Οι προσπάθειες για τη διακρίβωση της τύχης και του τελευταίου αγνοούμενου μας αποτελεί για όλους χρέος και εθνική επιταγή απέναντι στους ήρωες μας και στους συγγενείς των αγνοουμένων μας, ανέφερε ο Επίτροπος Προεδρίας, Φώτης Φωτίου, κατά την τελετή αποκαλυπτηρίων του μνημείου αγνοουμένων της τουρκικής εισβολής, στο ομώνυμο πάρκο του Δήμου Λεμεσού.

Σε χαιρετισμό του κατά την τέλεση των αποκαλυπτηρίων, από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, στην παρουσία του Έλληνα Πρέσβη, ο κ.Φωτίου είπε πως η σημερινή μέρα προκαλεί ρίγη συγκίνησης και δέους για τα αποκαλυπτήρια του μνημείου, μια διαχρονική επιθυμία των συγγενών των αγνοουμένων της πόλης και της επαρχίας Λεμεσού και της Παγκύπριας Οργάνωσης Συγγενών Αδήλωτων Αιχμαλώτων και Αγνοουμένων, «που γίνεται σήμερα πραγματικότητα  με τη δική σας προσωπική στήριξη κ. Πρόεδρε».

Πίσω από την κάθε περίπτωση αγνοουμένου υπάρχει μια μεγάλη ιστορία απαράμιλλου θάρρους και υπέρτατης προσφοράς προς την ιδιαίτερή μας πατρίδα, η οποία τόσο πολύ δοκιμάστηκε το πικρό και προδομένο εκείνο καλοκαίρι του 1974, ανέφερε ο κ.Φωτίου, σημειώνοντας πως μεγάλη τιμή πρέπει προς όλους τους ήρωες των αγώνων μας για την προάσπιση της ελευθερίας μας.

Σημείωσε δε ότι, όλα τα ονόματα, τόσο των αγνοουμένων όσο και αυτών που έχουν ταυτοποιηθεί, αναγράφονται στο πίσω μέρος του μνημείου, το οποίο «πέραν από τη μεγάλη εκτίμηση και τη βαθιά ευγνωμοσύνη μας προς τον καθένα τους, συμβολίζει το ιερό μας χρέος προς τους ιδίους και τις οικογένειές τους, να μην αποδειχθούμε κατώτεροι και επιλήσμονες της θυσίας τους».

Την ίδια ώρα, συνέχισε, το μνημείο αυτό «ορίζει την υπόσχεσή μας ότι θα αναλώσουμε κάθε ικμάδα των δυνάμεων και των δυνατοτήτων μας, προκειμένου να δικαιωθεί ο αγώνας τους και να λάμψει όλη η αλήθεια για την κάθε περίπτωση αγνοουμένου μας ξεχωριστά».

«Εδώ, στο σεπτό και ιερό μνημείο, θα διδάσκονται οι νέοι μας ότι, ποτέ μια θυσία δε είναι μάταιη, όταν αυτή γίνεται στο βωμό της πατρίδας και των υψηλών ιδανικών που αυτή πρεσβεύει. Στο μέρος τούτο, θα αναγεννιέται καθημερινά η εθνική μας μνήμη η οποία θα μεταλαμπαδεύει τις αρχές της στο διηνεκές, για να δίνει κουράγιο στις νεότερες γενιές και πίστη ότι αυτός ο τόπος, μπορεί να ελευθερωθεί ξανά και οι άνθρωποί του να ζήσουν σε συνθήκες ειρήνης και ασφάλειας», συμπλήρωσε.

Λέγοντας πως «δεν εφησυχάζουμε ούτε σηκώνουμε τα χέρια ψηλά, όποια και αν είναι τα προβλήματα», ο Φώτης Φωτίου διαβεβαίωσε ότι οι προσπάθειες συνεχίζονται και εντατικοποιούνται, μέχρι τη διακρίβωση της τύχης και του τελευταίου αγνοούμενου μας.

«Αυτό αποτελεί για όλους μας χρέος και εθνική επιταγή απέναντι στους ήρωες μας, απέναντι σε όλους εσάς, τους συγγενείς των αγνοουμένων μας», είπε και εξέφρασε τις ευχαριστίες του προς το Δήμαρχο και το Δημοτικό Συμβούλιο για την παραχώρηση του χώρου, προς την Κριτική Επιτροπή Αξιολόγησης των έργων που υποβλήθηκαν, καθώς και προς τους δημιουργούς του έργου, το γλύπτη Γιώργο Τσάρα και τον αρχιτέκτονα Σωτήρη Κωστόπουλο.

Εξέφρασε ακόμη την ευγνωμοσύνη του προς την Παγκύπρια Οργάνωση Συγγενών Αδηλώτων Αιχμαλώτων και Αγνοουμένων, «για τη σταθερή και ειλικρινή συνεργασία μας,  ως έκφραση, ακριβώς, του σεβασμού και της εκτίμησής μας, προς την κάθε μάνα και τον κάθε πατέρα αγνοουμένου, τη σύζυγο, τα αδέλφια και το κάθε τους παιδί».

Από την πλευρά του, ο Δήμαρχος Λεμεσού, Νίκος Νικολαΐδης, είπε πως αποτελεί ξεχωριστή τιμή για το Δήμο η ανέγερση ενός τέτοιου μνημείου στην πόλη « και είναι γι’ αυτό το λόγο, που το Δημοτικό μας Συμβούλιο δεν είχε κανένα απολύτως δισταγμό στο να αποδεχτεί την πρόταση της Παγκύπριας Οργάνωσης Συγγενών Αδηλώτων Αιχμαλώτων και Αγνοουμένων και του Επιτρόπου Προεδρίας, να ονομάσει και να αφιερώσει αυτό το πάρκο εις μνήμην των αγνοουμένων μας και να στηρίξει οικονομικά την ανέγερση του ομώνυμου μνημείου».

Η πόλη της Λεμεσού, συνέχισε, που φιλοξένησε και δέχθηκε μέσα στην καρδιά της χιλιάδες πρόσφυγες από την εισβολή του 1974, νιώθει εθνική και ηθική υποχρέωση και καθήκον, να εκφράσει τον απέραντο σεβασμό της προς όλους τους αγνοούμενους του λαού  μας, και ταυτόχρονα την αγάπη και την συμπαράσταση της προς τους συγγενείς των αγνοουμένων μας για όσα βίωσαν και βιώνουν εδώ και μισό αιώνα.

Το μνημείο αυτό, σημείωσε ο κ. Νικολαΐδης, θα αποτελεί υπενθύμιση προς όλους όσοι θα το βλέπουν, για την πιο τραγική πτυχή της Εθνικής μας τραγωδίας, «την ανεπούλωτη πληγή που ακόμα αιμορραγεί» και θα υποβάλλει «αμείλιχτα τα ερωτήματα για την τύχη των αγνοουμένων μας».

Ταυτόχρονα, πρόσθεσε, το μνημείο θα καταθέτει με τον πιο έντονο και παραστατικό τρόπο, την απαίτηση του λαού μας για διακρίβωση της τύχης και του τελευταίου αγνοούμενου μας και θα αποτελεί υπόμνηση προς την παρούσα και τις μελλοντικές γενιές, του πόσο ασύμβατοι και αντίθετοι προς τον ανθρώπινο πολιτισμό είναι οι επιθετικοί πόλεμοι.

Εξάλλου ο Πρόεδρος της Παγκύπριας Οργάνωσης Συγγενών Αδήλωτων Αιχμαλώτων και Αγνοουμένων, Νίκος Σεργίδης, ανέφερε σε χαιρετισμό του ότι το μνημείο, που αποτελούσε ένα όραμα εδώ και μια δεκαετίας, γίνεται σήμερα πραγματικότητα.

Το μνημείο είναι ένα έργο που ξεκίνησε από πρωτοβουλία συγγενών αγνοουμένων στη Λεμεσό και το πρόβλημα στην εξεύρεση κατάλληλου χώρου «ανάλογου με το πρόβλημα των αγνοουμένων μας» υπερπηδήθηκε «με την άξια συγχαρητηρίων, εθνικοπρεπή και ανθρωποκεντρική απόφαση του Δημάρχου Λεμεσού και του Δημοτικού Συμβουλίου».

Ανέφερε δε ότι ο Επίτροπος Προεδρίας, αγκάλιασε με ενθουσιασμό την απόφαση για ανέγερση του μνημείου και ενημέρωσε σχετικά τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, «ο οποίος με τη γνωστή ευαισθησία που πάντοτε δείχνει στο θέμα των αγνοουμένων μας, έδωσε οδηγίες να εξεταστεί το αίτημα με κάθε συμπάθεια που του αρμόζει και να δοθεί κάθε δυνατή βοήθεια, οικονομική και τεχνική, για την υλοποίηση του. Ως εκ τούτου, σημείωσε, το Υπουργικό Συμβούλιο ενέκρινε την παραχώρηση χρηματικού ποσού 70 χιλιάδων ευρώ για την εκτέλεση του έργου.

Ο κ.Σεργίδης εξέφρασε τις θερμές του ευχαριστίες στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Επίτροπο Προεδρίας, το Δήμαρχο Λεμεσού, τις Πολιτιστικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας και την κριτική επιτροπή για την προκήρυξη του διαγωνισμού και την αξιολόγηση των  εννέα έργων που υποβλήθηκαν.

«Το μνημείο αγνοουμένων Λεμεσού δεν αποτελεί απλά ένα έργο τέχνης που από σήμερα θα κοσμεί την πόλη της Λεμεσού, αλλά πρωτίστως θα δίνει το μήνυμα πως, μπορεί να πέρασαν 48 χρόνια από το μαύρο εκείνο καλοκαίρι του 74’, όμως η θύμηση, ο πόνος και η αγωνία για τον πόνο που βιώσαμε δεν έχουν καταλαγιάσει», συμπλήρωσε.

Η πληγή για τους αγνοούμενους μας δεν θα επουλωθεί παρά μόνο όταν η Τουρκία υποχρεωθεί  «και πρέπει να υποχρεωθεί», να δώσει όλα τα στοιχεία που κατέχει, ώστε να διακριβωθεί η τύχη του κάθε αγνοουμένου, είπε και τόνισε ότι «αυτό αποτελεί εθνικό χρέος και ιερό καθήκον προς τους αγνοούμενους και τις οικογένειες τους».

Χαιρετισμό απηύθυνε και ο καλλιτέχνης του έργου, Γιώργος Τσάρας, ο οποίος ανέφερε πως βίωσε ακραία συναισθήματα όταν ενημερώθηκε για την επιλογή του να φιλοτεχνήσει το μνημείο, «αισθήματα χαράς, λύπης, ευγνωμοσύνης και ευθύνης».

Ευχαρίστησε, εξάλλου, όλους όσους συνέβαλαν για την αποπεράτωση του μνημείου.