Ήταν πολύ συνηθισμένο φαινόμενο να υπάρχουν παρεμβάσεις για επίσπευση πολιτογραφήσεων, σύμφωνα με την κατάθεση της πρώην Διευθύντριας του Τμήματος Αρχείου και Πληθυσμού και Μετανάστευσης, Άννυς Σιακαλλή, ενώπιον της Ερευνητικής Επιτροπής για τις κατ’ εξαίρεση πολιτογραφήσεις.

Η κα. Σιακαλλή ανέφερε ότι η ίδια στην περίοδο κατά την οποία είχε υπό την ευθύνη της το θέμα των πολιτογραφήσεων δεν δέχθηκε παρεμβάσεις, αλλά αυτό οφείλεται στο ότι οι παρεμβάσεις γίνονταν σε πιο υψηλό επίπεδο από την ίδια. Η ίδια, όπως είπε, απλώς εκτελούσε οδηγίες και ήταν πολύ συνηθισμένο φαινόμενο, όπως είπε, να στέλνονται επιστολές και οδηγίες στον Υπουργό για επίσπευση πολιτογραφήσεων.

Η κα. Σιακαλλή ανέφερε ότι κατά την περίοδο από το 2007 μέχρι το 2011 που είχε υπό την αρμοδιότητά της της κατ΄ εξαίρεση πολιτογραφήσεις είχαν εγκριθεί 91 αιτήσεις.

Το 2011, πρόσθεσε, ο τότε Υπουργός Εσωτερικών πήρε την αρμοδιότητα από το τμήμα της και το μετέφερε απευθείας υπό τον Υπουργό Εσωτερικών και τον Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου. Αυτό όπως είπε είχε να κάνει με τη σχέση της με τον τότε ΥΠΕΣ που δεν ήταν καλή. Διαφωνούσαν, πρόσθεσε σε θέματα ερμηνείας και εφαρμογής του νόμου και τον εξουσιών του Υπουργού. Πολλές φορές, ανέφερε η κα. Σιακαλλή, είχε αμφισβητήσει οδηγίες του Υπουργού, ζητώντας νομική συμβουλή από τη Νομική Υπηρεσία και είχε ανατρέψει τις οδηγίες του. Σημείωσε ότι με τους προηγούμενους Υπουργούς η σχέση της ήταν πάντα άψογη.

Μεταξύ των θεμάτων για τα οποία είχε διαφωνήσει με τον τότε ΥΠΕΣ, ανέφερε ήταν η εφαρμογή του κανονισμού της πράσινης γραμμής και για την εγγραφή συζύγων αλλοδαπών ανεξάρτητα με την παράνομη διαμονή τους στη Δημοκρατία. Οι οδηγίες του Υπουργού για το τελευταίο, συμπλήρωσε, ανατράπηκαν από τη Νομική Υπηρεσία.

Είπε επίσης ότι από το 2007 ο Υπουργός της είχε ασκήσει πειθαρχική δίωξη για τέσσερα πειθαρχικά παραπτώματα και αυτή συμπληρώθηκε 2,5 χρόνια μετά. Εξέφρασε την άποψη ότι αυτή η δίωξη ήταν σκόπιμη. Παρά τις σοβαρές καταγγελίες, πρόσθεσε, όπως παρακοή εντολών ΥΠΕΣ και Προέδρου της Δημοκρατίας, τελικά κατάφεραν να καταδικαστεί μόνο για την καθυστέρηση προσέλευσης στην εργασία της και της επιβλήθηκε η ποινή της αυστηρής επίπληξης, την οποία στη συνέχεια ανέτρεψε στο Ανώτατο Δικαστήριο.

Η κα. Σιακαλλή είπε ότι το 2014 αποσπάστηκε στο ΥΠΕΣ, αφού όπως της είχε πει ο τότε Υπουργός με τις αποφάσεις της δημιουργούσε πολιτικό κόστος στην Κυβέρνηση. Η κα. Σιακαλλή ανέφερε ότι με τις αποφάσεις της ερχόταν αντιμέτωπη με τα κολέγια, με κινήσεις στήριξης αλλοδαπών, με Επιτρόπους και είχε πολύ αρνητική κριτική από τα ΜΜΕ. «Κυκλοφορούσε η φήμη ότι ήμουν ρατσίστρια», ανέφερε.

Όσον αφορά τα κριτήρια που πιστοποιούσαν τον καλό χαρακτήρα ενός αιτητή για πολιτογράφηση, ανέφερε ότι μέχρι το 2011 αυτά ήταν το πιστοποιητικό λευκού ποινικού μητρώου και περιπτώσεις που βρίσκονταν στο διαδίκτυο.

Η ίδια, ανέφερε, μόνο για μια περίπτωση από τις 91 είχε κάνει αρνητική σύσταση στον Υπουργό για συγκεκριμένο αλλοδαπό, αλλά ο Υπουργός την απέρριψε και την πέρασε από το Υπουργικό Συμβούλιο. Στη συνέχεια είπε, ήρθαν στοιχεία στο φως που οδήγησαν στην αποστέρηση αυτής της υπηκοότητας.

Παράλληλα ανέφερε ότι το Υπουργικό με βάση το Σύνταγμα είχε όλες τις εξουσίες να αποφασίσει για κατ’ εξαίρεση πολιτογράφηση αλλοδαπού και δεν θεωρούσε ότι υπήρχε νομικό κενό. Με αυτό το σκεπτικό ανέφερε ήταν νόμιμη η πολιτογράφηση και των συζύγων και τέκνων.

Είπε επίσης ότι την περίοδο που ήταν υπό την εποπτεία της το επενδυτικό πρόγραμμα μπορεί να έγιναν λάθη ή παραλείψεις αλλά όχι σκόπιμα. Ανέφερε ακόμα ότι δεν έγινε αλλαγή ονόματος πολιτογραφηθέντα επί των ημερών της, παρόλο που υπήρξαν αιτήσεις. Για να ικανοποιηθεί αυτό το αίτημα, ανέφερε, θεωρούσε ότι θα έπρεπε να υπήρχαν συγκεκριμένοι λόγοι και πρώτα θα έπρεπε να άλλαζε το όνομα στη χώρα του και μετά στην Κύπρο.