Την ελπίδα ότι, το σύντομο πέρασμα του από την Κυβέρνηση, «είχε αποτύπωμα με θετικό πρόσημο», εκφράζει ο υπό παραίτηση Υφυπουργός Πολιτισμού Μιχάλης Χατζηγιάννης, σε δήλωση του προς τους πολίτες, η οποία ακολουθεί την επιστολή παραίτησης που απέστειλε την Τρίτη στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Στη δήλωσή του ο κ. Χατζηγιάννης εκφράζει ευχαριστίες προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Νίκο Χριστοδουλίδη για την εμπιστοσύνη που του έδειξε αναθέτοντας του το χαρτοφυλάκιο του Υφυπουργείου Πολιτισμού και προσθέτει: «Άμα ξέρεις πού πας, ξέρεις και πότε πρέπει να φύγεις, κι εγώ δεν ήρθα εδώ και δεν συνέπραξα στην εξουσία, για να κερδίσω φήμη και δόξα, αλλά διότι σε ένα δεύτερο ‘ άγγιγμα ψυχής’, συμμερίστηκα το όραμα για τον Πολιτισμό, του από χρόνια φίλου μου και Προέδρου σήμερα Νίκου Χριστοδουλίδη».

Ο κ. Χατζηγιάννης αναφέρει ότι πριν να αποδεχτεί την τιμή που του έκανε ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης να του προτείνει το χαρτοφυλάκιο του Υφυπουργείου Πολιτισμού, «συμφωνήσαμε ότι αναλαμβάνω για να προωθήσω τρία σημαντικά ζητήματα του προεκλογικού του προγράμματος σε εύλογο χρονικό διάστημα».

Το πρώτο, όπως αναφέρει, αφορούσε την επαγγελματική κατοχύρωση των καλλιτεχνών, με περίπου δυόμισι χιλιάδες καλλιτέχνες να διευκολύνονται στην καταβολή των κοινωνικών τους ασφαλίσεων, ώστε να μπορούν να λαμβάνουν σύνταξη και το δεύτερο, την έκδοση προπληρωμένης κάρτας Νεολαίας-Πολιτισμού αξίας 200 ευρώ, για νέους που θα έχουν συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας τους εντός του 2023.

Το τρίτο ζήτημα, συνεχίζει, αφορούσε την απαλλαγή από φορολόγηση των χρημάτων που εταιρείες, οργανισμοί ή και ιδιώτες προσφέρουν ως χορηγίες σε εκδηλώσεις πολιτισμού.

«Γι’ αυτά, από την πρώτη στιγμή στο Υφυπουργείο Πολιτισμού δουλεύουμε με προσοχή, μεθοδικά και εντατικά, με αποτέλεσμα η προετοιμασία να μας έχει φέρει σε σημείο που να είναι ορατό και το τέρμα», προσθέτει.

Παράλληλα, αναφέρει ότι «στη βάση του Νόμου διά του οποίου δημιουργήθηκε πέρσι το Υφυπουργείο Πολιτισμού, οι αρχαιότητες της Κύπρου, από την Ιη Ιουλίου 2023 εντάχθηκαν – και ορθώς – στο υφυπουργείο μας».

«Η ενσωμάτωση του Τμήματος Αρχαιοτήτων, το οποίο δημιουργήθηκε το 1936, στο νεοσύστατο Υφυπουργείο Πολιτισμού απαίτησε σημαντική προεργασία και συντονισμό πολλών Υπηρεσιών και ανθρώπων, η οποία έγινε και γίνεται αθόρυβα και στη βάση ενός στρατηγικού σχεδιασμού, που μέσα από σύγχρονες αντιλήψεις να οδηγεί στο μέλλον», αναφέρει και εκφράζει την πεποίθηση ότι «θα το πετύχουμε».

Αναφέρει επίσης ότι από τον Μάρτιο που ανέλαβα ως Υφυπουργός Πολιτισμού είχα συναντήσεις με εκατοντάδες καλλιτέχνες και ανθρώπους που υπηρετούν τον Πολιτισμό.

«Συζητήσαμε τα προβλήματα, δώσαμε λύσεις ή και τροχοδρομούμε σχεδιασμούς που ανατάσσουν την πολιτιστική δραστηριότητα και που τα αποτελέσματα τους θα φανούν στο εγγύς μέλλον», προσθέτει.

Στην δήλωση του προς τους πολίτες, ο υπό παραίτηση Υφυπουργός Πολιτισμού αναφέρει επίσης ότι το μέγιστο στοίχημα της ζωής του είναι η μουσική δημιουργία, η σύνθεση, το τραγούδι και η στενή σχέση και συνάφεια του με τον κόσμο.

«Από εκεί έρχομαι και εκεί επιστρέφω. Οι λογαριασμοί μου με τη μουσική θα είναι ανοικτοί όσο θα υπάρχω», προσθέτει.

Για μένα το πιο γοητευτικό χαρακτηριστικό της εξουσίας, σύμφωνα με τον κ. Χατζηγιάννη, «είναι όταν κατορθώνει να επιφέρει αλλαγές που βελτιώνουν την ποιότητα ζωής των ανθρώπων».

«Νομίζω ότι αυτό, όσο καιρό είμαι στο Υφυπουργείο Πολιτισμού, το σχεδιάσαμε και μπήκε σε πορεία υλοποίησης, χάριν στους ακάματους συνεργάτες μου, την γενική διευθύντρια και τους λειτουργούς του Υφυπουργείου, τους οποίους ευχαριστώ από καρδιάς για την ποιοτική δουλειά τους και την αφοσίωση τους στον Πολιτισμό», προσθέτει.

Τέλος, απευθυνόμενος στους καλλιτέχνες και σε όλους τους συμπατριώτες μου, όπως αναφέρει, «που πίστεψαν σε μένα», ο κ. Χατζηγιάννης αναφέρει ότι «στηριζόμενοι στη μακρά παράδοση του Πολιτισμού μας, κρίνω ότι θα πρέπει να αγωνιστούμε με πάθος για να τον ανατάξουμε στις ράγες του σύγχρονου κόσμου δημιουργώντας μια κοινωνία με Πολιτιστική Παιδεία».

Μια κοινωνία, συνεχίζει, «πάνω στην οποία, μέσω της γνώσης να θεμελιώνεται μια σύνθετη και πολυπολιτισμική ποιότητα ζωής, που να σέβεται τον άνθρωπο, το περιβάλλον, και στην τελική να δημιουργεί ήθος. Πιστεύω ότι μόνο αυτό θα μας σώσει και ως τόπο και ως ευρωπαϊκή Κύπρο», καταλήγει.