του Ευάγγελου Αγαπίου
Άγκυρα και τουρκοκυπριακή πλευρά κλωτσούν ολοένα και πιο μακρυά το ενδεχόμενο επανέναρξης των διαπραγματεύσεων. Σε αυτή τη γραμμή τουλάχιστον κινήθηκε ο Διαπραγματευτής Ολγκιουν, σχολιάζοντας τον νέο γύρο επαφών ανάμεσα στις δύο πλευρές, σε επίπεδο τεχνικών επιτροπών, που θα αρχίσει την ερχόμενη βδομάδα.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Εργκουν Ολγκιούν, Τ/κ διαπραγματευτής Αυτές οι συνομιλίες δεν σχετίζονται με τη διαπραγματευτική διαδικασία. Δεν είναι δυνατόν να ξεκινήσουν επίσημες διαπραγματεύσεις χωρίς το απαραίτητο κοινό έδαφος, όπως δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ. Η έκφραση «προσπάθειες για έναρξη συνομιλιών» που χρησιμοποιείται σε σχετικά δημοσιεύματα (των Ελληνοκυπρίων) μπορεί να παρεξηγηθεί.
Σε πρώτο πλάνο στις διαδικτυακές συναντήσεις θα τεθούν οι κοινές εργασίες των επιτροπών με στόχο την βελτίωση της καθημερινής ζωής Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων σε θέματα υγείας, περιβάλλοντος και πολιτιστικής κληρονομιάς. Σε αντίθεση με τον Ολγκιούν, η ε/κ πλευρά αντιμετωπίζει τις επαφές ως αναπόσπαστο μέρος της ειρηνευτικής διαδικασίας που μπορούν να στρώσουν ένα γόνιμο έδαφος.
Ρεσιτάλ…”υποκρισίας”
Ούτε βήμα πίσω από τα δύο κράτη δεν κάνουν πάντως, με το λεγόμενο υπουργείο εξωτερικών να θυμάται μόνο ότι του συμφέρει από τα παλιά. Αυτή τη φορά επανήλθε σχολιάζοντας όπως λέει αβάσιμες δηλώσεις του Ιωάννη Κασουλίδη που στρέφονται κατά της ούτω καλούμενης “ΤΔΒΚ”.
Advertisement“Υπουργείο Εξωτερικών” ψευδοκράτουςΤο Υπουργείο Εξωτερικών προσπαθεί να μας κάνει να ξεχάσουμε ότι η ελληνοκυπριακή ηγεσία κατέστρεψε την Κυπριακή Δημοκρατία του 1960. Η μόνη κατοχή στο νησί είναι η κατοχή της Κυπριακής Δημοκρατίας από την ελληνοκυπριακή ηγεσία. Ο τουρκοκυπριακός λαός, ο οποίος έμεινε χωρίς πατρίδα, ίδρυσε την ΤΔΒΚ, ασκώντας το δικαίωμά του στην αυτοδιάθεση.
Το παραλήρημα συνεχίζεται με τον Ερτουγρούλογλου να επιρρίπτει ευθύνες στην Κυπριακή Δημοκρατία για την “υποκριτική” της στάση στο κυπριακό.
“Υπουργείο Εξωτερικών” ψευδοκράτουςΗ Κυπριακή Δημοκρατία δεν εκπροσωπεί τους Τουρκοκυπρίους καθώς η ε/κ πλευρά τηρεί υποκριτική στάση απέναντι στο μοντέλο μιας διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδιακής λύσης βασισμένης στην πολιτική ισότητα.
Λύση την οποία αντιμετωπίζει ως επιβαλλόμενη και αντίθετη στη πολιτική ισότητα, θέτοντας για άλλη μια φορά στο περιθώριο Ηνωμένα έθνη και διεθνές δίκαιο.
