Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης “αποχαίρετησε” σήμερα τον Νίκο Ρολάνδη, ο οποίος απεβίωσε την περασμένη Πέμπτη σε ηλικία 87 ετών.
Από τον Ιερό Ναό Της Του Θεού Σοφίας στο Στρόβολο όπου τελέστηκε η κηδεία του πρώην Υπουργού και βουλευτή, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας χαρακτήρισε τον Νίκο Ρολάνδη ως «σταθερό και συνεπή στις απόψεις του και ασυμβίβαστο στην αρχή «παρά αρεστό, καλύτερα ωφέλιμο».
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
“Αποχαιρετούμε σήμερα έναν αγαπημένο και σεβαστό φίλο, έναν καταξιωμένο πολιτικό, έναν ευπατρίδη που ανάλωσε τη ζωή και τη δράση του στην υπηρεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας και τη σωτηρία της κατεχόμενης πατρίδας μας. Ο Νίκος Ρολάνδης, μια χαρισματική προσωπικότητα, διακρίνετο για την οξυδέρκεια, τη διορατικότητα, την τόλμη, τον πραγματισμό, τη διαλλακτικότητα, αλλά και το πράο του χαρακτήρα του. Σταθερός και συνεπής στις απόψεις του και ασυμβίβαστος στην αρχή «παρά αρεστός, καλύτερα ωφέλιμος».
Αυτούσιος ο επικήδειος λόγος του Προέδρου της Δημοκρατίας:
Αποχαιρετούμε σήμερα έναν αγαπημένο και σεβαστό φίλο, έναν καταξιωμένο πολιτικό, έναν ευπατρίδη που ανάλωσε τη ζωή και τη δράση του στην υπηρεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας και τη σωτηρία της κατεχόμενης πατρίδας μας.
Ο Νίκος Ρολάνδης, μια χαρισματική προσωπικότητα, διακρίνετο για την οξυδέρκεια, τη διορατικότητα, την τόλμη, τον πραγματισμό, τη διαλλακτικότητα, αλλά και το πράο του χαρακτήρα του.
AdvertisementΣταθερός και συνεπής στις απόψεις του και ασυμβίβαστος στην αρχή «παρά αρεστός, καλύτερα ωφέλιμος».
Αυτή, άλλωστε, η ανιδιοτελής φιλοπατρία ήταν που ώθησε τον Νίκο Ρολάνδη μετά τα γεγονότα του 1974 να εγκαταλείψει τη νομική επιστήμη και τον επιχειρηματικό τομέα και να εμπλακεί ενεργά στην πολιτική, αφήνοντας την προσωπική του σφραγίδα και αποτύπωμα στα πολιτικά δρώμενα του τόπου.
Το 1976 εμπλέκεται ενεργά στην ίδρυση της Δημοκρατικής Παράταξης που εν συνεχεία μετονομάσθηκε σε Δημοκρατικό Κόμμα.
AdvertisementΤον Μάρτιο του 1978, με την εκλογή του αειμνήστου Σπύρου Κυπριανού στην εξουσία, αναλαμβάνει το Υπουργείο Εξωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Καθ’ όλη της διάρκειας της Υπουργείας του μέχρι το Σεπτέμβριο του 1983 που υπέβαλε παραίτηση, επικεντρώνει τις δράσεις του στην προώθηση διεθνοποίησης του κυπριακού προβλήματος και στην προσπάθεια δημιουργίας συνθηκών που θα ευνοούσαν την επίτευξη μιας αποδεκτής από τον λαό λύσης, στη βάση των Ψηφισμάτων των Ηνωμένων Εθνών και των Συμφωνιών Κορυφής.
Η ιδιαίτερα προσηνής προσωπικότητα και η χαρακτηριστική του διαλεκτικότητα, του επέτρεψαν να αναπτύξει άριστες σχέσεις με σωρεία ηγετών και προσωπικοτήτων παγκόσμιας εμβέλειας.
Και είναι η πλούσια δράση, αλλά και οι διαπροσωπικές σχέσεις που ανέπτυξε που έπειθαν για την αποφασιστικότητα της ελληνοκυπριακής πλευράς για εξεύρεση λύσης και τερματισμό το ταχύτερο δυνατόν της κρατούσας απαράδεκτης κατάστασης πραγμάτων.
Έτσι, όταν τον Αύγουστο του 1983 εκδηλώνεται μια νέα πρωτοβουλία του ΓΓ των ΗΕ, την υποστηρίζει ενθέρμως πιστεύοντας πως προσφερόταν η ευκαιρία για επανέναρξη ενός διαλόγου που θα οδηγούσε σε λύση. Μια θέση, εντούτοις, που βρίσκει αντίθετο τον τότε αείμνηστο Πρόεδρο, μια διαφωνία που αποτέλεσε επαλήθευση της ανιδιοτέλειας, αλλά και του ασυμβίβαστου σε θέματα αρχής πολιτικού άνδρα.
Δεν υπήρξε δίλημμα για τον Νίκο Ρολάνδη η επιλογή της σιωπής για παραμονή τους το υπουργικό αξίωμα, ή της δημόσιας διαφωνίας και παραίτησης του από το Υπουργείο. Μια πράξη που καταξιώνει και αναδεικνύει το πολιτικό ανάστημα του Νίκου Ρολάνδη.
Η αποχώρηση από το Υπουργείο Εξωτερικών, αλλά και η διαπίστωση της επιδεινούμενης κατάστασης σαν αποτέλεσμα των παρατεταμένων αδιεξόδων, δεν του επιτρέπουν να παραμείνει αδρανής.
Έτσι, τον Σεπτέμβριο του 1986 ιδρύει το Κόμμα των Φιλελευθέρων για να παραμένει ηγέτης του μέχρι το 1998. Η δημιουργική παρουσία και δράση του στη Διεθνή των Φιλελευθέρων για να παραμείνει ηγέτης του μέχρι το 1998.
Η δημιουργική παρουσία και δράση του στη Διεθνή των Φιλελευθέρων αναγνωρίζεται και το 1994 επιβραβεύεται με την εκλογή του ως Αντιπρόεδρος της Διεθνούς των Φιλελευθέρων, θέση που διατήρησε μέχρι το 1998.
Οι ρεαλιστικές προσεγγίσεις Γλαύκου Κληρίδη και Νίκου Ρολάνδη ως προς τη λύση του κυπριακού προβλήματος, τους οδήγησαν σε μια στενότερη συνεργασία, το αποτέλεσμα της οποίας ήταν η διεκδίκηση των Βουλευτικών Εκλογών το 1991 με τον συνασπισμό Δημοκρατικού Συναγερμού – Φιλελευθέρων.
Μια συνεργασία που οδήγησε τον Νίκο Ρολάνδη στη Βουλή των Αντιπροσώπων.
Το 1998 με την επανεκλογή του Γλαύκου Κληρίδη στην Προεδρία, ο Νίκος Ρολάνδης διορίζεται Υπουργός Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού στην Κυβέρνηση ευρείας αποδοχής του Γλαύκου Κληρίδη.
Θέση εις την οποία παρέμεινε μέχρι τον Φεβρουάριο του 2003 με τη λήξη της θητείας του αειμνήστου Προέδρου.
Πέραν της πλούσιας δράσης του στους τομείς αρμοδιοτήτων του Υπουργείου που κλήθηκε να υπηρετήσει, για άλλη μια φορά αναδεικνύεται η διορατικότητα του Νίκου Ρολάνδη όταν διέκρινε τις τεράστιες προοπτικές που διάνοιγε για τη χώρα μας η Συνθήκη των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας που υιοθετήθηκε το 1992.
Οι διορατικές θέσεις του Νίκου Ρολάνδη για αξιοποίηση της εν λόγω Συνθήκης και συμφωνιών καθορισμού της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης με τις γειτνιάζουσες χώρες, κρίθηκαν από κάποιους ως εξωπραγματικές.
Παρά ταύτα και ως αποτέλεσμα της στήριξης που έτυχε από τον αείμνηστο Πρόεδρο Γλαύκο Κληρίδη και παρά τις έντονες αντιδράσεις της Τουρκίας, προώθησε και στις 17 Φεβρουαρίου του 2003 πέτυχε τη Συμφωνία οριοθέτησης της ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας με τη Δημοκρατία της Αιγύπτου.
Μια Συμφωνίας που θεμελίωσε τη δική μας σημερινή προσπάθεια, διανοίγοντας τον δρόμο για τους ενεργειακούς μας σχεδιασμούς, με ορατά τα ευεργετικά αποτελέσματα.
Να σημειώσω ότι ήταν η πρώτη συμφωνία που υπεγράφη μεταξύ χωρών της Ανατολικής Μεσογείου, μια συμφωνία που θεμελίωσε τη δική μας σημερινή προσπάθεια διανοίγοντας τον δρόμο για τους ενεργειακούς μας σχεδιασμούς με ορατά τα ευεργητικά αποτελέσματα.
Θα ήταν παράλειψη εάν δεν ανέφερα ως ένα πρόσθετο στοιχείο της αναγνώρισης που ο Νίκος Ρολάνδης ετύγχανε τόσο στην Κύπρο όσο και διεθνώς αποτελούν οι πολυάριθμες τιμητικές διακρίσεις που του αποδόθηκαν, μεταξύ των οποίων:
• Τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος της Τιμής της Ελληνικής Δημοκρατίας.
• Το Μεγάλο Χρυσό Παράσημο της Δημοκρατίας της Αυστρίας.
• Το Τάγμα του Γιουγκοσλαβικού Αστέρος της Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας, αλλά και το
• Μετάλλιο «Εξαίρετης Προσφοράς της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Αγαπητέ και σεβαστέ μου φίλε Νίκο,
Θεωρώ πραγματικά προνόμιο και τιμή που είχα την τύχη κατά την πολιτική μου διαδρομή να συνδεθώ και να μοιραστώ μαζί σου τα οράματα και την αγάπη σου για την ιδιαίτερη μας πατρίδα.
Αυτήν σου τη φιλοπατρία θα κρατήσω ως πολύτιμο φυλακτό, σαν υψηλή κληρονομιά και βαριά παρακαταθήκη.
Σήμερα σε αποχαιρετούμε με τα αισθήματα της ανάλογης τιμής, εκτίμησης και ευγνωμοσύνης. Θέλω να γνωρίζεις πως ακόμα και όσοι διαφώνησαν με την τόλμη ή τις θέσεις σου καθολικά σέβονται την πολύπλευρη προσφορά σου στην πατρίδα. Και τούτο δεν αποτελεί παρά τη δικαίωση των συνειδητών επιλογών σου, του σεβασμού και της προσωπικής ευθύνης που επέδειξες απέναντι στην Ιστορία του τόπου μας.
Αυτή η απολύτως συνειδητή δράση, το ήθος, η αξιοπρέπεια και η φιλοπατρία που σε χαρακτήριζαν, επιτρέπουν δικαίως στην αγαπημένη σου σύζυγο Λέλια, στα παιδιά σου και τα εγγόνια σου να αισθάνονται περήφανοι, απαλύνοντας, την ίδια στιγμή, τον πόνο που τους προκαλεί ο χαμός σου, ενός άριστου καθόλα οικογενειάρχη.
Αγαπητέ μου Νίκο,
Να γνωρίζεις ότι η συναίσθηση ευθύνης, ο ορθολογισμός, η πολιτική ευθυκρισία, οι αγώνες και ο άσβεστος πόθος σου για την απελευθέρωση της Κύπρου, υποδεικνύουν το δικό μας χρέος και οφειλή απέναντι στην Ιστορία.
Αγαπημένε μου φίλε,
Συχνά έλεγες πως όταν ο άνθρωπος φεύγει από τη γη, στα σταυρωμένα χέρια του δεν παίρνει αυτά που απέκτησε αλλά αυτά που έδωσε. Εσύ, αγαπημένε μου Νίκο, φεύγεις με τη συνείδηση ήσυχη παίρνοντας μαζί σου τα πολύ περισσότερα που έδωσες, από ό,τι αυτά που απέκτησες.
Καλό σου ταξίδι. Αιωνία σου η μνήμη.
