Η συμφωνία με τη Λιβύη περιλαμβάνει πολιτικά μηνύματα, δήλωσε ο Γενικός Διευθυντής Ναυτιλίας και Αεροπορίας του τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών, Τσαγατάι Ερτσίγες, προσθέτοντας:  “Δώστε προσοχή στην Τουρκία, δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα χωρίς τη συμμετοχή της Τουρκίας”.Σε ομιλία του σε συνέδριο τoυ Κέντρου Εφραμογής και Έρυνας του Διεθνούς Δικαίου, ο Τούρκος αξιωματούχος είπε πως “όταν κοιτάζουμε στη Μεσόγειο, βλέπουμε μία πιο περίπλοκη κατάσταση, επειδή υπάρχουν 10 διαφορετικές παράκτιες χώρες στην περιοχή, αν συμπεριλάβετε την Παλαιστίνη. Υπάρχουν ανταγωνιστικά συμφέροντα και αξιώσεις σε σχέση με το δίκαιο της θάλασσας. Βλέπουμε όριο 6-12 μιλίων χωρικών υδάτων. Υπάρχουν πολιτικά προβλήματα που δεν έχουν ακόμη επιλυθεί. Τα ζητήματα στην Κύπρο, τη Μέση Ανατολή και τη Συρία καθιστούν την κατάσταση πιο περίπλοκη”.

Ο Ερτσίγες ανέφερε ακόμη ότι “η υφαλοκρηπίδα δεν αποτελούσε θέμα, μέχρι τη δεκαετία του `70”, προσθέτοντας πως “όταν ξεκίνησαν οι δραστηριότητες πετρελαίου και ερευνών, αποκαλύφθηκαν επίσης τα προβλήματα”. “Η ίδια κατάσταση ισχύει για την Ανατολική Μεσόγειο. Δεν κάναμε αναφορά σε οριοθέτηση κατά τη δεκαετία του `90. Όταν οι Αμερικανοί ανακοίνωσαν στον Τύπο τα αποθέματα φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο, οι παράκτιες χώρες άρχισαν να περιλαμβάνουν το θέμα αυτό στην ατζέντα τους”, ανέφερε. 

Αναφέροντας ότι όλα αυτά τα θέματα έχουν ξεκινήσει με τις πρωτοβουλίες της Ε/κ πλευράς για να καθορίσει τα θαλάσσια σύνορά της, ο Τούρκος αξιωματούχος είπε  ότι “οι Τ/Κ αποκλείονται από την κυβέρνηση”.“Η ε/κ πλευρά ισχυρίζεται ότι εκπροσωπεί ολόκληρο το νησί, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. Αν και η ‘τδβκ’ δεν αναγνωρίζεται, η ίδια διεθνής κοινότητα αναγνωρίζει τα δικαιώματα του ‘τ/κ λαού’ επί των φυσικών πόρων του νησιού. Οι Ε/Κ δεν θα πρέπει να συνάψουν κανένα συμβόλαιο προτού το Κυπριακό επιλυθεί, γιατί, εδώ, υφίσταται ζήτημα σχετικά με την κυριαρχία”, ανέφερε.

Υποστήριξε ότι οι συνοριακές γραμμές είναι κατάλληλες μόνο όταν δεν θέτουν σε κίνδυνο τα δικαιώματα τρίτων μερών. “Εάν δεν θέτετε σε κίνδυνο τα δικαιώματα τρίτων μερών, αυτή η συνοριακή γραμμή θα γίνει αποδεκτή, αλλά, εκτός αυτού, υφίστανται και διάφοροι παράγοντες. Αυτές αποκαλούνται ειδικές και συναφείς συνθήκες. Γεωγραφικές και μη γεωγραφικές συνθήκες. Τα δικαστήρια αξιολογούν όλες τις γεωγραφικές συνθήκες. Εάν τα σύνορα δεν καθορίστηκαν με μία έγκυρη συμφωνία, δεν μπορείτε να ανακηρύξετε ΑΟΖ. Η ΕΕ επέλεξε την πλευρά της. Η ΕΕ δεν έχει αρμοδιότητα καθορισμού των θαλάσσιων συνόρων”, ανέφερε.