Τους λόγους για τους οποίους διεκδικεί τη θέση του Αναπληρωτή Προέδρου του ΔΗΣΥ στις επικείμενες εκλογές της 7ης Μαϊου ανέπτυξε στην εκπομπή Alpha Ενημέρωση ο Μιχάλης Σοφοκλέους, αριθμώντας τους σε τρεις βασικούς άξονες. Τον «μεγάλο ΔΗΣΥ», τον «σοβαρό ΔΗΣΥ» και τον «αυθεντικό ΔΗΣΥ».

Αναφέροντας πως εδώ που έφτασαν τα πράγματα ορθώς η παράταξη βρίσκεται σε τροχιά ριζικής ανανέωσης, τόνισε την ανάγκη αυτή η πορεία να συνεχιστεί και στις επικείμενες εκλογές.

Ο πρώτος είπε από τους τρεις λόγους είναι γιατί κατά την έκφραση του χρειάζεται ένας μεγάλος ΔΗΣΥ, κάτι που σημαίνει πως υπάρχει ανάγκη ανασυγκρότησης με την επιστροφή ανθρώπων που έχουν απομακρυνθεί για διάφορους λόγους τα τελευταία χρόνια. Αρκετός κόσμος είπε δεν αισθανόταν τόσο φιλόξενα στον ΔΗΣΥ, ως εκ τούτου τόνισε την ανάγκη ο ΔΗΣΥ να ενθουσιάσει ξανά τους νέους και να συνομιλήσει εκ νέου με το σύνολο της κοινωνίας.

Ο δεύτερος λόγος, πρόσθεσε, είναι επειδή πιστεύει πως μπορεί να ενισχύσει την προσπάθεια για μια σοβαρή πολιτική παράταξη που θα μπορεί να αντιμετωπίσει τα πολύ σοβαρά προβλήματα που έχει η χώρα είτε αυτό ονομάζεται κυπριακό, είτε οικονομία, είτε σύγχρονες προκλήσεις όπως η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση. Όπως επίσης πρόσθεσε και την ιδιαίτερη μεταχείριση που χρειάζεται ως προς τη στάση του κόμματος απέναντι στη διακυβέρνηση και το πρωτοφανές του νέου πολιτικού σκηνικού που δημιουργείται.

Τρίτον, ο αυθεντικός ΔΗΣΥ, πρόσθεσε, ο οποίος θα πρέπει να στηριχθεί στο λαμπρό παρελθόν του για να χτίσει ένα λαμπρότερο μέλλον. Ανέφερε πως η ενότητα την οποία επικαλούνται όλοι δεν μπορεί να είναι μια αφηρημένη έννοια, αλλά μια έννοια που στηρίζεται στο νήμα των αρχών και αξιών του κόμματος. Κληθείς να φέρει ένα παράδειγμα, απάντησε πως ο Γλαύκος Κληρίδης έλεγε πως είμαστε ταγμένοι και ασυμβίβαστοι στην επιδίωξη λύσης με ένα δυναμικό συμβιβασμό ο οποίος πρέπει να γίνει με απόλυτο σεβασμό στις ταυτότητες των Ελλήνων και των Τούρκων της Κύπρου. Την ώρα πρόσθεσε που ο ΔΗΣΥ είτε υποστέλλει τη σημαία της αποστολής του για τη διαχείριση και προαγωγή της εθνικής ταυτότητας, είτε υποστέλλει και συμβιβάζεται με οποιοδήποτε τρόπο με τις ιδέες των δύο κρατών και της κατοχής, παύει να έχει ρόλο ύπαρξης ως παράταξη στον τόπο.