Ο Νικόλας Εγγλέζου, εκ των αρχηγών της ΑΕΚ, μίλησε στο «gazzetta.gr» στον Μιχάλη Ψιμίτη, για τη φετινή, υπερβατική της πορεία, λίγες ώρες πριν η ομάδα ριχτεί στη μάχη των «16» του Conference League κόντρα στη Γουέστ Χαμ. Από την ΑΕΚ Αθηνών στην… ΑΕΚ Λάρνακας, ο Νικόλας Εγγλέζου έχει συνδέσει το όνομα του και την καριέρα του με το ακρωνύμιο «ΑΕΚ». Ο σύλλογος της Λάρνακας τα τελευταία χρόνια έχει μεγαλώσει σε όλα τα επίπεδα και έφτασε να διεκδικεί την είσοδο του στα προημιτελικά μιας ευρωπαϊκής διοργάνωσης.

Η ΑΕΚ Λάρνακας βρίσκεται στους 16 καλύτερους του Conference League και ετοιμάζεται να υποδεχθεί την αγγλική Γουέστ Χαμ έχοντας μπροστά της την πρόκληση των προημιτελικών! Ήταν κάτι που είχες διανοηθεί να συμβεί όταν επέστρεφες για τη δεύτερη θητεία σου στην ομάδα πριν δύο χρόνια; «Πριν δυο χρόνια πιστεύω ότι κανείς δεν το φανταζόταν, όμως βλέποντας κανείς την σωστή δουλειά που γινόταν και γίνεται στην ομάδα, εύκολα θα μπορούσε να αντιληφθεί ότι η ομάδα έχει δημιουργήσει τις σωστές βάσεις για να κάνει αργά η γρήγορα το βήμα παραπάνω. Το να βρισκόμαστε στους καλύτερους 16 μιας ευρωπαϊκής διοργάνωσης ήταν ένα όνειρο που πριν κάποια χρόνια έμοιαζε απλησίαστο».

Η αλήθεια είναι πως η ΑΕΚ έχει κάνει εντυπωσιακά βήματα προόδου την τελευταία δεκαετία! Νέο, σύγχρονο γήπεδο, συμμετοχές σε ομίλους ευρωπαϊκών διοργανώσεων, δύο τίτλοι (Κύπελλο και Σούπερ Καπ 2018), εξαιρετικές πορείες στο πρωτάθλημα! Μήπως τελικά δεν είναι τόσο έκπληξη η παρουσία της στους «16»; «Για αρκετούς ίσως να είναι μεγάλη έκπληξη. Για εμένα όμως δεν είναι και τόσο. Από το 2013 όταν και πρωτοήρθα στην ομάδα, δεν μπορεί κανείς να αντιληφθεί πόσα βήματα προόδου κάναμε χρόνο με τον χρόνο. Από τότε υπήρχε σωστό μακροπρόθεσμο πλάνο από ανθρώπους που αγαπούν την ομάδα και το μόνο που ήθελαν ήταν να δουν την ομάδα πρωταγωνίστρια. Όταν υπάρχουν οι σωστές βάσεις το μόνο που απομένει είναι η εμπειρία και γι΄αυτό πίστευα ότι αργά η γρήγορα θα γράφαμε την δική μας ιστορία»!

Φέτος έχετε παίξει σε όλες τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις! Ξεκινήσατε από τα προκριματικά του Champions League, συνεχίσατε στους ομίλους του Europa League και καταλήξατε στα νοκ – άουτ του Conference League! Ποιος ήταν ο ευρωπαϊκός στόχος της ΑΕΚ στην αρχή της χρονιάς, άραγε; «Ο ευρωπαϊκός μας στόχος ήταν να βρεθούμε σε οποιοδήποτε ευρωπαϊκό όμιλο και μετά όσο πιο μακριά μπορούμε. Από το καλοκαίρι όμως, δεν βλέπαμε τόσο μακριά και στόχος μας ήταν να βλέπουμε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά και να προσπαθούμε να κερδίζουμε τους αντιπάλους μας. Αυτό πιστεύω ήταν το μυστικό τις επιτυχίας μας».

Αφήσατε εκτός την Ντνίπρο αλλά τώρα το επίπεδο δυσκολίας ανεβαίνει. Ποια ήταν η αντίδραση σας όταν η κλήρωση σας έφερε τη Γουέστ Χαμ; Πιστεύεις ότι μπορείτε να ζορίσετε τους Άγγλους; «Το να ακούς ότι θα παίξεις με μια ομάδα μεγαθήριο για τα δικά μας δεδομένα, σίγουρα σε κάνει να ανατριχιάζεις μόνο και μόνο με το άκουσμα του ονόματος της. Κακά τα ψέματα για αυτές τις στιγμές παίζουμε ποδόσφαιρο. Την πίεση δεν θα την έχουμε εμείς, θα ευχαριστηθούμε τα δυο παιχνίδια και ότι είναι να γίνει θα γίνει. Το πρώτο παιχνίδι θα είναι στο γήπεδο μας που είμαστε σχεδόν ανίκητοι με τους οπαδούς μας. Με ένα καλό αποτέλεσμα στο πρώτο παιχνίδι, γιατί όχι να μην πάμε στην Αγγλία και να το παλέψουμε».

Η Γουεστ Χαμ είναι το μεγάλο φαβορί, όμως, μην ξεχνάμε ότι ο σύλλογος στην πρώτη του ευρωπαϊκή συμμετοχή το 1996, είχε κοιτάξει στα μάτια την τεράστια Μπαρτσελόνα (2-0 στη Βαρκελώνη, 0-0 στη Λάρνακα). Εσύ ήσουν πολύ μικρός τότε αλλά φαντάζομαι θα έχεις ακούσει τις ιστορίες, έτσι; «Έχω ακούσει τις ιστορίες ναι. Μέχρι και σήμερα ο κόσμος μιλά για τα συγκεκριμένα παιχνίδια. Όπως είπα και πριν για να γράψεις την δική σου ιστορία χρειάζεσαι σωστές βάσεις αλλά και εμπειρία. Τα παιχνίδια με την Μπαρτσελόνα το 1996 αλλά και όλα τα άλλα ευρωπαϊκά παιχνίδια των προηγούμενων χρόνων μας έφεραν εδώ που είμαστε σήμερα και αυτό δεν μπορεί να το διαψεύσει κανείς».

Την τελευταία δεκαετία η ΑΕΚ έχει «βαρεθεί» να έρχεται δεύτερη στο Πρωτάθλημα Κύπρου (έχει συμβεί πέντε φορές). Αυτή τη στιγμή που μιλάμε είναι πάλι δεύτερη πίσω από το ΑΠΟΕΛ. Θεωρείς πως εκτός από την ιστορική ευρωπαϊκή πορεία που κάνατε, ίσως έχει έρθει η ώρα και για το πρωτάθλημα; «Όπως και στα ευρωπαϊκά παιχνίδια, έτσι και στο πρωτάθλημα χρειάζεσαι την εμπειρία για να μπορείς να πρωταγωνιστήσεις. Τα τελευταία χρόνια είμαστε τόσο κοντά, όμως ακόμα να έρθει το επιθυμητό πρωτάθλημα. Φέτος όμως θεωρώ ότι έχουμε αρκετές πιθανότητες να το κατακτήσουμε. Για μεγάλο διάστημα είμασταν στην 1η θέση, έχοντας και τα διπλάσια παιχνίδια από τους υπόλοιπους λόγω Ευρώπης. Το πιστεύουμε γιατί ξέρουμε τις δυνατότητες μας αν και μαζί μας παλεύουν εξίσου δυνατές ομάδες».

Είναι η φετινή σεζόν, μια προσωπική δικαίωση καθώς το 2018 είχες αποχωρήσει και δεν μπόρεσες να πανηγυρίσεις τους δύο τίτλους της ομάδας αλλά ούτε και να παίξεις στους ομίλους του Europa League; «Όταν το 2018 αποχώρησα από την ομάδα, ένιωθα ότι ο κύκλος μου δεν έκλεισε ακόμα. Δεν με στεναχώρησε τόσο το ότι δεν πανηγύρισα δυο τίτλους αλλά πιο πολύ ότι μου έλειπε κάτι που αγαπούσα. Η επιστροφή μου στην ομάδα είναι από μόνη της μια προσωπική δικαίωση. Το να επιστρέφεις σε κάτι που αγαπάς, το θεωρώ πάντα προσωπική δικαίωση. Για ό,τι γίνεται φέτος νιώθω απλά ότι παίρνω εγώ αλλά και η ομάδα, ότι αξίζουμε με βάση τι κάναμε τα προηγούμενα χρόνια. Οι κόποι μας όλα αυτά τα χρόνια δεν πήγαν χαμένοι και τα καλύτερα θεωρώ ότι ακόμα δεν ήρθαν».

Τέλος, κάτι από τα… παλιά. Στην Ελλάδα σε γνωρίζουμε λόγω της παρουσίας σου στην ΑΕΚ όπου άρχισες την επαγγελματική σου καριέρα. Μάλιστα, είχες κάνει ντεμπούτο σε ευρωπαϊκό παιχνίδι κόντρα στην Στουρμ Γκρατς και έπαιξες ολόκληρο το ματς απέναντι στην Άντερλεχτ για το Europa League (2011-12)! Τι θυμάσαι από αυτές τις πρώτες σου συμμετοχές στην Ευρώπη; «Σίγουρα για εμένα η ΑΕΚ είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο και ακόμα μία μεγάλη αγάπη. Από τους αγώνες αυτούς θυμάμαι τα πάντα, ήταν στιγμές που σου μένουν χαραγμένες στο μυαλό. Την ατμόσφαιρα τον οπαδών, όμως, δεν μπορώ να μην την αναφέρω γιατί ήταν κάτι μαγικό για εμένα. Όταν έχω χρόνο και έρχομαι να δω την ομάδα, ακούγοντας τα συνθήματα πάντα μου έρχονται αυτές οι αναμνήσεις και είναι το ωραιότερο συναίσθημα».