Αν υπάρχει σήμερα Κυπριακή Δημοκρατία, οφείλεται στον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-59 και γι’ αυτό απαιτείται ένας ελάχιστος σεβασμός προς αυτούς, ανέφερε ο ανεξάρτητος υποψήφιος για την προεδρία της Δημοκρατίας Νίκος Χριστοδουλίδης, μιλώντας στο πλαίσιο της περιοδείας “Δύναμη σε Κίνηση” στις κοινότητες Πύργου και Παρεκκλησιάς. Επιπλέον, επανέλαβε την πρόθεση του να σχηματίσει κυβέρνηση ευρείας αποδοχής, χωρίς βαρίδια, εξαρτήσεις και διαχωριστικές γραμμές, για το σύνολο του κυπριακού λαού.
Σε ανακοίνωσή του, αναφέρεται ότι ο κ. Χριστοδουλίδης ανέφερε ότι «εμείς πορευόμαστε με ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα, με πολύ συγκεκριμένες θέσεις και ποτέ σε αντίθεση με άλλους δεν μπήκαμε σε υποσχέσεις του 50-50 ή άλλες υποσχέσεις διαμοιρασμού της εξουσίας, γιατί αν η έγνοια δεν είναι πώς θα λύσουμε τα προβλήματα μέσα από συγκεκριμένα προγράμματα αλλά ο διαμοιρασμός της εξουσίας, δείχνουν και το ενδιαφέρον που έχουν για το τι απασχολεί την κοινωνία μας».
Επεσήμανε ο ίδιος επενδύει στην προοπτική και την ελπίδα για το αύριο, και όχι στον φόβο και τον εκβιασμό, σεβόμενος τη Δημοκρατία, και την επαύριο των εκλογών αν ο λαός τον τιμήσει με την ψήφο του θα τείνει χείρα φιλίας προς όλες τις πολιτικές δυνάμεις.
Επιπλέον, είπε ότι αν υπάρχει σήμερα Κυπριακή Δημοκρατία, οφείλεται στον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-59 και στις προσπάθειες κάποιων που χωρίς να στοχεύουν να εξυπηρετήσουν το οποιοδήποτε προσωπικό συμφέρον θυσίασαν και την ίδια τη ζωή τους για να είμαστε σήμερα ελεύθεροι κι απαιτείται ένας ελάχιστος σεβασμός προς όλους αυτούς από όσους επιχειρούν ακόμη κι αυτόν τον ιερό αγώνα να τον εκμεταλλευθούν για κομματικές σκοπιμότητες.
Ανέφερε ακόμα ότι έχει ξεκάθαρο σχέδιο από την πρώτη ημέρα για μια πιο ανθεκτική και ανταγωνιστική οικονομία, για αντιμετώπιση της ακρίβειας, για την επιτάχυνση της πράσινης μετάβασης, την ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα και την αναζωογόνηση της υπαίθρου, για το μεταναστευτικό και την ανάληψη πρωτοβουλιών για το Κυπριακό με την ΕΕ να αναλαμβάνει πρωταγωνιστικό ρόλο.
Κατέληξε αναφέροντας ότι γνωρίζει καλά την ανάγκη αντιμετώπισης των διαχρονικών προβλημάτων που απασχολούν τους κατοίκους των κοινοτήτων κάνοντας ειδική αναφορά στα προβλήματα κάθε κοινότητας.