της Κωνσταντίνας Νεοφύτου

Ο Δημήτρης Χριστόφιας γεννήθηκε στο κατεχόμενο Δίκωμο της επαρχίας Κερύνειας, στις 29 Αυγούστου 1946.

Σε ηλικία δεκατεσσάρων χρόνων έγινε μέλος της Παγκύπριας Ενιαίας Οργάνωσης Μαθητών, ενώ το 1964 έγινε μέλος του Α.Κ.Ε.Λ, της ΠΕΟ και της ΕΔΟΝ.

Το 1974, μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του στη Μόσχα, επέστρεψε στην Κύπρο και προσελήφθη στην Ε.Δ.Ο.Ν., της οποίας εξελέγη Κεντρικός Οργανωτικός Γραμματέας.

Το 1977 εξελέγη Γενικός Γραμματέας της Οργάνωσης, θέση την οποία κατείχε μέχρι και το 1987.

Μέσα σε λίγα χρόνια, πέρασε από όλες τις βαθμίδες του ΑΚΕΛ. Το 1982 εξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής, το 1986 μέλος του Πολιτικού Γραφείου και το 1987 μέλος της Γραμματείας.

Η διαδοχή του Εζεκία

Σημαντική στιγμή στην πολιτική του καριέρα ήταν όταν το 1988 μετά τον θάνατο του Εζεκία Παπαϊωάννου, τον οποίο θεωρούσε δάσκαλο και πρότυπο, ανέλαβε σε ηλικία 42 ετών τη θέση του ΓΓ του κόμματος. Αξίωμα στο οποίο επανεξελέγη άλλες τέσσερις φορές. Το 1990, το 1995, το 2000 και το 2005.

Διετέλεσε Πρόεδρος της Βουλής

Ένα άλλο κομβικό σημείο στην καριέρα του, ήταν όταν εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Κερύνειας με το Α.Κ.Ε.Λ.-Αριστερά- Νέες Δυνάμεις στις εκλογές της 19ης Μαΐου 1991. Επανεξελέγη στις εκλογές της 26ης Μαΐου 1996, της 27ης Μαΐου 2001 και της 21ης Μαΐου 2006.

Παράλληλα, διετέλεσε Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων για την Βουλευτική Περίοδο 2001-2006. Θέση στην οποία επανεξελέγη την 1 Ιουνίου 2006.

Ο πρώτος Πρόεδρος από την Αριστερά

Ιστορική στιγμή για τον ίδιο αλλά και για το ΑΚΕΛ, ήταν η ανάδειξή του στο υψηλότερο αξίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Στον δεύτερο γύρο των Προεδρικών Εκλογών στις 14 Φεβρουαρίου το 2008, συγκέντρωσε το 53,36% των ψήφων έναντι 46,64% του συνυποψηφίου του, Ιωάννη Κασουλίδη και αποτέλεσε τον πρώτο Πρόεδρο από τις τάξεις του ΑΚΕΛ και τον 6ο της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Συγκλίσεις Χριστόφια-Ταλάτ

Κατά την θητεία του, ο Δημήτρης Χριστόφιας έδωσε ιδιαίτερη βαρύτητα στη λύση του Κυπριακού στη βάση ΔΔΟ με πολιτική ισότητα.

Τον Σεπτέμβριο του 2008 ο Δημήτρης Χριστόφιας και ο ηγέτης της τουρκοκυπριακής κοινότητας Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, ήλθαν σε συνεννόηση για την επανέναρξη άμεσων διαπραγματεύσεων.

Ως βάση τέθηκαν οι Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου του 1977 και 1979, οι οποίες προέβλεπαν τον μετασχηματισμό του ενιαίου κράτους σε ένα ομόσπονδο κράτος.

Η ελπίδα για λύση του κυπριακού αναπτερώθηκε καθώς καταγράφηκε σημαντική πρόοδος στα κεφάλαια της διακυβέρνησης και κατανομής εξουσιών – επί  της αρχής για μια κυριαρχία και ιθαγένεια- , το κεφάλαιο της οικονομίας και το κεφάλαιο που είχε σχέση με τα θέματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η πρόοδος σφραγίστηκε με το κοινό Ανακοινωθέν Χριστόφια – Ταλάτ τον Ιούλιο του 2018.

Έκρηξη Μαρί

Η δυσκολότερη ίσως στιγμή στην θητεία του ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ήταν η έκρηξη στο Μαρί την 11η Ιουλίου 2011 στην ναυτική βάση της «Ευάγγελος Φλωράκης», με αποτέλεσμα 13 άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους. Ένα μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης και τα κόμματα της αντιπολίτευσης ζητούσαν την παραίτηση της κυβέρνησης.

Ο Δημήτρης Χριστόφιας ανέθεσε τότε σε μονομελή ανεξάρτητη επιτροπή υπό τον κ. Πόλυ Πολυβίου να μελετήσει τα γεγονότα που οδήγησαν στην έκρηξη και στις 3 Οκτωβρίου. Ο κ. Πολυβίου παρέδωσε πόρισμα με το οποίο επέρριπτε ευθύνες στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Πρόεδρος και κυβέρνηση, απέρριψαν το περιεχόμενο του πορίσματος.

Οικονομική κρίση

Άλλη μία δύσκολη στιγμή στην θητεία του ήταν η οικονιμική κρίση που άρχισε το 2012 κυρίως λόγω της μεγάλης έκθεσης των κυπριακών τραπεζών σε ελληνικά ομόλογα που κουρεύτηκαν το 2012. Η κυπριακή οικονομία υποβαθμίστηκε απ’ όλους τους μεγάλους οίκους αξιολόγησης και ασκήθηκε έντονη κριτική στην διακυβέρνηση Χριστόφια για την “κατολίσθηση” της οικονομίας.

Μετά την λήξη της θητείας του και τη διαδοχή του από τον Νίκο Αναστασιάδη, ο Δημήτρης Χριστόφιας παρέμεινε απλό μέλος του ΑΚΕΛ και αφοσιώθηκε στη συγγραφή του βιβλίου του, το οποίο φέρει τον τίτλο “Πως η ανάγκη γίνεται ιστορία”….

Η τελευταία δημόσια εμφάνιση του πρώην Προέδρου ήταν στο σωματείο Δίκωμο στις 17 Απριλίου, το οποίο τον τίμησε για την προσφορά του στην κυπριακή Αριστερά και την Κύπρο ευρύτερα….

Η οικογένεια

Μπορεί η μεγάλη αγάπη του Δημήτρη Χριστόφια να ήταν η πολιτική, ωστόσο ακόμα μεγαλύτερη ήταν η οικογένεια του. Στη Μόσχα, όπου σπούδαζε γνώρισε τον έρωτα της ζωής του, την αγαπημένη του Έλση Χηράτου η οποία επίσης σπούδαζε εκεί. Όπως ο ίδιος δήλωσε στο παρελθόν, ο έρωτας τους ήταν κεραυνοβόλος και από τότε μέχρι και σήμερα μοιράστηκαν χαρές και λύπες. Παντρεύτηκαν στις 20 Αυγούστου του 1972 στο Δίκωμο και απέκτησαν τρία παιδιά. Την Μαριάννα η οποία είναι δασκάλα, την Χριστίνα η οποία είναι ηθοποιός και τον Χρίστο ο οποίος ακολούθησε τα χνάρια του πατέρα του και από τον Ιούλιο του 2015 ανέλαβε ΓΓ της ΕΔΟΝ.

Η σύζυγος του Έλση, ήταν πάντα το μεγαλύτερο του στήριγμα. Δίπλα του σε κάθε δυσκολία της πολιτικής του καριέρας, δίπλα του στο κόμμα, μα πάνω απ’ όλα δίπλα του σε κάθε δυσκολία που πέρασε με την υγεία του.