70 χρόνια ζωής συμπληρώνει σήμερα ένας από τους μεγαλύτερους και λαοφιλέστερους συλλόγους της Κύπρου, η Ομόνοια Λευκωσίας.

Σίγουρα με την συμπλήρωση των 70 χρόνων ζωής της η Ομόνοια και ιδιαίτερα το ποδοσφαιρικό της τμήμα δεν βρίσκονται και στην καλύτερη τους φάση, παρόλα αυτά το γεγονός αυτό δεν αλλάζει την ένδοξη πορεία του συλλόγου μέσα στα χρόνια.

Η Ομόνοια μετά την ενοποίηση του ποδοσφαίρου το 1953 (για μια πενταετία 1948-53 αγωνιζόταν στο πρωτάθλημα της ΚΕΠΟ) κατάφερε να αναδειχθεί 20 φορές πρωταθλήτρια, ενώ εχει και 14 κύπελλα καθώς και 16 Ασπίδες της ΚΟΠ.

Αναλυτικά οι τίτλοι:

ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΑ ΚΥΠΡΟΥ (20 ΦΟΡΕΣ): 1960-1961, 1965-1966, 1971-72, 1973-1974, 1974-1975, 1975-1976, 1977-1978, 1978-1979, 1980-1981, 1981-1982, 1982-1983, 1983-1984, 1984-1985, 1986-1987, 1988-1989, 1992-1993, 2000-2001, 2002-2003, 2009-2010.

ΚΥΠΕΛΛΟΥΧΟΣ ΚΥΠΡΟΥ (14 ΦΟΡΕΣ): 1964-1965, 1971-1972, 1973-1974, 1979-1980, 1980-1981, 1981-1982, 1982-1983, 1987-1988, 1990-1991, 1993-1994, 1999-2000, 2004-2005, 2010-11, 2011-12.

ΑΣΠΙΔΑ ΚΟΠ (16 ΦΟΡΕΣ): 1966, 1979, 1981, 1982, 1983, 1987, 1988, 1989, 1991, 1994, 2001, 2003, 2005, 2010, 2012

Ακολουθεί απόσπασμα από την επίσημη σελίδα του συλλόγου για την ίδρυση του σωματείου της πρωτεύουσας τον Ιούνιο του 1948:

Ένα λαμπρό ορόσημο στην ιστορία του Κυπριακού ποδοσφαίρου και του αθλητισμού γενικότερα. Είναι η εποχή που μερικοί ποδοσφαιριστές που αγωνίζονταν στο ΑΠΟΕΛ δεν ανέχθηκαν τον εξευτελισμό και προχώρησαν με μερικούς άλλους δημοκρατικούς ανθρώπους στην ίδρυση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Ολόκληρο το 1948 ήταν το έτος αθλητικών ανακατατάξεων στην Κύπρο. Ήταν η χρονιά που η ίδρυση νέων σωματείων έγινε κάτι περισσότερο από αναγκαία. Την εποχή εκείνη η Ελλάδα ζούσε το δράμα του εμφύλιου πολέμου και τα πολιτικά πάθη βρισκόντουσαν σε έξαρση. Δυστυχώς η κατάσταση μεταφέρθηκε και στην Κύπρο και διείσδυσε τόσο στην πολιτική ζωή του τόπου, όσο και στον αθλητισμό, κατά τρόπο μάλιστα παράδοξο και αψυχολόγητο. Η πολιτικοποίηση του αθλητισμού απο τους «αθλητικούς εκείνους παράγοντες» οι περισσότεροι των οποίων ασχολούνταν με την πολιτική «!», είχε σαν στόχο την υποταγή των προοδευτικών αθλητών, με την καταπάτηση της αξιοπρέπειας τους, η ακόμη και την εκδίωξη τους από τα διάφορα σωματεία.

Ζήτησαν από τους αθλούμενους αυτοί οι… «αθλητικοί παράγοντες» να υπογράψουν δηλώσεις αποκήρυξης των αρχών τους, εγκατάλειψης της δημοκρατικής ιδεολογίας τους και πλήρους υποταγής.

Ο εκβιασμός τους φανερός. Η αθλητική ιδέα επλήττετο καίρια και ανεπανόρθωτα. Αυτοί που ασχολούνταν με τον αθλητισμό για δικούς τους σκοπούς, παρέσυραν και τους άλλους που ουσιαστικά δεν ήθελαν την πολιτικοποίηση του αθλητισμού, σε μια προσπάθεια κακοποίησης και καταστροφής των αθλητικών αξιών.

Η προσπάθεια τους όμως απέτυχε παταγωδώς. Οι περισσότεροι από τους προοδευτικούς αθλητές και ποδοσφαιριστές δεν υπόκυψαν στον εκβιασμό. Με περηφάνια, θάρρος και γενναιότητα δεν υπόγραψαν τις «δηλώσεις», με αποτέλεσμα να εκδιωχθούν και να αποχωρήσουν από τα σωματεία.

Μέσα από αυτές τις συνθήκες δημιουργήθηκε η ανάγκη για ίδρυση νέων σωματείων, τα οποία θα εξασφάλιζαν στους αθλητές τους καθαρά αθλητικές συνθήκες άθλησης.

Έτσι βλέπουμε τον Φεβρουάριο του 1948 να ιδρύεται η Νέα Σαλαμίνα, τον Απρίλιο η Αλκή, τον Μάϊο ο Ορφέας και τον Ιούνιο η ΟΜΟΝΟΙΑ. Ο κόσμος έτρεξε κατά χιλιάδες να εγγραφεί στο νέο σωματείο της Λευκωσίας. Η ανταπόκριση ήταν πραγματικά απίστευτη.

Τα πιο πάνω σωματεία, μαζί με τον ΑΜΟΛ Λεμεσού και τον Νέο Αστέρα Μόρφου ιδρύουν την ΚΕΠΟ και διοργανώνουν για μία πενταετία ανεξάρτητο πρωτάθλημα. Η ΟΜΟΝΟΙΑ κυριαρχεί στην πενταετία αυτή, με 4 πρωταθλήματα και 5 κύπελλα. Στους αγώνες, οι φίλοι της ΟΜΟΝΟΙΑΣ προσέρχονται κατά χιλιάδες. Παρόλο που μπορούσαν να δουν τον αγώνα δωρεάν, έδιναν τον οβολό τους σε κάθε αγώνα για να στηρίξουν την ΟΜΟΝΟΙΑ.

Βίντεο αφιέρωμα για τα 70 χρόνια Ομόνοιας Λευκωσίας: