“Έκπληξη δημιουργεί ο ισχυρισμός της Ελεγκτικής Υπηρεσίας για πλήρη δικαίωση των θέσεων της”, αναφέρει σε γραπτή του δήλωση ο Γενικός Εισαγγελέας σε σχέση με τη δήλωση της INTOSAI σημειώνοντας ότι έχει απαντήσει σήμερα στη συμβουλευτική και υποστηρικτική για τις Ελεγκτικές Υπηρεσίες οργάνωση, εκφράζοντας τις θέσεις της Νομικής Υπηρεσίας.
Advertisement“Διευκρινίζω ότι η INTOSAI, στη δήλωσή της αυτή, από τη μία θεωρεί ότι ο προσωρινός περιορισμός της πρόσβασης της Ελεγκτικής Υπηρεσίας σε φακέλους είναι αντίθετος με το «πνεύμα» των διαφόρων διακηρύξεων στις οποίες αναφέρεται, αλλά, από την άλλη, αναγνωρίζει –πολύ ορθά- ότι, δεν είναι σε θέση να κρίνει τη νομιμότητα αυτού του προσωρινού περιορισμού, αφού ξεκαθαρίζει ότι δεν μπορεί να υπεισέλθει σε νομικά θέματα, τα οποία εξετάζονται από τα αρμόδια Όργανα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Υπό το φως των πιο πάνω, δημιουργεί έκπληξη ο ισχυρισμός της Ελεγκτικής Υπηρεσίας για πλήρη δικαίωση των θέσεων της, εφόσον η γνωμάτευση της Νομικής Υπηρεσίας για προσωρινό περιορισμό της πρόσβασης βασίστηκε αποκλειστικά σε νομικούς λόγους, οι οποίοι επεξηγήθηκαν, μεταξύ άλλων, και στη δωδεκασέλιδη επιστολή μου προς την INTOSAI ημερομηνίας 29 Ιανουαρίου 2021. Οι λόγοι επεξηγήθηκαν επίσης κατ’ επανάληψη και στην Ελεγκτική Υπηρεσία, η οποία με ρητή δήλωσή της επέλεξε να μην τους αμφισβητήσει με προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο, ως είχε δικαίωμα να πράξει”.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Παράλληλα ο Γενικός Εισαγγελέας επεσήμανε ότι η INTOSAI, στη δήλωσή της, “έχει παραγνωρίσει την οποιαδήποτε αναφορά στο Πρότυπο 5270 των κατευθυντήριων αρχών της (INTOSAI Guides), που αποτρέπει τις Ελεγκτικές Υπηρεσίες να διεξάγουν παράλληλους ελέγχους σε υποθέσεις που ενέχουν ποινικό στοιχείο όταν αυτοί διεξάγονται παράλληλα από ανακριτικές ή άλλες Αρχές. Σε τέτοια περίπτωση οι ανακριτικές Αρχές έχουν, με βάση το πιο πάνω Πρότυπο, δικαίωμα να ζητούν ακόμα και τον τερματισμό έστω και εν εξελίξει διαδικασιών ελέγχου Ελεγκτικών Υπηρεσιών”.
“Ανεξάρτητα από τα πιο πάνω, υποδεικνύω την τελευταία παράγραφο της δήλωσης της INTOSAI, η οποία αναφέρει ότι η δήλωση δεν είναι τίποτα παραπάνω από «μία εθελοντική, μη δεσμευτική δήλωση, της οποίας το περιεχόμενο […] δεν έχει οποιαδήποτε νομική υπόσταση κάτω από το διεθνές δίκαιο”.
