Παραμένουμε προσηλωμένοι στο στόχο για τερματισμό της κατοχής και επανένωση της πατρίδας μας στο πλαίσιο μιας βιώσιμης και λειτουργικής λύσης, προσαρμοσμένης στις αξίες και στις αρχές που διέπουν το ευρωπαϊκό κεκτημένο, δήλωσε η Αναπληρώτρια Κυβερνητική Εκπρόσωπος Νιόβη Παρισινού.

Σε ομιλία της στο εθνικό μνημόσυνο της αγωνίστριας του απελευθερωτικού αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α 1955-1959, Νίτσας Χατζηγεωργίου, η κ. Παρισινού είπε ότι ο σκοπός αυτός θα πρέπει να αποτελεί συλλογική ευθύνη όλων.

Αναφερόμενη στη θυσία της Νίτσας Χατζηγεωργίου, η κ. Παρισινού είπε ότι ήταν μια νέα γυναίκας μαχητική με ανεκτίμητη δράση στον Αγώνα, της οποίας όμως η μετέπειτα συγκλονιστική ιστορία υπήρξε δραματική και πονεμένη, καταλήγοντας τραγικά. Αποτελεί ελάχιστη οφειλή, σημείωσε, οι νεότερες γενιές να γνωρίσουν, να εκτιμήσουν και να κρατήσουν άσβηστη τη μνήμη της, ως πρότυπο φιλοπατρίας, που έζησε και έδρασε ταπεινά, με ανιδιοτέλεια και καθαρή συνείδηση και που μόνο ο χρόνος και η ιστορία αναγνώρισαν τις πολύτιμες υπηρεσίες της προς την πατρίδα, δικαιώνοντας και αποκαθιστώντας την υπόληψη και την αξιοπρέπειά της.

Η έναρξη του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ αποτέλεσε για το σύνολο του μικρού και περιφρονημένου, τη δεδομένη στιγμή, λαού μας μια κορυφαία εκδήλωση αγωνιστικού ήθους και αρετής. Η Νίτσα Χατζηγεωργίου, έδωσε πρόθυμα και συνειδητά τον όρκο, που την μύησε στην Οργάνωση, σε ηλικία μόλις 21 ετών.

Την περίοδο εκείνη η Νίτσα ζούσε μαζί με τη μητέρα της σε ένα μικρό και φτωχικό σπιτάκι στον Άγιο Δομέτιο και εργαζόταν ως κομμώτρια στο κέντρο της Λευκωσίας. Από το χώρο της δουλειάς της περνούσαν καθημερινά πολλοί Άγγλοι και Αγγλίδες από τους οποίους αντλούσε χρήσιμες πληροφορίες, τις οποίες μετέφερε στην Οργάνωση. Ταυτόχρονα διακινούσε και απέκρυπτε υλικό ενώ συνεργαζόταν στενά και βοηθούσε αγωνιστές, που δρούσαν τόσο στη Λευκωσία, όσο και στον Άγιο Δομέτιο.

Αξιοσημείωτη ωστόσο ήταν η συνεισφορά της στην επιχείρηση μεταφοράς του Γρηγόρη Αυξεντίου από τον Πενταδάκτυλο στην Κακοπετριά, αποστολή την οποία ανέλαβε, μαζί µε τον Κυριάκο Μάτση που ήταν οδηγός του αυτοκινήτου. Παρά τις πολύ δύσκολες συνθήκες ο Αγώνας συνεχιζόταν με πολλούς αγωνιστές να συλλαμβάνονται και να βασανίζονται απάνθρωπα και αρκετούς να καταδικάζονται και να οδηγούνται στον θάνατο. Στη Νίτσα προτάθηκε να γίνει το δόλωμα, η οποία δέχθηκε χωρίς αντίρρηση. Ωστόσο η αποστολή πήρε άσχημη τροπή και μετά από τον θάνατο του Άγγλου Αξιωματικού και ανταλλαγή πυροβολισμών με αγωνιστές της ΕΟΚΑ, στο σπίτι της Νίτσας,η αγωνίστρια της ΕΟΚΑ μεταφέρεται στα μπουντρούμια της Ομορφίτας, καθώς οι ισχυρισμοί που προβάλλει, για τις σκηνές που εκτυλίχθηκαν σπίτι της, όπως αυτοί της υπαγορεύθηκαν από την ηγεσία της ΕΟΚΑ, δεν γίνονται πιστευτοί από τους Άγγλους.

Βασανίζεται, εξευτελίζεται και ρίχνεται στις φυλακές χωρίς καμιά δίκη ωστόσο δεν προδίδει τους συναγωνιστές της. Μετά την αποφυλάκισή της και την υγεία της να κλονίζεται, καταφέρνει να επιβιώσει.

Επιστρέφει στο σπίτι της ωστόσο κανείς δεν αναγνωρίζει τη συμμετοχή και τη δράση της στην ΕΟΚΑ και όλοι την περιφρονούν.

Στις 11 του Μάρτη του 1968, η Νίτσα εγκαταλείπει τα εγκόσμια σε ηλικία μόλις 37 ετών. Εντοπίζεται από τη μητέρα της νεκρή στο κρεβάτι. Στο στήθος της κρατά μία Καινή Διαθήκη. Παρά τις αρχικές και βεβιασμένες εκτιμήσεις, που απέδιδαν τον θάνατο της σε αυτοχειρία, ο ιατροδικαστής που διενήργησε νεκροτομή αποφάνθηκε ότι πρόκειται για δολοφονία. Δολοφονία, η οποία δεν θα εξιχνιαστεί ποτέ.

Προς τιμήν της η Ένωση Νέων Αγίου Δοµετίου φρόντισε να αναδείξει την τολμηρή δράση και τη θαυμαστή προσφορά της προς την πατρίδα, διατηρώντας άσβεστη τη μνήμη, τις αξίες και τα ιδανικά που πρέσβευε.

Αναφερόμενη στον εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας της ΕΟΚΑ, η κ. Παρισινού είπε ότι αποτέλεσε ορόσημο στην πορεία ευρύτερα του ελληνισμού και έγραψε με χρυσές σελίδες τη σύγχρονη κυπριακή ιστορία.

Ωστόσο, η αδιαλλαξία και ο αδιέξοδος δρόμος των απειλών και των προκλήσεων της Τουρκίας, αποτελούν μια πληγή για τον τόπο μας, μια πληγή για την καρδιά της Ευρώπης στη Μεσόγειο.

«Παραμένουμε προσηλωμένοι στο στόχο για τερματισμό της κατοχής και επανένωση της πατρίδας μας στο πλαίσιο μιας βιώσιμης και λειτουργικής λύσης, προσαρμοσμένης στις αξίες και στις αρχές που διέπουν το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Ο σκοπός αυτός θα πρέπει να αποτελεί συλλογική ευθύνη όλων μας προκειμένου να διαφυλάξουμε με ενότητα δυνάμεων, μακριά από διχαστικά σύνδρομα του παρελθόντος, την εθνική μας επιβίωση και αξιοπρέπεια», είπε.

Σημείωσε ότι «οι διεθνείς εξελίξεις, οι δυσκολίες και τα σύγχρονα προβλήματα μας υποχρεώνουν να βρισκόμαστε σε εγρήγορση και ετοιμότητα». «Η σημερινή επιθετική Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και το επικίνδυνο πολιτικό σκηνικό των όσων παρακολουθούμε να εξελίσσονται καθημερινά θα πρέπει να αντιμετωπισθεί από την Ευρώπη και όλο τον πολιτισμένο, δημοκρατικό κόσμο ως ένας κίνδυνος για τη σταθερότητα και την ειρήνη αλλά και ως μια επικίνδυνη πρόκληση για ολόκληρη την Ευρώπη και τον πολιτικό εν γένει πολιτισμό μας», πρόσθεσε.

Η οφειλόμενη απάντηση θα είναι και επιβεβαίωση ότι η Ευρώπη είναι όντως ενωμένη και μπορεί να σταθεί απέναντι στις νέες προκλήσεις και εκφάνσεις της βαρβαρότητας, συμπλήρωσε η κ. Παρισινού.