Απάντηση στη θέση της ΕΔΕΚ που δημοσιεύτηκε χθες σε μέσα ενημέρωσης περί “πρώτης νίκης” από την ενδιάμεση απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, έδωσε σε γραπτή δήλωση ο Ευρωβουλευτής Δημήτρης Παπαδάκης σημειώνοντας μεταξύ άλλων, ότι το δικαστήριο κάνει λόγο για: «καλή συζητήσιμη υπόθεση και ορατή πιθανότητα επιτυχίας της αγωγής του.»
Ο κύριος Παπαδάκης αναφέρει ότι “χθες, το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας αποφάσισε σε σχέση με την Ενδιάμεση Αίτηση, την οποία καταχώρησα στο πλαίσιο της Αγωγής μου και με την οποία ζητούσα επί της ουσίας, την άμεση αναστολή της εκτέλεσης της απόφασης του Πειθαρχικού Συμβουλίου της ΕΔΕΚ, δηλαδή την άμεση αναστολή εκτέλεσης της διαγραφής μου.”
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Το Επαρχιακό Δικαστήριο απέρριψε την Αίτηση για τον καθαρά διαδικαστικό / νομικό λόγο – ότι η απόφαση της διαγραφής έχει ήδη εκτελεστεί και η ΕΔΕΚ με έχει ήδη διαγράψει και συνεπώς το Δικαστήριο δεν μπορεί να αναστείλει την εκτέλεση μιας απόφασης που έχει ήδη εκτελεστεί. Για το λόγο αυτό, το Δικαστήριο αποφάσισε ότι το θέμα πρέπει να αποφασιστεί στην εκδίκαση της ουσίας της Αγωγής και δηλώνει έτοιμο να δώσει οδηγίες για επίσπευση της διαδικασίας, ώστε να μπορέσει να εκδικαστεί η ουσία της υπόθεσης το συντομότερο.
Μολονότι η απόφαση απορρίπτει την άμεση αποκατάσταση μου ως μέλος του Κόμματος, δικαιώνει εκ πρώτης όψεως την ουσία της υπόθεσης μου. Ότι δηλαδή, το Πειθαρχικό Συμβούλιο ακολούθησε μια διαδικασία παραβιάζοντας τα δικαιώματα μου και την δίκαιη δίκη και αυτό καθιστά την απόφαση άκυρη.
AdvertisementΤο Δικαστήριο εξέτασε ακροθιγώς την ουσία των γεγονότων και κατέληξε ότι έχω «καλή συζητήσιμη υπόθεση και ορατή πιθανότητα επιτυχίας της αγωγής».
Επίσης, ξεκαθάρισε ότι, τα όσα ανέφερα, μέσω Ένορκης Δήλωσης μου, δεν αντικρούστηκαν από πλευράς της ΕΔΕΚ αναφέροντας συγκεκριμένα:
Advertisement«Με την ένσταση τους οι εναγόμενοι δεν αμφισβητούν τα όσα γεγονότα αναφέρει ο Παπαδάκης ότι έλαβαν χώρα από τις 11/11/2019 που τον κατήγγειλε ο Σιζόπουλος, μέχρι και τις 13/02/2020 που εκδόθηκαν οι δημόσιες ανακοινώσεις από το Πειθαρχικό και το Πολιτικό Γραφείο του Κόμματος, ούτε και αμφισβητούν τα σχετικά τεκμήρια που ο Παπαδάκης έχει παρουσιάσει, τα οποία μάλιστα επικαλούνται και οι ίδιοι.»
Δηλαδή, τα όσα αναφέρω από την πρώτη στιγμή της καταγγελίας μου μέχρι και σήμερα, σε σχέση με τα γεγονότα, την μεταχείριση που έτυχα από το Πειθαρχικό Συμβούλιο αλλά και τις διάτρητες και αντικαταστατικές διαδικασίες που ακολουθήθηκαν, δεν τα αντέκρουσε, ούτε τα αμφισβήτησε με οποιοδήποτε τρόπο η ΕΔΕΚ.
Εξαιρετικά σημαντικούς θεωρώ τους προβληματισμούς που έθεσα προς το Δικαστήριο και τους οποίους υιοθέτησε και το ίδιο.
AdvertisementΤα σχετικά αποσπάσματα από την απόφαση του Δικαστηρίου, παρατίθενται αυτολεξεί πιο κάτω, ως Παράρτημα «Α», προς εξαγωγή συμπερασμάτων.
Κάποιοι μπορεί να «πανηγυρίζουν», γιατί με την ενδιάμεση απόφαση θα μπορέσουν να με κρατήσουν για ακόμα λίγο εκτός των μητρώων της ΕΔΕΚ και εκτός οποιασδήποτε εσωκομματικής διαδικασίας, στην ουσία όμως, θα έπρεπε να προβληματίζονται για τις διαπιστώσεις του Δικαστηρίου, σχετικά με την ουσία της υπόθεσης.
Από πλευράς μου επιθυμώ να εκδικαστεί η Αγωγή το συντομότερο δυνατό και ελπίζω ότι σύντομα το Δικαστήριο θα μπορέσει να αποδώσει πραγματική δικαιοσύνη.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ «Α»
Αποσπάσματα από Ενδιάμεση Απόφαση, ημερομηνίας 05 Οκτωβρίου 2020
«Από τα όσα έχουν παρουσιαστεί ενώπιον μου και λαμβανομένων υπόψη των προαναφερόμενων νομικών αρχών που διέπουν τη δυνατότητα του Δικαστηρίου να επεμβαίνει σε πειθαρχικές ιδιαίτερα αποφάσεις σωματείων ή κομμάτων όταν διαπιστώνεται παραβίαση κανόνων φυσικής δικαιοσύνης, όντως προκύπτει ένας εκ πρώτης όψεως προβληματισμός ως προς το κατά πόσο τηρήθηκαν οι εν λόγω κανόνες κατά τη διαδικασία που ακολουθήθηκε και που οδήγησε στην απόφαση για διαγραφή Παπαδάκη. Παραθέτω ενδεικτικά κάποια από τα σημεία που δημιουργούν τον προβληματισμό αυτό:
Α. Η πειθαρχική διαδικασία εκδικάστηκε από ένα πειθαρχικό σώμα το οποίο την ίδια τη στιγμή ήταν και το σώμα που διατύπωσε, πρόσαψε και απήγγειλε τις κατηγορίες που στη συνέχεια εκδίκασε (βλ. κατ’ αναλογία απόφαση ΕΔΑΔ Kamenos v. Cyprus 31-10-2017 (no. 147/07). Όταν το θέμα τέθηκε ευθέως από το δικηγόρο του Παπαδάκη, το πειθαρχικό το αντιμετώπισε αποφασίζοντας ως εξής: – «το λοιπόν, τον κατήγορο θα τον κάνει ο κύριος Λεύκιος (σ.σ Λ.Δοράτης μέλος του πειθαρχικού), σε περίπτωση που αποφασίσουμε διαφορετικά θα τον επανακατηγοροποιήσουμε (σ.σ. προφανώς εννοεί επανακατηγορήσουμε)». Πρόσθετα τούτου, το πειθαρχικό φαίνεται να έλαβε και ακόμη πιο ενεργό ρόλο στην όλη διαδικασία, αφού σύμφωνα με την επίδικη απόφαση, το πειθαρχικό «…υπέβαλε τον μάρτυρα στην βάσανο της εξέτασης υπό μορφή ερωτήσεων προκειμένου να διαπιστώσει την αλήθεια των καταλογιζόμενων πράξεων ή παραλείψεων του καταγγελόμενου…».
Β. Το πειθαρχικό κατηγορητήριο περιλάμβανε κατηγορίες για αδικήματα που ουδέποτε ερευνήθηκαν από τον Ευσταθίου ως προνοεί ο πειθαρχικός κανονισμός του κόμματος.
Γ. Παρά τις εκκλήσεις της πλευράς Παπαδάκη για να της δοθεί έγκαιρα το σύνολο του μαρτυρικού υλικού και παρά τις διαβεβαιώσεις από πλευράς πειθαρχικού ότι «τα έγγραφα θα σας δοθούν πριν την έναρξη της διαδικασίας» (βλ. πρακτικά 01/02/20), εν τέλει όχι μόνο δεν δόθηκε το εν λόγω μαρτυρικό υλικό πριν την έναρξη της διαδικασίας αλλά μάλιστα το πειθαρχικό ενημέρωσε ότι τα έγγραφα αυτά, η πλευρά Παπαδάκη ουσιαστικά θα τα λάμβανε κατά τη διάρκεια της ακρόασης διότι «αποτελούν θέμα μαρτυρίας». Βεβαίως, κάποια έγγραφα η πλευρά Παπαδάκη τα είχε ήδη, όμως από την απόφαση της 10/02/20 προκύπτει ξεκάθαρα ότι η στοιχειοθέτηση των κατηγοριών δεν έγινε στη βάση μόνο των μερικών εγγράφων που είχαν ήδη δοθεί αλλά στη βάση και αρκετών άλλων εγγράφων και δη των 42 συνολικά εγγράφων που κατέθεσε ο Σιζόπουλος. Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι ούτε ο Ευσταθίου φαίνεται να είχε υπόψη του όλα αυτά τα έγγραφα κατά την έρευνα του αφού καμία σχετική αναφορά δεν κάμνει ο τελευταίος στο πόρισμα του και σίγουρα δεν θα μπορούσε να αγνοηθεί ότι ούτε και στην παρούσα διαδικασία προσκομίσθηκαν αυτά τα κατ’ ισχυρισμό τεκμήρια που κατέθεσε ο Σιζόπουλος και που στοιχειοθέτησαν τις πειθαρχικές κατηγορίες και τα οποία περιγράφονται κατά γενικό τρόπο στην επίδικη απόφαση.
Δ. Η πειθαρχική διαδικασία ξεκίνησε με ενημέρωση του Παπαδάκη από το πειθαρχικό ότι «..απεφάσισε ομόφωνα ότι προκύπτουν εκ πρώτης όψεως αδικήματα εναντίον σας για τα οποία θα σας επιδοθεί σχετικό πειθαρχικό κατηγορητήριο». Στη συνέχεια, το πρώτο πράγμα που έκανε το πειθαρχικό μόλις συνεδρίασε την 01/02/20 για να δικάσει τον Παπαδάκη ήταν να διερευνήσει κατά πόσο «υπάρχουν οποιαδήποτε περιθώρια συμβιβαστικής πρότασης», επιχειρώντας μάλιστα και να διαπραγματευτεί με τον Παπαδάκη καλώντας τον «αν έχει οποιαδήποτε αντιπρόταση να μας πει». Αυτό μάλιστα αποτέλεσε και μέρος του σκεπτικού της απόφασης της 10/02/20. Κατά την εν λόγω συνεδρία δε, διάφορα μέλη του πειθαρχικού ενεπλάκηκαν σε έντονες προσωπικές λογομαχίες με το δικηγόρο του Παπαδάκη και σε σημείο μάλιστα που κατηγόρησαν τον εν λόγω δικηγόρο ότι «δεν σέβεται το Κόμμα», ότι «δεν είναι ΕΔΕΚίτης», ότι «εν μαλακίες που κάμνεις», καταλήγοντας στο ότι «εν κρίμα πάντως ο Παπαδάκης, εν κρίμα…» (βλ. πρακτικά 01/02/20).
Ε. Ενώ η επίδικη απόφαση της 10/02/20 υποτίθεται αφορούσε στο κατά πόσο ο Παπαδάκης θα κρινόταν ένοχος ή όχι στις έξι κατηγορίες που αντιμετώπιζε, το πειθαρχικό ενέπλεξε στη συζήτηση και θέματα ποινής και στο τέλος μάλιστα προχώρησε και επέβαλε απευθείας ποινή στο Παπαδάκη και δη την εσχάτη των προβλεπόμενων ποινών, χωρίς να εξεταστεί το ενδεχόμενο επιβολής οποιασδήποτε άλλης προβλεπόμενης ποινής ή έστω να κληθεί ο Παπαδάκης να προβεί σε μετριασμό.
Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι για μία κατηγορία το πειθαρχικό αποφάσισε «…να μην υπεισέλθει στην εξέταση της συγκεκριμένης κατηγορίας και να μην λάβει υπόψη τη κατηγορία αυτή στη ποινή.» και ότι ενώ σε κάποιο σημείο της απόφασης του, το πειθαρχικό αναφέρει ότι «…Υπό τις συνθήκες αυτές δεν έχει νόημα η επιβολή ποινής στον κατηγορούμενο γιατί αυτός αποφάσισε για το δρόμο του…» στο τέλος κατέληξε ότι «…Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η απόφαση δεν μπορεί να είναι άλλη από τη διαγραφή του Δ. Παπαδάκη από τo μητρώo μελών του Κινήματος…».
Στ. Ο ερευνώντας λειτουργός, ήτοι ο Ευσταθίου, το πόρισμα του οποίου αποτέλεσε όχι μόνο το υπόβαθρο για τη πειθαρχική διαδικασία αλλά και ουσιαστικό μέρος του σκεπτικού της επίδικης απόφασης της 10/02/20, ήταν πρόσωπο που εμπλέκετο άμεσα στα επίδικα θέματα εφόσον αυτός ήταν που ετοίμασε «ως νομικό έγγραφο» τις δεσμεύσεις που ο Παπαδάκης ισχυριζόταν με την υπεράσπιση του ότι ήταν παράνομες και γι’ αυτό δεν τις τήρησε.
Τα πιο πάνω ενδεικτικά σημεία κατά την κρίση μου επιτρέπουν στον ενάγοντα να θεωρεί ότι έχει καλή συζητήσιμη υπόθεση και ορατή πιθανότητα επιτυχίας της αγωγής του στο βαθμό που αυτός επιδιώκει να καταδείξει ότι η επίδικη απόφαση λήφθηκε κατά παράβαση των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης, κανόνες άλλωστε οι οποίοι αποτελούν μέρος και του καταστατικού της ΕΔΕΚ αλλά και του κανονισμού της τελευταίας αναφορικά με την κομματική πειθαρχία.»
