Ικανοποιημένη εμφανίζεται η Λευκωσία από τις πρόσφατες αποφάσεις που λήφθηκαν στην Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης για θέματα κατεχόμενων περιουσιών, σε μια συνεδρίαση που σημαδεύτηκε από την απουσία της Τουρκίας. Ωστόσο, προβληματισμό δημιουργεί η αναφορά για κλείσιμο της υπόθεσης Λοϊζίδου τον ερχόμενο Δεκέμβριο. Η Επιτροπή Υπουργών υιοθέτησε τρία ξεχωριστά ψηφίσματα σε σχέση με την Τέταρτη Διακρατική, την ομάδα αποφάσεων «Ξενίδη-Αρέστη» και την υπόθεση «Βαρνάβα και Άλλοι εναντίον Τουρκίας». Οι δύο πρώτες επικεντρώνονται σε θέμα κατεχόμενων περιουσιών, ενώ στην «Ξενίδη-Αρέστη» εμπίπτει και η υπόθεση της Τιτίνας Λοϊζίδου. Διπλωματική πηγή δήλωσε στο ΚΥΠΕ ότι ιδιαίτερη ικανοποίηση δημιουργεί η αναφορά της Επιτροπής Υπουργών και στα τρία ψηφίσματα, με την οποία καταγράφεται η απογοήτευση για την απουσία της Τουρκίας από τη συνεδρίαση στο Στρασβούργο, μεταξύ 18 και 20 Σεπτεμβρίου. Η αποχή από τις διαβουλεύσεις οφείλεται στη δυσαρέσκεια της Άγκυρας για το γεγονός ότι δεν κλείνει η υπόθεση Λοϊζίδου, κάτι που είχε θέσει τον περασμένο Ιούνιο ως προϋπόθεση για να συνεχίσει να συνεργάζεται με την Επιτροπή Υπουργών. Αν και η Λευκωσία χαρακτηρίζει αναμενόμενη την απόφαση για επανεξέταση της υπόθεσης Λοϊζίδου τον ερχόμενο Δεκέμβριο, δεν θεωρεί ικανοποιητική την αναφορά σε πιθανό κλείσιμο. «Το σημαντικό είναι ότι δεν έχει κλείσει η υπόθεση, αυτό ήταν το πρώτο ζητούμενο και το έχουμε πετύχει» δήλωσε η ίδια πηγή στο ΚΥΠΕ. Λέει παράλληλα ότι με επιμονή της Λευκωσίας μπήκε στο ψήφισμα και το αίτημα για παροχή επιπρόσθετων πληροφοριών σε σχέση με την κατάσταση της περιουσίας της κ. Λοϊζίδου στην Κερύνεια. Με τον τρόπο αυτό η Κυπριακή Δημοκρατία κερδίζει άλλους τρεις μήνες, μέχρι την επανεξέταση του ζητήματος τον ερχόμενο Δεκέμβριο, ενώ σκοπός παραμένει πάντοτε η εκπλήρωση των υποχρεώσεων της Τουρκίας, ανέφερε η ίδια πηγή. Θετικές κρίνονται τέλος και οι αναφορές στο ψήφισμα που αφορά τα περιουσιακά δικαιώματα των εκτοπισμένων, στο πλαίσιο της Τέταρτης Διακρατικής, για άνευ όρων υποχρέωση της Τουρκίας να καταβάλει τις οφειλόμενες αποζημιώσεις. Η ίδια αναφορά επαναλαμβάνεται και στο ψήφισμα για την «Βαρνάβα» που αφορά υποθέσεις αγνοουμένων. Κληθείς από το ΚΥΠΕ να σχολιάσει το ψήφισμα, ο δικηγόρος Αχιλλέας Δημητριάδης λέει εξάλλου ότι σκοπός της Τουρκίας είναι να κλείσει όλες τις ατομικές προσφυγές στις 33 υποθέσεις της «Ξενίδη-Αρέστη» με την καταβολή των αποζημιώσεων για απώλεια χρήσης, παραπέμποντας για τα περαιτέρω στην επιτροπή ακίνητης ιδιοκτησίας.
Όπως εξηγεί ο δικηγόρος, αυτό σημαίνει ότι η Τουρκία δεν θα είναι υποχρεωμένη να προχωρήσει σε συγκεκριμένα ατομικά μέτρα για την κάθε υπόθεση, όπως είναι για παράδειγμα η αποκατάσταση του σπιτιού της κ. Ξενίδη-Αρέστη στην περιφραγμένη πόλη της Αμμοχώστου ή των περιουσιών της κ. Λοϊζίδου στην Κερύνεια. «Η δική μας θέση είναι ότι η Τουρκία πρέπει να πληρώσει τις αποζημιώσεις και να δώσει και τα ατομικά μέτρα, ώστε η κ. Αρέστη για παράδειγμα να πάει στο σπίτι της, στην περιφραγμένη πόλη της Αμμοχώστου, όπου ειρήσθω εν παρόδω η επιτροπή δεν έχει δικαιοδοσία να το αποδώσει, επειδή είναι στρατιωτική ζώνη» λέει ο δικηγόρος. Μέρος της «Ξενίδη-Αρέστη» αποτελεί όμως και η υπόθεση «Λόρδος και Άλλοι εναντίον Τουρκίας», στην οποία η πλευρά των αιτητών επιδιώκει την παραπομπή της εκ νέου στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Στόχος είναι να επιδικασθεί ετήσια αποζημίωση για το διάστημα έξι ετών που μεσολάβησε από την έκδοση της απόφασης, το 2012, δημιουργώντας έτσι προηγούμενο για παρόμοιες υποθέσεις. Σε ό,τι αφορά τις υποθέσεις «Μιχαηλίδου» και «Αλεξάνδρου», ο κ. Δημητριάδης λέει ότι σωστά η Επιτροπή προχωρά με το κλείσιμο τους, δεδομένου ότι υπήρξε φιλικός διακανονισμός και οι περιουσίες πουλήθηκαν στην Τουρκία. Αντίθετος είναι ο δικηγόρος με την προσπάθεια της Τουρκίας να κλείσει η υπόθεση της Τιτίνας Λοϊζίδου, σημειώνοντας ότι στην περίπτωση αυτή η αιτήτρια ζητά αποκατάσταση και όχι πώληση της περιουσίας της. Επισημαίνει παράλληλα το γεγονός ότι δύο από τα οικόπεδα που ανήκουν στην κ. Λοϊζίδου παραμένουν μέχρι σήμερα κενά και διερωτάται για ποιόν λόγο δεν επιστρέφονται άμεσα στην αιτήτρια. Όσον αφορά την εκκρεμούσα αποζημίωση που διεκδικεί η κ. Λοϊζίδου για τα έτη 1987-1990 – περίοδος κατά την οποία δεν υπήρχε το δικαίωμα ατομικής προσφυγής στο ΕΔΑΔ – κ. Δημητριάδης λέει ότι πρόκειται για διαδικασία η οποία είναι μοναδική. Εξηγεί ότι βάσει του πρώην άρθρου 32 της Σύμβασης, απόφαση για αποζημίωση θα κληθεί να πάρει η Επιτροπή Υπουργών και όχι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, ενώ μέχρι την καταβολή της αποζημίωσης, θα επιμένει στο να μην κλείσει η υπόθεση.
