Παρέμβαση προς τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, μέσω επιστολής την οποία υπογράφει ως «πρόεδρος» της «τδβκ» έκανε ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Μουσταφά Ακιντζί.
Η επιστολή, με τον ασυνήθιστο τίτλο «εσώκλειστο» έχει ημερομηνία 2 Ιουλίου και συμπεριλαμβάνεται σε παράρτημα επιστολής του Τούρκου μονίμου αντιπροσώπου στον ΟΗΕ, Φεριντούν Σινιρλίογλου, ο οποίος προωθεί με τη σειρά του επιστολή του αντιπροσώπου του ψευδοκράτους Ισμέτ Κουρούκογλου.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ζητά απάλειψη της Ομοσπονδίας από το Συμβούλιο Ασφαλείας ο Τατάρ
Κυκλοφόρησε χθες ως επίσημο έγγραφο του Συμβουλίου Ασφαλείας κι όπως γράφει ο Μουσταφά Ακιντζί, αποτελεί απάντηση επιστολής που απέστειλε ο πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης στις 25 Ιουνίου, προς τα μέλη του Σ.Α., με αφορμή την ανανέωση της εντολής της ΟΥΝΦΙΚΥΠ.
Κατά τον κ. Ακιντζί, είναι επιτακτική η ανάγκη το Συμβούλιο Ασφαλείας να επανεξετάσει την εντολή της αποστολής της ΟΥΝΦΙΚΥΠ.
Advertisement«Αν και η παρουσία της ΟΥΝΦΙΚΥΠ συνέβαλε στη σταθερότητα στο νησί μας μέσω της αρχικής εντολής της μετά από περισσότερο από μισό αιώνα λειτουργίας της στην Κύπρο, είναι επιτακτική ανάγκη το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ να επανεξετάσει και να αξιολογήσει σοβαρά την εντολή αυτής της αποστολής υπό το φως των θεμελιωδών αλλαγών στις περιστάσεις, όπως το άνοιγμα των σημείων διέλευσης μεταξύ των δύο πλευρών και τα σχετικά», είπε.
Επικαλούμενος έκθεση του τότε επικεφαλής της επιτροπής για τις ειρηνευτικές επιχειρήσεις Λαχτάρ Μπραχίμι (το 2000) η οποία ανέφερε ότι πρέπει να επιδιωχθεί η αποδοχή και η συναίνεση όλων των τοπικών μερών για να είναι μια ειρηνευτική επιχείρηση των Ηνωμένων Εθνών επιτυχής, ο Μουσταφά Ακιντζί γράφει πως η UNFICYP εξακολουθεί να συνεργάζεται με τις τουρκοκυπριακές αρχές χωρίς νομική βάση, παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις της τουρκοκυπριακής πλευράς για την καθιέρωσή της.
Advertisement«Θα ήθελα να εκμεταλλευτώ αυτή την ευκαιρία για να επαναλάβω την ετοιμότητά μας να ολοκληρώσουμε ένα έγγραφο με τα Ηνωμένα Έθνη για την αντιμετώπιση όλων των πτυχών των σχέσεών μας με την ΟΥΝΦΙΚΥΠ και τη θέσπιση της νομικής βάσης», αναφέρει σχετικά.
Παράλληλα χαρακτηρίζει «καταφανές παράδειγμα σύγκρουσης συμφερόντων και πρακτικής που έχει σταματήσει σε όλες τις άλλες Αποστολές των Ηνωμένων Εθνών στον κόσμο», τις συνεισφορές στον προϋπολογισμό της ΟΥΝΦΙΚΥΠ από τις κυβερνήσεις της Κύπρου και της Ελλάδας. Ο κ. Ακιντζί επικαλούμενος αναφορές προσφάτων εκθέσεων του ΓΓ για οικοδόμηση εμπιστοσύνης και απευθείας επαφές μεταξύ των κοινοτήτων, στο νησί, ισχυρίζεται ότι ενώ οι Τουρκοκύπριοι επέδειξαν ετοιμότητα να εφαρμόσουν ήδη συμφωνημένα ΜΟΕ που στοχεύουν στην αύξηση της επικοινωνίας και συνεργασίας των δύο πλευρών, η Ελληνοκυπριακή πλευρά “κατάφερε να εμποδίσει ή να αποτρέψει τέτοιες προσπάθειες δημιουργίας απευθείας επαφών μεταξύ των δύο κοινοτήτων, παραπέμποντας σχεδόν όλα τα δικοινοτικά θέματα στην ΟΥΝΦΙΚΥΠ”.
«Ενώ αναγνωρίζω το ρόλο που έπαιξε στο παρελθόν η ΟΥΝΦΙΚΥΠ για τη διευκόλυνση τέτοιων επαφών, θα ήθελα να υπενθυμίσω στο Συμβούλιο Ασφαλείας ότι τίποτα δεν εμποδίζει τις δύο πλευρές να συνεργαστούν άμεσα σε όλες τις πτυχές, ειδικά σε θέματα διαχείρισης κρίσεων και ανθρωπιστικών θεμάτων, ενόσω υπάρχει η απαραίτητη πολιτική βούληση. Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι μια μέρα δεν θα υπάρχει παρουσία της ΟΥΝΦΙΚΥΠ στην Κύπρο, η άμεση συνεργασία θα πρέπει να ενθαρρυνθεί και από τα ίδια τα Ηνωμένα Έθνη χωρίς καθυστέρηση. Συνεπώς, η παρουσία της ΟΥΝΦΙΚΥΠ δεν πρέπει να αξιοποιείται από την ελληνοκυπριακή πλευρά ως πρόσχημα για να δημιουργούνται εμπόδια όσον αφορά τις άμεσες συναλλαγές μεταξύ των δύο πλευρών. Αναμένω από τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας να το λάβουν αυτό υπόψη κατά την αξιολόγηση του μέλλοντος της ΟΥΝΦΙΚΥΠ».
Ο Μουσταφά Ακιντζί αναφέρεται και στις διαπραγματεύσεις από την ημέρα εμπλοκής του, καθώς και στη Διάσκεψη του Κραν Μοντανά και γράφει πως κατά τη διάρκεια της Συνδιάσκεψης, η τουρκοκυπριακή πλευρά μαζί με την Τουρκία έδειξαν αποφασιστικά την ευελιξία που απαιτείται για την επίτευξη μιας στρατηγικής συμφωνίας η οποία θα προετοίμαζε το έδαφος για περαιτέρω συγκλίσεις στα εναπομένοντα εκκρεμή ζητήματα που είναι απαραίτητα για μια τελική συμφωνία και να ακολουθήσουν στη συνέχεια τα ταυτόχρονα δημοψηφίσματα.
« Ωστόσο, αντί να ανταποκριθεί στα βήματα που ελήφθησαν και να δείξει το απαραίτητο πολιτικό θάρρος και αποφασιστικότητα, η ελληνοκυπριακή ηγεσία επικεντρώθηκε μόνο στη μετατόπιση της ευθύνης και ως εκ τούτου χάθηκε αυτό το μοναδικό παράθυρο ευκαιρίας για επίλυση του κυπριακού προβλήματος».
Χαρακτηρίζει «άνευ προηγουμένου πρωτοβουλία» την πρόταση που υπέβαλε στις 30 Απριλίου 2018, λέγοντας πως δυστυχώς, δεν έγινε δεκτή από τον Ελληνοκύπριο ηγέτη.
Advertisement«Η απροθυμία του κ. Αναστασιάδη να λάβει τα απαραίτητα βήματα με στόχο τη λύση, δημιουργεί το ερώτημα εάν η ελληνοκυπριακή ηγεσία ήταν έτοιμη για μια λύση βασισμένη σε διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία με πολιτική ισότητα των δύο πλευρών», κατηγορώντας τον πρόεδρο της Δημοκρατίας ότι εξακολουθεί να δαιμονοποιεί την πολιτική ισότητα των δύο πλευρών και την αρχή της αποτελεσματικής συμμετοχής στη λήψη αποφάσεων.
«Για να επιτύχουν οι προσπάθειες που αποσκοπούν στην επίτευξη μιας δίκαιης και βιώσιμης λύσης στο Κυπριακό, πρέπει να υπάρξει μια μετατόπιση της νοοτροπίας στην ελληνοκυπριακή ηγεσία, με την οποία να εκδηλώνουν ανοιχτά την ετοιμότητά τους να μοιράζονται την εξουσία και την ευημερία και να αγκαλιάζουν την πολιτική ισότητα των δύο κοινοτήτων, η οποία είναι μια καθιερωμένη παράμετρος των Ηνωμένων Εθνών». Χαρακτηρίζοντας την τουρκική εισβολή «νόμιμη απάντηση στο στρατιωτικό πραξικόπημα της Ελλάδας στην Κύπρο στις 15 Ιουλίου 1974», ο κ. Ακιντζί γράφει στα μέλη του Σ.Α. ότι « η παρουσία της Τουρκίας στο νησί δεν πρέπει να θεωρείται ως έκφραση επιθετικότητας, αλλά ως μέσο πρόληψης βίας κατά των Τουρκοκυπρίων. Ενόψει αυτών των ιστορικών γεγονότων, η ελληνοκυπριακή ηγεσία πρέπει να επικεντρωθεί στην επίτευξη μιας ειρηνικής λύσης, η οποία θα είναι αμοιβαία αποδεκτή, αντί να εμπλέκεται σε παιχνίδι επίρριψης ευθυνών». Αναφερόμενος στο θέμα της εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων, ο κ. Ακιντζί αναλαμβάνει να απαντήσει στις κατηγορίες ότι η Τουρκία αποτελεί την πηγή της κλιμάκωσης της έντασης στην Ανατολική Μεσόγειο.
«Θα ήθελα να υπενθυμίσω στο Συμβούλιο Ασφαλείας τις επανειλημμένες εκκλήσεις και προτάσεις της τουρκοκυπριακής πλευράς για τη δημιουργία ενός μηχανισμού με τον οποίο οι συνιδιοκτήτες του φυσικού πλούτου γύρω από την Κύπρο, δηλαδή οι Τουρκοκύπριοι και οι Ελληνοκύπριοι, θα αποφασίζουν από κοινού για τη διαχείριση και τη μελλοντική εκμετάλλευση αυτών των πόρων».
Αναφέρει ότι η Τουρκία υποστήριξε σθεναρά τις προτάσεις αυτές με στόχο την καθιέρωση συνεργασίας μεταξύ των δύο πλευρών της νήσου και δηλώνει πεπεισμένος ότι αντί οι Ελληνοκύπριοι να συνεχίζουν “τα μονομερή βήματα” στον τομέα αυτό, τα οποία αποσκοπούν στον αποκλεισμό των Τουρκοκυπρίων και της Τουρκίας, « η αλληλεξάρτηση και το αμοιβαίο όφελος που θα προέκυπταν από περιφερειακές συμπράξεις χωρίς αποκλεισμούς θα συνέβαλαν σημαντικά στην ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή μας, δημιουργώντας ευνοϊκότερη ατμόσφαιρα για λύση στην Κύπρο». Απευθυνόμενος στα μέλη του Σ.Α., ο Μουσταφά Ακιντζί αναφέρει υπό το φως των ανωτέρω, είναι επιτακτική ανάγκη το Συμβούλιο Ασφαλείας να διασφαλίσει ότι η παρουσία της ΟΥΝΦΙΚΥΠ στην Κύπρο μετά από 54 χρόνια δεν συμβάλλει στο status quo και ότι συμμορφώνεται με τις αλλαγές στην κατάσταση που επικρατεί επί του εδάφους».Ως εκ τούτου, προσθέτει, “δεν πρέπει να αποκλείεται μια συνολική αναθεώρηση της εντολής, καθώς και το επίπεδο και η έννοια της παρουσίας της ΟΥΝΦΙΚΥΠ στο νησί, καθώς, κατά τη γνώμη μου, κάθε παρουσία που δημιουργεί μια άνετη ζώνη για την Ελληνοκυπριακή πλευρά στην Κύπρο πρέπει να αμφισβητηθεί». Καταλήγοντας, διαβεβαιώνει τα μέλη για την ισχυρή του δέσμευση και πολιτική βούληση για την επίτευξη μιας συνολικής διευθέτησης στο κυπριακό.
