*Του Νίκου Γεωργίου – ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΔΗ.ΣΥ. ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ

Μια από τις φράσεις κάποιων υποψηφίων που διεκδικούν το ανώτατο αξίωμα της χώρας, που μου προκαλούν πραγματικά απορία ως προς την πολιτική τους σοβαρότητα και σκοπιμότητα, είναι οι πομπώδεις εύκολες μακρόπνοες αναφορές τους για την Κύπρο των επόμενων δεκαετιών. Αγνοούν βέβαια και προσπερνούν το γεγονός ότι για να φτάσεις στην Κύπρο του 2040, θα πρέπει πρώτα η πατρίδα μας να επιβιώσει πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά και εθνικά μέχρι τότε.

Αυτός λοιπόν, που θα κληθεί να οδηγήσει την Κύπρο την επόμενη πενταετία, θα διαχειριστεί μια σειρά από πολλαπλές κρίσεις και προκλήσεις, δύσκολες και καθοριστικές αποφάσεις που θα κρίνουν το μέλλον της χώρας σε τρεις τουλάχιστον πυλώνες.

Α. Πορεία Λύσης του Κυπριακού

Το Εθνικό μας θέμα παραμένει ανοικτό, με την κλεψύδρα του χρόνου να αδειάζει επικίνδυνα· χρειάζεται ο νέος ΠΤΔ να πιστεύει στην ανάγκη άμεσης επανέναρξης των συνομιλίων, ενεργοποιώντας τη διεθνή κοινότητα και αξιοποιώντας το θέμα της ενέργειας ως καταλύτη για την πορεία επίλυσης του Κυπριακού. Ένας πρόεδρος, που θα εξορκίσει τις Κασσάνδρες και θα αλλάξει τη μοίρα της πορείας προς τη διχοτόμηση του τόπου μας. Χρειάζεται ο νέος ΠΤΔ να έχει ειλικρινείς πολιτικές θέσεις, με βλέμμα στραμμένο στη λύση του Εθνικού μας προβλήματος, που να είναι αποτέλεσμα των ενεργειών του και όχι αποτέλεσμα ανούσιων δηλώσεων ενός συμβιβασμού και ισορροπίας πολιτικών θέσεων μιας ευκαιριακής ετερόκλητης συμμαχίας για χάρη της εξουσίας.

Β. Νέα παγκόσμια Οικονομική κρίση

Λέγεται ότι η Ευρώπη προετοιμάζεται να ζήσει έναν από τους πιο δύσκολους χειμώνες, μετά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, συνεπεία των άμεσων παρενεργειών του πολέμου στην Ουκρανία. Οι τιμές της ενέργειας ανεβαίνουν ραγδαία, το ίδιο και οι τιμές στα τρόφιμα, οι ελλείψεις σε διάφορα προϊόντα είναι πολλές, ενώ οι πληθωριστικές αναφλέξεις δημιουργούν και πάλι την τέλεια οικονομική καταιγίδα.

Η Κύπρος, ως μέρος της κλυδωνιζόμενης παγκόσμιας οικονομίας, είναι αναπόφευκτο να εισπράττει και εισαγόμενη κρίση. Κάθε απόφαση της Βουλής και της Κυβέρνησης έχει άμεσο αντίκτυπο στην αξιολόγηση της Κυπριακής Οικονομίας και κυρίως στις τσέπες των πολιτών. Είναι γι’ αυτό που στο τιμόνι της χώρας θα πρέπει να βρίσκεται ένας καπετάνιος που να διαθέτει πλήρωμα, να ξέρει τις θάλασσες, να έχει γερά πανιά, για να οδηγήσει τη χώρα σε ασφαλή λιμάνια – και όχι η χώρα να μοιάζει με ανεμοδαρμένο πλοίο, που να περιφέρεται χωρίς πυξίδα. Τέτοιες πολιτικές ως χώρα τις υιοθετήσαμε στο παρελθόν και μας οδήγησαν στην οικονομική κρίση του 2012.

Γ. Γεωπολιτικές εξελίξεις

Στο νέο γεωπολιτικό σκηνικό που βίαια διαμορφώνεται, η Κύπρος δεν μπορεί να πατά σε δυο βάρκες· χρειάζεται η αδιαπραγμάτευτη ταύτιση της χώρας μας με το δίκαιο, την αλήθεια και τις αέναες αρχές της δικαιοσύνης και του διεθνούς δικαίου. Η χώρα μας ενήργησε στο παρελθόν με πολιτικές αμφιταλαντεύσεις και αδέσμευτες πολιτικές που την εξέθεσαν, χαρίζοντας διπλωματικό πεδίο και διεθνείς συμμαχίες στην Τουρκία. Ακόμη και

να τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία, τίποτε δεν θα είναι ξανά το ίδιο στις διεθνείς σχέσεις.

Είναι γι’ αυτό που το μέλλον της πατρίδας μας κρίνεται ΣΗΜΕΡΑ. Από τις δικές μας αποφάσεις εξαρτάται η εκλογή μιας σοβαρής και υπεύθυνης ηγεσίας. Αυτός είναι ο πατριωτισμός της σύγχρονης εποχής, να μιλάς τη γλώσσα της ΑΛΗΘΕΙΑΣ και να στοιχίζεσαι στη βάση αρχών, σ’ έναν κόσμο που αλλάζει ραγδαία και επικίνδυνα. Ο μόνος υποψήφιος που μπορεί σήμερα με αξιοπιστία να ανταπεξέλθει και εγγυάται την ασφαλή πορεία της χώρας στο μέλλον δεν είναι άλλος από τον Αβέρωφ Νεοφύτου. Όπως είπε και ο Αβραάμ Λίνκολν:

«O καλύτερος τρόπος να προβλέψεις το μέλλον είναι να το δημιουργήσεις».