Αυστηρή απάντηση προς τον Ρώσο Υπουργό Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ -που έκανε λόγο για “μεταμορφώσεις” των ηγεσιών Κύπρου, Ελλάδας και Ιταλίας- έδωσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης. Προσερχόμενος σε εκδήλωση του Ανοιχτού Πανεπιστημίου Κύπρου, αναφέρθηκε σε μια “φιλικά κατά τα άλλα χώρα” η οποία υποχρέωσε την Κύπρο να ακολουθήσει τις συλλογικές αποφάσεις της ΕΕ
Advertisement“Δεν μπορεί να ανέμενε ότι θα ήμασταν το στίγμα της Ευρώπης, δηλαδή οι διαφωνούντες με τα μέτρα που καθολικά αποφασίζονται. Συνεπώς θέλω να διατηρήσω ένα: τη φιλική σχέση που είχαμε την Ευρώπη και τη διαχρονική στάση που τήρησε και τηρεί σε ότι αφορά για το Κυπριακό και την κατανόηση από πλευράς Ρωσίας ότι δεν υπάρχουν επιλογές όταν παραβιάζεται το διεθνές δίκαιο”
Για «μεταμορφώσεις» των ηγεσιών Κύπρου και Ελλάδας, αλλά και Ιταλίας, τις οποίες η Ρωσία έχει «καταγράψει», παρά το γεγονός ότι είχε με τις χώρες αυτές παραδοσιακές σχέσεις «κοντινής φιλίας», έκανε λόγο ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, απαντώντας σε ερώτηση του ΚΥΠΕ τι θα έλεγε σε όσους πιστεύουν ότι η Ρωσία φέρεται όπως άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο και επιδιώκουν κατοχή εδαφών και αλλαγή συνόρων, πολιτική από την οποία πλήττονται χώρες όπως η Ελλάδα και η Κύπρος.
«Δεν ξέρω από τι υποφέρει περισσότερο η Ελλάδα και η Κύπρος. Ήμασταν πάντοτε με τους Έλληνες και τους Κύπριους πολύ κοντινοί φίλοι κι εκείνες τις μεταμορφώσεις, που υπήρξαν με τις ηγεσίες των χωρών αυτών είναι φυσικό ότι τις επισημάναμε, τις καταγράψαμε», είπε ο Ρώσος υπουργός, επιμένοντας ότι επί πολλά χρόνια «συγκεντρώνονταν δυνάμεις» από τις ΗΠΑ και «δορυφόρους τους», τις χώρες του ΝΑΤΟ, «ώστε να ξεκινήσουν εναντίον μας τον παγκόσμιο υβριδικό πόλεμο».
«Δεν μπορώ να φανταστώ ότι άνθρωποι, που έχουν θέσεις πρωθυπουργών, προέδρων χωρών της Ευρώπης, πολύ περισσότερο χωρών, που έχουν μακρές ιστορικές σχέσεις με τη Ρωσική Ομοσπονδία, ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν τα γεγονότα, είτε δεν είναι σε θέση να τα αναλύσουν», σημείωσε ο Ρώσος υπουργός, χαρακτηρίζοντας «χαρτοκλέφτες», που εξαπάτησαν τη Ρωσία τις χώρες, που υπέγραψαν τις συμφωνίες του Μινσκ για τη διευθέτηση του Ουκρανικού, ενώ τώρα οι τότε ηγέτες τους (ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας Φ.Ολάντ και η πρώην καγκελάριος της Γερμανίας Α.Μέρκελ) δηλώνουν ότι το έπραξαν «όχι για να υπάρξει διευθέτηση, αλλά για να δοθεί χρόνος στην Ουκρανία να εξοπλιστεί». «Ήδη πλέον δεν θα είναι όπως ήταν πριν… Έχουμε από καιρό ήδη πει, ότι παιδιά ποτέ δεν θα υπάρξει ξανά κατάσταση, όπου μας λέτε ψέματα, υπογράφετε έγγραφα και αρνείστε να τα υλοποιήσετε», δήλωσε ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών.
«Γι’ αυτό το συμπέρασμα που βγάζω από τη θέση, που έλαβαν οι ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένων της Ελλάδας και της Κύπρου, υποδεικνύει μόνο ένα πράγμα: ότι τις εξανάγκασαν, είτε οι ίδιες με προθυμία συμφώνησαν να υποταχθούν στην αμερικανική επιβολή. Όλη η Ευρώπη παρατάχθηκε στρατιωτικά από τις ΗΠΑ. Δεν θα επιτρέπεται πλέον κανείς στην Ευρώπη να μιλάει για οποιαδήποτε στρατηγική αυτονομία», σημείωσε ο Σ.Λαβρόφ, ο οποίος θύμισε ότι «όταν ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, ο κ. Όστιν, ένα χρόνο πριν, όταν ξεκίνησε η συζήτηση για το ότι υπάρχει ανάγκη να αποσταλούν περισσότερα αμερικανικά στρατεύματα στην Ευρώπη, ρωτήθηκε εάν είναι σε μόνιμη βάση, ή θα εναλλάσσονται», τότε απάντησε «θα αποφασίσουμε στην Ουάσιγκτον».
«Κανείς δεν πρόκειται να ρωτήσει την Ευρώπη», ισχυρίστηκε ο επικεφαλής της ρωσικής διπλωματίας, ο οποίος είπε ότι η Ρωσία έβγαλε τα συμπεράσματά της «για τον εαυτό της» και «φυσικά θα βγάλουμε συμπεράσματα και σχετικά με εκείνους, που τόσο γρήγορα και δουλοπρεπώς υποστήριξαν την επιθετικότητα κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας».
«Κάποτε θα τελειώσει αυτός ο πόλεμος. Σε κάθε περίπτωση θα υπερασπιστούμε την αλήθεια μας. Αλλά πώς θα ζήσουμε περαιτέρω, προς το παρόν δεν μπορώ να φανταστώ. Όλα θα εξαρτηθούν από τα ποια συμπεράσματα θα βγάλει η Ευρώπη», σημείωσε ο Σ.Λαβρόφ, επιμένοντας ότι οι ρωσικοί στόχοι της πολεμικής επιχείρησης στην Ουκρανία «δεν είναι επινοημένοι, αλλά προσδιορίζονται από θεμελιώδη, νόμιμα συμφέροντα ασφαλείας της», καθώς κατά τους ρωσικούς ισχυρισμούς «στο έδαφος της Ουκρανίας δεν πρέπει να υπάρχουν στρατιωτικές υποδομές, οι οποίες αποτελούν για τη ρωσική πλευρά απευθείας απειλή… δεν πρέπει να υπάρχουν διακρίσεις, διωγμοί εναντίον των συμπατριωτών μας, οι οποίοι είχαν τη μοίρα να βρεθούν πολίτες του ουκρανικού κράτους, αλλά επιθυμούν να διατηρήσουν τη γλώσσα, τον πολιτισμό, τις παραδόσεις, να διαπαιδαγωγήσουν με αυτές τις παραδόσεις τα παιδιά τους».