Ανταποκρινόμενοι στις προκλήσεις και στους κινδύνους που ελλοχεύουν στην περιοχή μας, οφείλουμε συλλογικά και συντεταγμένα να δεσμευτούμε ότι θα πράξουμε ό,τι είναι δυνατό, για να αποφευχθούν στο μέλλον παρόμοια τραγικά γεγονότα, που πλήττουν τις ένοπλες δυνάμεις μας, προκαλώντας ταυτόχρονα αβάσταχτο πόνο και πολλά γιατί, δήλωσε η  Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων  Αννίτα Δημητρίου, μιλώντας στο μνημόσυνο των Ευάγγελου Φλωράκη, Στυλιανού Δεμέναγα, Πάρη Αθανασιάδη, Νικόλαου Γεωργίου και Μιχάλη Σιακαλλή που έχασαν την ζωή τους εν ώρα καθήκοντος, το οποίο τελέστηκε σήμερα Σάββατο, στον Ιερό Ναό Αποστόλου Λουκά στα Κούκλια Πάφου.

Η κ. Δημητρίου σημείωσε πως η θυσία των αθάνατων στη συλλογική μνήμη αξιωματικών μας πρέπει να αποτελέσει την αφετηρία, ώστε ενωμένοι να προχωρήσουμε σε εκείνες τις τομές που θα καταστήσουν σύγχρονη και ευνομούμενη την πολιτεία μας και ταυτόχρονα ικανή να αντιμετωπίσει κάθε είδους απειλή, προσθέτοντας πως αυτό, θα  είναι το καλύτερο μνημόσυνο.  

Η φωτεινή παρουσία στην Εθνική Φρουρά του Αρχηγού Ευάγγελου Φλωράκη και των συνεργατών του Στυλιανού Δεμέναγα, Νικόλαου Γεωργίου, Πάρη Αθανασιάδη και Μιχάλη Σιακαλλή κόσμησε τη σύγχρονη ιστορία της Κυπριακής Εθνοφρουράς, όπως είπε. Η θυσία τους στο πεδίο της τιμής και η ανιδιοτελής προσφορά τους στην πατρίδα, συμπλήρωσε, τούς καθιστούν λαμπρό υπόδειγμα φιλοπατρίας, αυταπάρνησης και ηρωισμού, καθώς και σύμβολα αγωνιστικότητας και ακούραστης προσήλωσης στο εθνικό χρέος.  Ταυτόχρονα, τους κατατάσσει στον κατάλογο των σύγχρονων εθνικών ηρώων, που συνιστούν αστείρευτη πηγή από την οποία μπορούμε να αντλούμε δύναμη, για να συνεχίσουμε τον αγώνα μας μέχρι την τελική δικαίωση της μαρτυρικής μας πατρίδας. 

Η κ. Δημητρίου  στον επιμνημόσυνο λόγο της ανέφερε επίσης  πως από το μαύρο εκείνο πρωινό της 10ης Ιουλίου 2002, που το ελικόπτερο Bell-206 της Εθνικής Φρουράς, στο οποίο επέβαιναν οι πέντε αλησμόνητοι αξιωματικοί, συνετρίβη, ενώ πραγματοποιούσε πτήση από το αεροδρόμιο Λακατάμιας προς την αεροπορική βάση «Ανδρέας Παπανδρέου» στην Πάφο, για παρακολούθηση νυκτερινής εκπαιδευτικής δραστηριότητας από τον Αρχηγό ΓΕΕΦ, συμπληρώνονται φέτος δεκαεννέα χρόνια. 

Οι μνήμες, τόνισε, παραμένουν ζωντανές και η πολιτεία εξακολουθεί να είναι επιφορτισμένη με το εθνικό χρέος να διατηρεί άσβεστη τη μνήμη τους και να αποτίνει τις οφειλόμενες τιμές ως ένδειξη αναγνώρισης της θυσίας των πεσόντων αξιωματικών, που υπηρέτησαν με άδολο πατριωτισμό την πατρίδα.

Η είδηση, το πικρό εκείνο πρωινό, της πτώσης του μοιραίου ελικοπτέρου, εδώ στη γη των Κουκλιών, και συνακόλουθα του θανάτου ενός μάχιμου Αρχηγού και άλλων τεσσάρων εξαίρετων παλικαριών, που υπεραμυνόμενοι του όρκου έναντι της πατρίδας, όπως τους υπαγόρευε η συνείδησή τους, έγιναν ολοκαύτωμα στον βωμό του καθήκοντος, σκόρπισε, όπως είπε,  σε ολόκληρη την Κύπρο και την Ελλάδα συγκλονισμό, απέραντη θλίψη και πόνο και βύθισε τις οικογένειές τους σε βαθύ πένθος.

Ενδεικτικά είπε πως ο  Αντιστράτηγος Ευάγγελος Φλωράκης, με μακρά στρατιωτική υπηρεσία, κατά την οποία κέρδισε πολλές διακρίσεις, αναλαμβάνοντας τα καθήκοντά του ως Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς, έθεσε ως βασικό στόχο την ενδυνάμωση της επιχειρησιακής ικανότητας και ετοιμότητας της ημικατεχόμενης πατρίδας μας. 

Ηγετική φυσιογνωμία, με έντονα τα χαρακτηριστικά της εργατικότητας και της πειθαρχίας, τίμησε σημείωσε  έμπρακτα τη θέση του Αρχηγού και κέρδισε μια θέση στην καρδιά όλων μας, ενώ συνέχισε, σε καιρούς χαλεπούς για τον τόπο μας πάλεψε με αποφασιστικότητα και αφοσίωση, με πράξεις και όχι μεγαλόστομα λόγια, για την αναδιοργάνωση και τον εκσυγχρονισμό της Εθνικής Φρουράς, όπως του επέτασσε το καθήκον του.  

Υπήρξε, είπε, ταυτόχρονα μια χαρισματική προσωπικότητα, που ως στάση ζωής είχε την απλότητα και την αγάπη στον άνθρωπο, εμπνέοντας την εμπιστοσύνη και τον σεβασμό προς το πρόσωπό του και δημιουργώντας αίσθημα ασφάλειας στον κυπριακό λαό. 

Στην Κύπρο που τόσο αγάπησε και αγαπήθηκε, και συγκεκριμένα στη γη της Πάφου, γενέτειρας της συζύγου του, έμελλε να αφήσει την τελευταία του πνοή.

Ο ταξίαρχος Στυλιανός Δεμέναγας, ικανότατος και έμπειρος πιλότος μαχητικών αεροσκαφών, στο σύντομο χρονικό διάστημα που διετέλεσε διοικητής Αεροπορίας της Εθνικής Φρουράς, εργάστηκε άοκνα και μεθοδικά για την αναβάθμιση της  Αεροπορίας αφήνοντας ανεξίτηλη τη σφραγίδα του και κερδίζοντας την εκτίμηση και τον σεβασμό όσων είχαν την τύχη να συνεργαστούν μαζί του.

Αξιωματικός με επαγγελματισμό, δυναμισμό και τόλμη, αλλά και πολύτιμος συνεργάτης, που εκτελούσε με ζήλο και πάθος κάθε αποστολή που του ανετίθετο ήταν ο σμηναγός Πάρης Αθανασιάδης, κυβερνήτης του ελικοπτέρου. Πέραν της εκτίμησης που έχαιρε για τον επαγγελματισμό του, ήταν άνθρωπος  είπε η Πρόεδρος της Βουλής, ιδιαίτερα αγαπητός, που διακρινόταν για την ακεραιότητα του χαρακτήρα του.

Πιστός στο καθήκον και στην πατρίδα, ο συγκυβερνήτης του ελικοπτέρου, υποσμηναγός Μιχάλης Σιακαλλής, εκτός από υποδειγματικός αξιωματικός, διακρινόταν, ως άνθρωπος, για τη φιλοτιμία, την ευγένεια και την καλοσύνη του.

Ο υποπλοίαρχος Νικόλας Γεωργίου, υπασπιστής του Αρχηγού Ευάγγελου Φλωράκη, παρέμεινε αφοσιωμένος μέχρι τέλους στον αρχηγό του και υπηρέτησε με ανυστεροβουλία την πατρίδα.  Ως άνθρωπος διακρινόταν για τη σεμνότητα, την ταπεινότητα και την πραότητά του. 

Του μνημόσυνο  προέστη ο  Μητροπολίτης Πάφου Γεώργιος.  Ακολούθως έγινε μεταφορά φλόγας από την Αεροπορική Βάση Ανδρέας Παπανδρέου από το Σωματείο Δρομέων Κύπρου Περικλής Δημητρίου και τελέστη τρισάγιο στο χώρο του Μνημείου στο σημείο ακριβώς της θυσίας τους. Ακολούθησε κατάθεση στεφάνων.