Μοναδικός στόχος είναι η απελευθέρωση και η επανένωση της Κύπρου στη βάση των ψηφισμάτων των Ηνωμένων Εθνών, δήλωσε την Κυριακή ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης, στον επιμνημόσυνο λόγο του στο Εθνικό Μνημόσυνο του ήρωα Μιχαήλ Ολύμπιου που έλαβε χώρα στον Ιερό Ναό Αγίου Επιφανίου στα Λύμπια.

Ο επιμνημόσυνος λόγος διαβάστηκε από τον Υπουργό Ενέργειας, Εμπορίου και Βιομηχανίας, Γιώργο Παπαναστασίου, ο οποίος εκπροσώπησε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στο μνημόσυνο.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ανέφερε ότι οι συνθήκες και τα δεδομένα δεν είναι και δεν ήταν ποτέ ευοίωνα, σημειώνοντας ότι παρά τις προκλήσεις λόγω της τουρκικής προσέγγισης, οι συντονισμένες ενέργειες σε διπλωματικό επίπεδο, κατάφεραν να κινήσουν το διεθνές ενδιαφέρον και ειδικά των Ηνωμένων Εθνών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην προσπάθεια για επανέναρξη των συνομιλιών.

«Δώσαμε μια υπόσχεση και θα την κρατήσουμε μέχρι τέλους πράττοντας ό,τι είναι δυνατόν. Υπόσχεση για αδιάκοπο αγώνα και προσπάθεια με μοναδικό στόχο την απελευθέρωση, την επανένωση της πατρίδας μας στη βάση των ψηφισμάτων των Ηνωμένων Εθνών, του συμφωνημένου πλαισίου και των αρχών και αξιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης», ανέφερε.

Μιλώντας για τον ήρωα Μιχαήλ Ολύμπιο ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης είπε ότι «50 χρόνια μετά τη βάρβαρη τουρκική εισβολή του 1974, η πατρίδα μας, μέσα από το παράδειγμα των ηρώων της, οφείλει περισσότερο να γιγαντώνει τον αγώνα της, περισσότερο να δυναμώνει τη φωνή της, εντονότερα να πεισμώνει τη θέλησή της για ελευθερία και επανένωση».

Πρόσθεσε ότι ο Μιχαήλ Ολύμπιος, αδιαμφισβήτητα, αποτελεί ακόμα ένα τρανό παράδειγμα γενναιότητας και ανδρείας, γνήσιας και ατόφιας αγάπης προς τη θρησκεία και την πατρίδα, πίστης στα ιδανικά και στις αξίες της ιστορίας.

Εξήγησε ότι με την έναρξη του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ την 1η Απριλίου του 1955, ο Μιχαήλ Ολύμπιος, εντάσσεται αμέσως, με ενθουσιασμό και μαχητικότητα στις τάξεις της οργάνωσης και μαζί με άλλους νέους αναλαμβάνει έντονη δράση στην περιοχή. Δυστυχώς, συνέχισε, δύο χρόνια αργότερα συλλαμβάνεται από τους Βρετανούς αποικιοκράτες και οδηγείται διαδοχικά στα κρατητήρια Ομορφίτας, Κοκκινοτριμιθιάς και Πύλας.

Υπογράμμισε ότι οι Άγγλοι βασανιστές του μη μπορώντας να κάμψουν την αντίσταση και το σθένος του, σ’ ένα από τα βασανιστήρια, τραυματίζουν βαθιά το δεξί του χέρι και στέκονται εμπόδιο στην όποια προτεινόμενη ιατρική φροντίδα, γεγονός που καθόρισε δυστυχώς και την εξέλιξη της υγείας του.  

Ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης, είπε ότι με το τέλος της Αγγλικής Κυριαρχίας και την κήρυξη της Ανεξαρτησίας, ο Μιχαήλ Ολύμπιος, φέροντας πάνω στο σώμα του έντονα τα στίγματα της αφοσίωσής του στον αγώνα, «αρνείται να εξαργυρώσει την προσφορά του με αξιώματα και τιμές». Ακόμα, παρά τις ταλαιπωρίες που υφίσταται από το ανεπούλωτο τραύμα και τις επιπλοκές του, δεν χάνει την πίστη του και καθόλου δεν μειώνεται η αγωνιστικότητά του, είπε. Γεγονός, συνέχισε, που ο ίδιος ο στρατηγός Γεώργιος Γρίβας Διγενής, εξήρε κατά την τουρκοανταρσία του 1964, στα οποία ο Μιχαήλ Ολύμπιος, έστω τραυματισμένος έλαβε μέρος για να υπερασπιστεί και πάλι τα δίκαια της πατρίδας του.

Ανέφερε επίσης ότι τα χρόνια κυλούσαν με τις επιπλοκές του τραύματος να επιδεινώνονται και το 1969, μόλις δέκα χρόνια μετά το τέλος του αγώνα της ΕΟΚΑ, ο Μιχαήλ Ολύμπιος αφήνει τα εγκόσμια σε ηλικία 32 ετών.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας υπέδειξε ότι ο Μιχαήλ Ολύμπιος, ανήκει στις περιπτώσεις εκείνες κατά τις οποίες, η θυσία ενός ανθρώπου γίνεται πηγή ζωής, δραστηριότητας και προσφοράς λέγοντας ότι ο Μιχαήλ Ολύμπιος μέσω του Σωματείου που φέρει το όνομα του, αποτελεί πλέον σύμβολο και έμπνευση για δράσεις κοινωνικού, πολιτιστικού, περιβαλλοντικού και αθλητικού ενδιαφέροντος και γενικά δράσεις που στοχεύουν στην υγιή απασχόληση κυρίως των νέων.