του Κωνσταντίνου Κωνσταντίνου

Η ψηφοφορία για εκλογή Προέδρου της Βουλής ανέδειξε ένα διαχρονικό πρόβλημα σε σχέση με την διαδικασία και τις παραδοξότητες που την συνοδεύουν.

Ο τρόπος εκλογής έχει θεσπιστεί με κανόνες του 1985 και διαφοροποιήθηκε σε επι μέρους ζητήματα το 2011 αλλά και το 2016.

Ένα από τα παράδοξα είναι πως σε κάθε γύρο, πραγματοποιούνται ξεχωριστές ψηφοφορίες για κάθε υποψήφιο κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να μην ισχύσει η βασική αρχή της μιας ψήφου.

Γι` αυτό άλλωστε παρατηρήθηκε μεταξύ άλλων το φαινόμενο, οι Νικόλας Παπαδόπουλος και Μαρίνος Σιζόπουλος να λάβουν 13 ψήφους οι οποίες προέρχονταν από τους βουλευτές των κομμάτων τους.

Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΟ “ΟΧΙ”

Στο παρα πέντε της διαδικασίας το ΑΚΕΛ επιχείρησε να ψηφιστεί αλλαγή της διαδικασίας και να επανέλθει το σύστημα ψηφοφορίας στα πρότυπα του 2011.

Αν και όλα τα κόμματα αναγνώρισαν τις παραδοξότητες, απέρριψαν την πρόταση του ΑΚΕΛ και δεσμεύτηκαν μελλοντικά να προχωρήσουν σε συζητήσεις για πλήρη εκσυγχρονισμό της διαδικασίας.

Παρά την προβληματική διαδικασία πάντως η Βουλή έγραψε ιστορία εκλέγοντας για πρώτη φορά μια γυναίκα πρόεδρο η οποία παράλληλα ανήκει και στην νέα γενιά.