Ο Γιώργος Χελάκης μέσω αρθρογραφία του ιστοσελίδα to10.gr ασχολήθηκε με τον ΑΠΟΕΛ και την πορεία του όλα αυτά τα χρόνια στα Ευρωπαϊκά γήπεδα βγάζοντας τα δικά το συμπεράσματα τα οποία ομολογουμένως έχουν αρκετό ενδιαφέρον.
Aναλυτικά η αρθρογραφία του Γιώργου Χελάκη για τον ΑΠΟΕΛ:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Δύσκολη έξοδος χωρίς Ελ Αραμπί για τον ΑΠΟΕΛ
Ξένοι διαιτητές στο Πάφος-ΑΠΟΕΛ, συνδυασμός σε άλλα τρία
«Δεν κάνω σε καμιά περίπτωση σύγκριση της Ντόρτμουντ με την Μπαρτσελόνα. Οι Καταλανοί είναι ανυπέρβλητο μέγεθος και όσα έχουν δει τα μάτια μας από αυτούς είναι εντυπωσιακά. Επιτρέψτε μου όμως να θεωρώ την επιτυχία του ΑΠΟΕΛ κάτι το εξαιρετικό, που ασφαλώς συγκρίνεται με την ισοπαλία του Ολυμπιακού με την Μπαρτσελόνα. Η κυπριακή ομάδα πήρε ισοπαλία στο γήπεδο της Μπορούσια ενώ βρέθηκε πίσω στο σκορ. Ο ΑΠΟΕΛ και τα ευρωπαϊκά του κατορθώματα πρέπει να γίνουν αντικείμενο μελέτης. Αν μιλάμε για ομάδα με ευρωπαϊκή στόφα τότες μιλάμε για τον Αθλητικό Ομιλο Ελλήνων Λευκωσίας.
Στο ματς απέναντι στην Ντόρτμουντ πήγαν με σειρά προβλημάτων. Στο Κυπριακό πρωτάθλημα, πάνε από το ένα στραβοπάτημα στο άλλο. Οι οπαδοί κράζουν και ο Γιώργος Δώνης αναγκάστηκε να υποβάλλει την παραίτησή του για να εκτονωθεί η κρίση. Η διοίκηση αρνήθηκε να την αποδεχτεί και τον έστειλε με την αποστολή στην Γερμανία. Ο Δώνης άλλαξε το σύστημα ξεκινώντας το ματς με τρεις στόπερ, άφησε έξω και ορισμένους βασικούς σε άμυνα και επίθεση. Η ομάδα στάθηκε όρθια στο «Βεστφάλεν» και ενώ βρέθηκε πίσω στο σκορ. Κατάφερε να ισοφαρίσει με ένα πανέμορφο γκολ στην κόντρα επίθεση, προϊόν συνεργασίας του Αλωνεύτη, του σέντερ μπακ Καρλάο που βγήκε μπροστά και του σκόρερ Ποτέ!
Όταν μιλάμε λοιπόν για ομάδες που με χαμηλό μπάτζετ μπορούν και κάνουν σπουδαία πράγματα να αναφερόμαστε κυρίως στον ΑΠΟΕΛ. Μου είναι δύσκολο να το παραδεχτώ γιατί -για λόγους άσχετους με το ποδόσφαιρο- είμαι φανατικός οπαδός της Ομόνοιας. Δύσκολο είναι να το παραδεχτούν και οι οπαδοί των άλλων ομάδων στην Κύπρο. Ολοι όμως αναγνωρίζουν ότι οι «γαλαζοκίτρινοι» εδώ και πάνω από δέκα χρόνια απασχολούν και εκπλήσσουν ευχάριστα το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Από τα χρόνια που καθόταν στο πάγκο ο Ιβάν Γοβάνοβιτς, αργότερα με τον Μαρίνο Ουζουνίδη και τώρα με τον Γιώργο Δώνη, ο ΑΠΟΕΛ καταφέρνει να διαχειρίζεται περίφημα τα έσοδα που προκύπτουν από τη συμμετοχή στους Ομίλους και βρίσκεται στα μεγάλα ποδοσφαιρικά ραντεβού της Ευρώπης. Σιγά-σιγά αρχίζει να πουλάει και παίκτες στα προηγμένα πρωταθλήματα.
Πριν από λίγα χρόνια έδωσε τον Βραζιλιάνο αμυντικό Καρλάο στην ιταλική Τορίνο (επέστρεψε) και τον κύπριο Σωτηρίου στην Κοπεγχάγη. Ακόμα και σε περιόδους αγωνιστικής κρίσης όπως αυτή στην οποία βρίσκεται τώρα, ο ΑΠΟΕΛ χαρίζει στους οπαδούς τους μαγικές ευρωπαϊκές βραδιές. Έφτασε μέχρι και στους «οχτώ» του Τσάμπιονς Λιγκ. Οι οπαδοί του στην Κύπρο, στις κερκίδες των οποίων κυριαρχούν πολλές φορές εθνικιστικά και συνθήματα ακούγεται κι ένα σύνθημα στα όρια του ρατσισμού: «ΑΠΟΕΛ, εκ φύσεως ανώτερος». Προφανώς είναι απαράδεκτο. Ας παραδεχτούμε όμως, ότι στο ποδόσφαιρο της Κύπρου δεν υπάρχει ανώτερος. Μήπως να βάλουμε και το ελλαδικό ποδόσφαιρο μέσα;…».
