Σε αχαρτογράφητα νερά αναμένεται να εισέλθουν οι σχέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τις ΗΠΑ, με νέο ένοικο πλέον στον Λευκό Οίκο, τον Ντόναλντ Τραμπ. Τόσο οι βασικές του αρχές ως άτομο, αλλά και οι διακηρυγμένες του προθέσεις προεκλογικά, φέρνουν σε αμηχανία τις Βρυξέλλες, που καλούνται να ψάξουν βηματισμό για την επόμενη ημέρα.
Αυτό εκτιμά ο Αναπληρωτής Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Λευκωσίας, Μιχάλης Κοντός, ο οποίος εστιάζει σε τρεις συγκεκριμένους παράγοντες. Εμπόριο, προσωπικότητα Τραμπ και Ουκρανικό.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Στην κόψη του ξυραφιού οι ισορροπίες Δύσης – Ρωσίας
Όπως δήλωσε στην εκπομπή Alpha Καλημέρα, ήδη το τελευταίο διάστημα έγινε μια προεργασία σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, ως προς το ενδεχόμενο επιστροφής Τραμπ στο τιμόνι των ΗΠΑ. Και αυτό διότι η ιδέα μιας ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, συνάδει περισσότερο με το προφίλ των Δημοκρατικών, παρά της σκληρής γραμμής των Ρεπουμπλικανών, εμπνευστής και θιασώτης της οποίας είναι ο Τραμπ.
«Οι Ρεπουμπλικάνοι πάνε πλέον προς τον απομονωτισμό» εκτίμησε ο Μιχάλης Κοντός, σημειώνοντας ότι ο ίδιος ο Τραμπ ως προσωπικότητα, προτιμά τις διμερείς συνεννοήσεις και δεν ευνοεί το ελεύθερο εμπόριο.
Σύμφωνα με τα λεγόμενα του, μεγάλο ενδιαφέρον συγκεντρώνει το κατά πόσο θα υλοποιήσει τις διακηρύξεις του για επιβολή δασμών στις εισαγωγές από Ευρώπη. Σχολιάζοντας πως
«Θα σημαίνει τεράστιες αναταράξεις στο διεθνές εμπόριο και πρακτικά το τέλος του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου»
Τη μεγαλύτερη ανησυχία ωστόσο σύμφωνα με τον Μιχάλη Κοντό, έχει η Ουκρανία. Κάτι που «σκιαγραφείται» και μέσα από τη συγχαρητήρια ανάρτηση Ζελένσκι προς Τραμπ. Οι προεκλογικές αναφορές του νέου Πλανητάρη ότι πρέπει να μπει ένα τέλος στον πόλεμο, σε συνάρτηση με το προφίλ του ίδιου του Τραμπ, σημαίνει μόνο ένα πράγμα.
«Το μέλλον της Ουκρανίας, είναι το παρελθόν και το παρόν της Κύπρου», όπως σχολίασε νόημα.
Από την πλευρά του ο εκλογικός αναλυτής, Βασίλης Πρωτοπαπάς, εστίασε στους παράγοντες που οδήγησαν στην επιστροφή Τραμπ στον Λευκό Οίκο, «ρίχνοντας» εν μέρει την ευθύνη στους Δημοκρατικούς που επέμειναν για καιρό στην επιλογή Μπάιντεν, παρόλο που είχε ξεκάθαρα θέματα πνευματικής διαύγειας.
