφύτου.