ΦΩΤΟ: Απονεμήθηκαν στους τρεις καλλιτέχνες που ξεχώρισαν το 2024 τα Βραβεία Θεάτρου ΘΟΚ

28.03.2025

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

14:15

ΦΩΤΟ: Απονεμήθηκαν στους τρεις καλλιτέχνες που ξεχώρισαν το 2024 τα Βραβεία Θεάτρου ΘΟΚ

Οι βραβευθέντες και τι ανέφεραν στις ομιλίες τους Υφυπουργός και Πρόεδρος ΔΣ ΘΟΚ

ALPHANEWSLIVE

Πραγματοποιήθηκε χθες βράδυ, Πέμπτη 27 Μαρτίου 2025, στο Θέατρο ΘΟΚ η τελετή απονομής των Βραβείων Θεάτρου ΘΟΚ για το έτος 2024 με τη βράβευση τριών δημιουργών του θεάτρου. Το Μεγάλο Βραβείο ΘΟΚ απονεμήθηκε στον σκηνογράφο, ενδυματολόγο και εικαστικό Άντη Παρτζίλη, το Βραβείο Δημιουργού της Χρονιάς στον σκηνοθέτη και ηθοποιό Ανδρέα Αραούζο και το Βραβείο Νέας Δημιουργού της Χρονιάς στη σκηνογράφο, ενδυματολόγο και σκηνοθέτρια Σοφία Μαυρομιχάλη.

Την τελετή παρακολούθησαν και χειροκρότησαν με ενθουσιασμό εκλεκτοί καλεσμένοι, πολιτικοί, καλλιτέχνες, άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών, εκπρόσωποι των ΜΜΕ, μεταξύ των οποίων: εκ μέρους του Προέδρου της Δημοκρατίας η Υφυπουργός Πολιτισμού Δρ Βασιλική Κασσιανίδου, ο Γενικός Γραμματέας της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ Στέφανος Στεφάνου, ο Πρόεδρος της ΕΔΕΚ Μαρίνος Σιζόπουλος, ο Υπουργός Εσωτερικών Κωνσταντίνος Ιωάννου, οι Βουλευτές Δημήτρης Δημητρίου, Χαράλαμπος Θεοπέμπτου και Αλεξάνδρα Ατταλίδου, ο Πρόεδρος του Δ.Σ. του ΘΟΚ Παντελής Βουτουρής, η Αντιπρόεδρος του Δ.Σ. του ΘΟΚ Ανθή Αντωνιάδου και τα Μέλη Γιώργος Θεοδοσίου, Ζήνων Παπαφιλίππου, Μαρία Χαμάλη.

Τον χαιρετισμό του Προέδρου της Δημοκρατίας διάβασε η Υφυπουργός Πολιτισμού Δρ Βασιλική Κασσιανίδου, και ανέφερε μεταξύ άλλων: «[…]Διανύουμε μια εποχή κατά την οποία η εγχώρια και παγκόσμια καθημερινότητα ασκεί αφόρητες πιέσεις στο σύγχρονο άνθρωπο. Η ζωή όλων έχει μετατραπεί σε μια ταχεία εναλλαγή εικόνων και ειδήσεων, κάποιες από τις οποίες είναι εξαιρετικά δυσάρεστες, αφού αφορούν στις πολεμικές συρράξεις που έχουν ξεσπάσει στα σύνορα της Ευρώπης και στις γειτονικές μας χώρες.

Μέσα σε αυτόν τον κυκεώνα, το θέατρο, όπως και όλες οι μορφές καλλιτεχνικής δημιουργίας, προσφέρουν στον άνθρωπο αυτήν την σπάνια δυνατότητα να ανακαλεί ένα βαθύτερο συναίσθημα, να αισθανθεί μια αγνή συγκίνηση, να συνδεθεί με τον εσωτερικό του ψυχισμό και να βιώσει μια πνευματική και συναισθηματική ανάταση.

Το θέατρο ανέκαθεν ασκούσε καταλυτική επίδραση στον ψυχισμό μας. Από την απαρχή της γέννησής του στην κλασσική Αθήνα, έως τις μέρες μας, το θέατρο αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής του ανθρώπου. Μέσα από το θέατρο οι δημιουργοί μεταδίδουν μηνύματα για την πολιτική, για τα πιστεύω τους, τις ελπίδες τους και τις προσδοκίες τους για ένα καλύτερο αύριο. Ασκούν κριτική και ρίχνουν φως σε σκοτεινές πτυχές της κοινωνίας και των ανθρώπινων σχέσεων. Αναδεικνύουν όμως και τη χαρά της ζωής και ψυχαγωγούν βοηθώντας τους θεατές να ξεχάσουν για λίγη ώρα τη δική τους πραγματικότητα[…]».

Ο Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΘΟΚ, Παντελής Βουτούρης, σημείωσε στον δικό του χαιρετισμό: «Πριν από έναν ακριβώς χρόνο, από αυτό το βήμα, στην τελετή απονομής των βραβείων του ΘΟΚ για το 2023 είχα ξεκινήσει τον χαιρετισμό μου με την εξής ρητορική ερώτηση: οι τράπεζες, η εκπαίδευση και οι πολιτειακοί θεσμοί υπάρχουν γιατί εξυπηρετούν συγκεκριμένες πρακτικές ανάγκες. Τότε, γιατί να χρειάζεται η τέχνη; Σε ποιες ανάγκες του σύγχρονου ανθρώπου ανταποκρίνεται ο ετερόκοσμος του θεάτρου; Αντί απαντήσεως παρέπεμψα σε μιαν υπόθεση ενός σύγχρονου στοχαστή, του Έρνστ Φίσερ, ο οποίος στο βιβλίο του Τέχνη και ανθρωπισμός, αντιστρέφοντας την προηγούμενη ερώτηση διερωτάται πώς θα ήταν ο κόσμος αν ο άνθρωπος ζούσε αρκούμενος μόνο με όσα ικανοποιούσαν τις υλικές και πρακτικές του ανάγκες. Η ιδέα μιας κοινωνίας χωρίς τέχνη, αποφαίνεται, είναι από μόνη της τρομακτική. Αλλά και πριν από μερικές μέρες σε ένα διαβαλκανικό συνέδριο στη Θεσσαλονίκη, στο οποίο εκπροσωπούσα τον ΘΟΚ, ο ρουμάνος συγγραφέας Ματέι Βίζνιεκ συσχέτισε στην παρέμβασή του την τέχνη με την ελευθερία και τη δημοκρατία και έκλεισε με την εξής αποστροφή: «αν χάσουμε την τέχνη θα οδηγηθούμε στο απόλυτο χάος[…]».

Τελετή απονομής

Μεγάλο Βραβείο ΘΟΚ

Εκ μέρους του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, απηύθυνε χαιρετισμό και απένειμε το Μεγάλο Βραβείο ΘΟΚ στον Άντη Παρτζίλη, η Αξιότιμη Υφυπουργός Πολιτισμού Δρ Βασιλική Κασσιανίδου.

Σκεπτικό Βράβευσης

Το Μεγάλο Βραβείο ΘΟΚ απονέμεται στον σκηνογράφο, ενδυματολόγο και εικαστικό Άντη Παρτζίλη, τιμώντας την πλούσια και ευδοκιμούσα καλλιτεχνική του πορεία. Δημιουργός με όραμα και βαθιά αφοσίωση, ο Άντης Παρτζίλης ανέδειξε την εικαστική διάσταση του θεάτρου για περισσότερες από πέντε δεκαετίες, με το πολυσχιδές και πολυβραβευμένο έργο του να αφήνει ανεξίτηλο αποτύπωμα, εμπνέοντας γενιές καλλιτεχνών/ιδων και συμβάλλοντας καθοριστικά στη διαμόρφωση του θεατρικού τοπίου στην Κύπρο. Η καλλιτεχνική του ματιά ανανέωσε ριζικά την αισθητική των θεατρικών παραγωγών, εισάγοντας μια λιτή και αφαιρετική προσέγγιση, όπου η εικαστική σύλληψη συνδυαζόταν με τη γλυπτική αποτύπωση του χώρου, δημιουργώντας σκηνικά που λειτουργούσαν ως ζωντανά έργα τέχνης. Με καινοτομία και τόλμη, έκανε τη σκηνογραφία και την ενδυματολογία να αφηγούνται ιστορίες, δίνοντας στα υλικά, τις υφές και τις μορφές έναν ουσιαστικό δραματουργικό ρόλο, ενώ εμπλούτισε τη σκηνική εμπειρία με στοιχεία βιομηχανικού ύφους και συμβολικές δομές.

Η επαγγελματική του πορεία συνδέθηκε στενά με τον ΘΟΚ, όπου εργάστηκε ως σκηνογράφος, ενδυματολόγος, σκηνοθέτης, αλλά και από τη θέση του διευθυντή για δεκατρία εξόχως παραγωγικά χρόνια. Υπό τη διεύθυνσή του, ο ΘΟΚ γνώρισε μια περίοδο εξωστρέφειας και νεωτερισμού, με έμφαση στις διεθνείς συνεργασίες και στη συμμετοχή του Οργανισμού σε σημαντικές ευρωπαϊκές θεατρικές πρωτοβουλίες, καρπός των οποίων ήταν η θεσμοποίηση της παρουσίας της Κύπρου στην Παγκόσμια Έκθεση Σκηνογραφίας, την Prague Quadrennial, το 1991, καθώς και η ένταξη του ΘΟΚ στη Σύνοδο των Θεάτρων της Ευρώπης το 2005, με τη συμμετοχή του μάλιστα στο Διοικητικό Συμβούλιο από το 2005 έως το 2007. Παράλληλα, στο εσωτερικό συνέβαλε στην ενίσχυση της θεατρικής σκηνής της Κύπρου μέσω της προώθησης και καθιέρωσης σημαντικών θεσμών, ενώ έθεσε τις βάσεις για την ανάπτυξη δομών και υποδομών, δίνοντας απόλυτη προτεραιότητα στη θεατρική εκπαίδευση και καλλιέργεια.

Επιπλέον, συνέθεσε ένα πλουραλιστικό ρεπερτόριο το οποίο κάλυπτε ένα ευρύ φάσμα θεατρικών ειδών και τάσεων, καθιστώντας τον ΘΟΚ έναν ζωντανό πυρήνα πολιτιστικής δημιουργίας και κοινωνικού διαλόγου. Ιδιαίτερα σημαντική υπήρξε και η συμβολή του στην ίδρυση της Πειραματικής Σκηνής του ΘΟΚ, η οποία για περισσότερο από μία δεκαετία αποτέλεσε πεδίο έρευνας και παρουσίασης πρωτοποριακών θεατρικών προτάσεων, διευρύνοντας το ρεπερτόριο με χοροθέατρο και πολυμορφικές παραστάσεις. Η προσφορά του στην πολιτιστική σκηνή της Κύπρου συνεχίστηκε και μέσα από την καλλιτεχνική διεύθυνση του Φεστιβάλ «Κύπρια», όπου με το διεισδυτικό του κριτήριο οραματίστηκε και υλοποίησε ένα πρόγραμμα υψηλής ποιότητας, προσφέροντας στο κοινό τη δυνατότητα να έρθει σε επαφή με αξιόλογες εγχώριες και ξένες θεατρικές παραγωγές.

Για το υπό κρίση έτος, η σκηνογραφική δημιουργία του Άντη Παρτζίλη στην παραγωγή Εκ κοιλίας μητρός μου του Κώστα Μαννούρη, σε σκηνοθεσία Βαρνάβα Κυριαζή (Σατιρικό Θέατρο), επιβεβαίωσε για ακόμα μία φορά τη μοναδική του ικανότητα να μετατρέπει τον σκηνικό χώρο σε ζωντανό οργανισμό. Με μια αφαιρετική αλλά βαθιά συμβολική προσέγγιση, αξιοποίησε λιτές γεωμετρικές φόρμες και γήινες υφές, δημιουργώντας ένα περιβάλλον που αντανακλούσε τη θεματική ένταση του έργου.

Το πολύπλευρο έργο του Άντη Παρτζίλη αποτελεί θεμελιώδη λίθο της θεατρικής ιστορίας της Κύπρου, επιβεβαιώνοντας απόλυτα την αξία της φετινής του βράβευσης με το Μεγάλο Βραβείο ΘΟΚ.

Βραβείο Δημιουργού της Χρονιάς

Ο Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου ΘΟΚ Παντελής Βουτουρής απηύθυνε χαιρετισμό και απένειμε το Βραβείο Δημιουργού της Χρονιάς στον Ανδρέα Αραούζο.

Σκεπτικό Βράβευσης

Το Βραβείο Δημιουργού της Χρονιάς απονέμεται στον σκηνοθέτη και ηθοποίο Ανδρέα Αραούζο, o οποίος ξεχώρισε κατά το υπό κρίση έτος για τις επιτυχημένες παραγωγές της Alpha Square Η τελευταία συνεδρία του Φρόιντ του Mark St. Germain το οποίο συνσκηνοθέτησε με τον Βαρνάβα Κυριαζή και Το λιοντάρι του χειμώνα του James Goldman, καθώς και για τα σκηνοθετημένα αναλόγια Μια άλλη πατρίδα του Julian Mitchell και Το άγνωστο αριστούργημα του Honoré De Balzac. Τολμηρός και πολυπράγμων δημιουργός, πειραματίζεται τόσο με τη διασκευή και θεατρική απόδοση λογοτεχνικών έργων, όσο και με την υπέρβαση των ορίων και περιορισμών του συμβατικού θεατρικού χώρου. Η σκηνοθετική προσέγγιση του Ανδρέα Αραούζου χαρακτηρίζεται από σοβαρότητα, σχολαστικότητα και βαθιά μελέτη των χαρακτήρων, τους οποίους επανατοποθετεί στο επίκεντρο της θεατρικής εμπειρίας – μια προσέγγιση απογυμνωμένη από περιττά σκηνογραφικά στοιχεία και κινήσεις εντυπωσιασμού, η οποία εστιάζει στις δυνατές ερμηνείες. Ο Ανδρέας Αραούζος μεταφέρει το θέατρο έξω από το θέατρο, επιδιώκοντας μια ρεαλιστική σύγκλιση σκηνικού και δραματικού χώρου – μια σύγκλιση που έχει ως αποτέλεσμα τη γέννηση ενός επιπλέον χαρακτήρα–, συντελώντας έτσι σε μια βιωματική, πολυεπίπεδη αισθητική εμπειρία όπου η δράση και τα νοήματα των κειμένων που επιλέγει να παρουσιάσει αποκτούν νέες διαστάσεις.

Βραβείο Νέας Δημιουργού της Χρονιάς

Η Αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου ΘΟΚ Ανθή Αντωνιάδου απένειμε το Βραβείο Νέας Δημιουργού της Χρονιάς στη Σοφία Μαυρομιχάλη.

Σκεπτικό Βράβευσης

Το Βραβείο Νέας Δημιουργού της Χρονιάς απονέμεται στη σκηνογράφο, ενδυματολόγο και σκηνοθέτρια Σοφία Μαυρομιχάλη για την πολυδιάστατη καλλιτεχνική της προσέγγιση, που χαρακτηρίζεται από δημιουργικότητα, καινοτομία και ευαισθησία. Με τη φρέσκια και ιδιαίτερη ματιά της, συνέβαλε σε παραστάσεις που ξεχώρισαν για την πρωτοτυπία και τη δυναμική τους. Για το υπό κρίση έτος διακρίθηκε για την εργασία της σε τρεις σημαντικές παραγωγές: Γραμμή 112,βασισμένο στη δανέζικη ταινία The Guilty, σε δραματουργία και σκηνοθεσία Χριστόδουλου Ανδρέου (Θεατρική Ομάδα Unmuted), όπου ανέλαβε τη σκηνογραφία και τα κοστούμια, Μια ιστορία αγάπης του Αλέξις Μιχαλίκ, σε σκηνοθεσία Ελένης Αναστασίου (ΘΟΚ), όπου επιμελήθηκε την ενδυματολογία, και Σκακιστική Νουβέλα του Στέφαν Τσβάιχ (AUDERE PRODUCTIONS), όπου μοιράστηκε με την Άντρη Ηρακλέους τη διασκευή και τη σκηνοθεσία του έργου, ενώ επιμελήθηκε τη σκηνογραφία και την ενδυματολογία.

Στην Σκακιστική Νουβέλα παρουσιάστηκε μια ευρηματική και καθ’ όλα πρωτότυπη διασκευή του έργου, η οποία λειτουργεί ως όχημα για την ερμηνεία του πρωταγωνιστή, αναδεικνύοντας τη λεπτομερή ψυχολογική αποτύπωση της μοναξιάς, της καταπίεσης και της διανοητικής έντασης. Στην παραγωγή Γραμμή 112, το σκηνικό και το κοστούμι παίζουν καταλυτικό ρόλο στη δημιουργία της απαραίτητης ατμόσφαιρας, βάζοντας το κοινό σε θέση συνοδοιπόρου. Στο Μια ιστορία αγάπης, η χρήση καθαρών και λιτών γραμμών, χρωμάτων και υφών συμβάλλει στην εικαστική καθαρότητα και ακρίβεια της παράστασης, αποτυπώνοντας με δυναμισμό τον σύγχρονο κόσμο των χαρακτήρων και διαμορφώνοντας ένα αισθητικό περιβάλλον που φωτίζει τις συναισθηματικές τους διακυμάνσεις.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΤΗ:

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ / ΙΔΕΑ / ΣΚΗΝΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ: Λέα Μαλένη

ΚΕΙΜΕΝΑ: Λέα Μαλένη, Χριστίνα Κωνσταντίνου

ΜΟΥΣΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ / ΠΙΑΝΙΣΤΑΣ ΕΠΙ ΣΚΗΝΗΣ: Ανδρέας Μιχαλόπουλος

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΙΝΗΣΗΣ: Γιάννης Οικονομίδης

ΒΟΗΘΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ / ΕΝΔΥΜΑΤΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Μόνικα Χατζηβασιλείου

ΧΕΙΡΙΣΜΟΣ ΠΡΟΒΟΛΩΝ: Γιάγκος Χατζηγιάννης

ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΦΩΤΙΣΜΟΥ: Γεώργιος Κουκουμάς