Οι διμερείς συμφωνίες Κύπρου – Αιγύπτου και το αποτέλεσμα της σημερινής Τριμερούς Συνόδου Κορυφής Κύπρου – Αιγύπτου – Ελλάδας δεν δεσμεύουν και δεν έχουν ισχύ για τους Τουρκοκύπριους, αναφέρει ανακοίνωση του «υπουργείου εξωτερικών». Όπως μεταδίδεται στα κατεχόμενα, στην ανακοίνωση του «υπεξ» προστίθεται ότι ενώ πλησιάζουν οι προεδρικές εκλογές, η «ε/κ διοίκηση της νότιας Κύπρου» – όπως αποκαλεί την Κυβέρνηση της Δημοκρατίας – επιταχύνει τις μονομερείς ενέργειες παραβλέποντας τα νόμιμα – όπως γράφει – δικαιώματα των Τ/κ. Στην ίδια ανακοίνωση υποστηρίζεται ότι τόσο η «ε/κ διοίκηση» – όπως συνεχίζει να αναφέρεται στην Κυβέρνηση της ΚΔ – όσο και η υφιστάμενη διοίκηση της Αιγύπτου, πήραν την εξουσία όχι μέσω νόμιμων διαδικασιών, αλλά με σφετερισμό και πραξικοπηματικά και λαμβάνοντας αυτό υπόψη αντικρίζουν, γράφει, με έκπληξη ότι διεκδικούν νόμιμα δικαιώματα στους φυσικούς πόρους γύρω από το νησί. Επαναλαμβάνοντας τη θέση ότι στους εν λόγω φυσικούς πόρους έχουν και οι Τ/κ ίσα δικαιώματα που δεν μπορούν να απαρνηθούν, το «υπεξ» υποστηρίζει ότι στο θέμα της ενέργειας δεν μπορούν να γίνονται οποιαδήποτε μονομερή βήματα ερήμην των Τ/κ και υπενθυμίζει ότι «μαζί με την μητέρα πατρίδα Τουρκία θα γίνουν αντίστοιχα βήματα στην περιοχή προς διαφύλαξη των δικαιωμάτων και συμφερόντων μας».
Σχολιάζοντας χθεσινές δηλώσεις του Προέδρου της Δημοκρατίας Νίκου Αναστασιάδη για τη συνεργασία Κύπρου – Αιγύπτου στα ενεργειακά, το «υπουργείο εξωτερικών» ισχυρίζεται ότι δεν είναι τίποτε άλλο παρά προσπάθεια νομιμοποίησης των παράνομων ενεργειών που γίνονται και είναι επέκταση της σφετεριστικής νοοτροπίας που τους διακατέχει (τους Ε/κ). «Θέλουμε να υπογραμμίσουμε ότι δεν μπορούν να φέρουν αποτέλεσμα οι προσπάθειες δημιουργίας συμμαχιών στο νησί και στην περιοχή γενικά, αποκλείοντας από αυτές τους Τ/κ και την μητέρα πατρίδα Τουρκία», αναφέρει. Το «υπουργείο εξωτερικών» καταλήγει λέγοντας ότι η επανάληψη από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη της θέσης ότι για την κατάρρευση της διαδικασίας στο Κραν Μοντανά φταίει η στάση της Τουρκίας στο θέμα των εγγυήσεων, δεν συνδέεται με τις πραγματικότητες και πηγάζει (η θέση αυτή) από την απόρριψη μιας συμφωνίας που θα περιέχει τον διαμοιρασμό της εξουσίας με τους Τ/κ, στη βάση της πολιτικής ισότητας, στο πλαίσιο της “γνωστής αδιάλλακτης στάσης της ε/κ πλευράς”.
