Το σοκαριστικό ναυάγιο των διαπραγματεύσεων μετά τη διαφωνία του Δημήτρη Γιαννακόπουλου με τον Γιάννη Αλαφούζο για το ύψος των χρεών που θα αναλάβουν, στέρησε τη μοναδική χειροπιαστή ελπίδα για τη σωτηρία του συλλόγου.

Το μέλλον μπορείς μόνο να το οραματιστείς, συνεπώς ουδείς μπορεί να προεξοφλήσει εάν θα έχουμε σύντομα κάποιο νέο επεισόδιο στο ενδεχόμενο «deal» των δύο πλευρών για την ΠΑΕ ή αν απλώς έχουμε περάσει σε άλλη φάση, πιθανώς ενός άτυπου «ψυχρού» πολέμου.

Στο παρόν, στο τώρα, ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζει, για πρώτη φορά μετά το τέλος της πολυμετοχικότητας, ζήτημα ύπαρξης από τη στιγμή που αντί για την πολυπόθητη ελπίδα προέκυψε ακόμη μεγαλύτερο κατάμαυρο σκοτάδι.

Το μοναδικό χειροπιαστό δεδομένο που υπάρχει αυτή τη στιγμή είναι τα νούμερα που έπεσαν στο τραπέζι από τις δύο πλευρές αλλά και μία σαφέστερη εικόνα όσον αφορά το χρέος.

Προφανώς τα νούμερα αυτά είναι πλέον συγκεκριμένα από τη στιγμή που έχουν προκύψει από την εταιρία ορκωτών λογιστών που έκανε φύλλο και φτερό επί τρεις μήνες την ΠΑΕ εκ μέρους του Δημήτρη Γιαννακόπουλου.

Α) Η εκτόξευση του χρέους στα 47 εκατομμύρια

Στην ΠΑΕ Παναθηναϊκός υφίσταται χρέος 47 εκατ. ευρώ και άνοιγμα (συνολικές μελλοντικές «δεσμεύσεις») κοντά στα 80 εκατ. ευρώ, ενώ μία σημαντική παράμετρος είναι ότι υπάρχουν και προεξοφλημένα τηλεοπτικά δύο ετών που σχετίζονται με τα έσοδα της επόμενης διετίας.

Πώς δημιουργήθηκε αυτό το χρέος; Δημοσιογραφικά, με βάσει τις πληροφορίες και τα στοιχεία του παρελθόντος ο Αλαφούζος (ομιλία σε Γ.Σ. στον Τάφο του Ινδού) ανέλαβε την ΠΑΕ Παναθηναϊκός με χρέος 28 εκατ. ευρώ.

Οι επόμενες χρήσεις κουβαλούσαν προφανώς τις παραπάνω (διακανονισμένες) οφειλές γεγονός που επηρέασε προφανώς και τα μπάτζετ των εκδόσεων που ακολούθησαν επί Αλαφούζου.

Το 2013 το μπάτζετ ανέβηκε στα 25 εκατ. ευρώ, αλλά την επόμενη σεζόν (2014), τη χρονιά δηλαδή της κατάκτησης του Κυπέλλου Ελλάδας, το χρέος είχε πέσει στα 15-17 εκατ. ευρώ με προοπτική -που αποδείχθηκε στην πράξη ανέκδοτο- να εκμηδενιστεί.

Οταν αποφασίστηκε στρατηγικά να γίνουν άλλου τύπου μεταγραφές (Εσιέν) για αντεπίθεση στο πρωτάθλημα, το χρέος ήταν διαρκώς αυξανόμενο και επί Στραματσόνι… εκτοξεύτηκε στα ύψη.

Οι δημοσιογραφικοί υπολογισμοί έκαναν λόγω για υφιστάμενο χρέος πάνω από 35, ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος ανέφερε κοντά στα 50, το τελικό νούμερο που γνωρίζουν και οι δύο πλευρές είναι 47 εκατ. ευρώ. Αρα, από 28 εκατ. ευρώ που ήταν το 2011 το χρέος, το 2017 έχει φτάσει στα 47 εκατ. ευρώ.

Β) Τα 25-27 εκατομμύρια του Αλαφούζου

Η πρόθεση του Γιάννη Αλαφούζου να πληρώσει ένα σημαντικό μέρος των χρεών (όσο κι αν δεν έχει υπάρξει ανάλογο προηγούμενο να πληρώνει Ελληνας ιδιοκτήτης μέρος των χρεών ΠΑΕ για να αποχωρήσει, έστω κι αν σημαντικό μέρος αυτών δημιουργήθηκαν επί των ημερών του) υφίσταται πλέον και με τη βούλα, διά στόματος Δημήτρη Γιαννακόπουλου. Η προσφορά του ήταν στα 25 ενώ πληροφορίες αναφέρουν ότι έδειξε διάθεση να φτάσει μέχρι τα 27 εκατ. ευρώ.

Γ) Πως φτάσαμε στο ναυάγιο

Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είχε δηλώσει εγγράφως ως προϋπόθεση ότι θέλει την ΠΑΕ Παναθηναϊκός, για να την εντάξει στον κουμπαρά του «PAO Foundation, «καθαρή». Θεωρητικά λοιπόν περίμενε από τον Αλαφούζο να αναλάβει χρέη 47 εκατ. ευρώ. Πρακτικά ήταν μάλλον απίθανο, αλλά υπήρχαν ελπίδες ότι αυτό το νούμερο θα μπορούσε τουλάχιστον να προσεγγιστεί.

Ο Αλαφούζος απάντησε «25» ως τελευταία λέξη το πρωί της Κυριακής και φτάσαμε στο ναυάγιο.

Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, από την πλευρά του, στη συνάντηση της Κυριακής ανέβασε περισσότερο τη συνεισφορά του στα χρέη: στην αντιπρότασή ξεκαθάρισε ότι θα βάλει 15 εκατ. ευρώ για να καλύψει παλιά χρέη και ότι θα αναλάβει άλλα 3 εκατ. ευρώ που σχετίζονται με οφειλές στο ΟΑΚΑ από το διάστημα της παρουσίας της ποδοσφαιρικής ομάδας σε αυτό στο παρελθόν.

Η κίνησή του αυτή, εν τούτοις, δεν έφερε το προσδοκώμενο αποτέλεσμα.

Δ) Τα εκατομμύρια και το οξύμωρο…

Τα νούμερα που έπεσαν στο τραπέζι την Κυριακή είναι τεράστια. Συνολικά πάνω από 40 εκατ. ευρώ (25+15)! Κι όμως δεν υπήρξε deal!

Ίσως επειδή δεν έγινε κανένα ουσιαστικό βήμα σύγκλισης σε σχέση με όσα είχαν ήδη συζητήσει τις τελευταίες ημέρες οι άμεσοι συνεργάτες των δύο πλευρών. Διότι μείναμε πάνω-κάτω στα ίδια νούμερα.

Ως διαπραγμάτευση μεταξύ επιχειρηματιών, πάντως, είναι οξύμωρο ως γεγονός από μόνο του να μην υπάρχει συμφωνία για τέτοιες διαφορές σε τόσο μεγάλα νούμερα.

Ε) Τα χρήματα που χρειάζονται για να βγει η χρονιά

Η φετινή έκδοση του Παναθηναϊκού είναι «μία ή άλλη». Το μπάτζετ έπεσε απότομα κατά 50% (εξ ου και οι πωλήσεις Μπεργκ-Ζέκα), αλλά στα συνολικά έσοδα-έξοδα υπάρχει «τρύπα». Κι αυτό διότι ο σύλλογος κουβαλάει διακανονισμένα χρέη από τα προηγούμενα έτη, δόσεις που πρέπει να πληρωθούν και παντός είδους υποχρεώσεις.

Χοντρικά, απαιτούνται τουλάχιστον 12 εκατ. ευρώ για να βγει η χρονιά δίχως πρόβλημα.

Η πρώτη εκκρεμότητα χρονικά αφορά στην αδειοδότηση για τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις στο τέλος του Σεπτέμβρη, για την οποία απαιτούνται (σε πρώτη φάση) 2.5 εκατ. ευρώ. Συν τοις άλλοις υπάρχουν οι δόσεις μισθών των παικτών στα μέσα Οκτώβρη, μία δόση στη Μπόκα για τον Τσάβες κλπ  που είναι άγνωστο πώς θα καλυφθούν εάν δεν βάλει λεφτά ο Αλαφούζος ή δεν υπάρξει μετάβαση της ΠΑΕ σε άλλα χέρια. Ισως μόνο με σωρηδόν πωλήσεις όσων παικτών έχουν απομείνει, αλλά κι αυτές δεν λύνουν το πρόβλημα ούτε βγάζουν το σύλλογο από το αδιέξοδο.

Μία ενδεχόμενη λύση θα ήταν να δοθούν δημοσίως τα νούμερα στον κόσμο της ομάδας και να ζητηθεί η συνδρομή των φίλων του συλλόγου στην οικονομική διαφορά που υπάρχει.

Άπαντες οι Παναθηναϊκοί άλλωστε έχουν κατανοήσει την τεράστια σοβαρότητα της κατάστασης και όλοι οι υγιώς σκεπτόμενοι φίλοι του επιθυμούν να μπει μια γραμμή, ένα τέλος στο παρελθόν.

Και να πορευτεί ο σύλλογος με τη μέγιστη δυνατή συνδρομή και συσπείρωση από τα εκατομμύρια των Παναθηναϊκών, στο πλευρό του Δημήτρη Γιαννακόπουλου. Ενα μικρότερο «PAO Foundation πριν από το ενιαίο και αδιαίρετο «PAO Foundation» είναι μία πιθανή ίσως και η μοναδική αυτή τη στιγμή λύση.