Η Ατλέτικο είχε ένα μέτριο ξεκίνημα στη σεζόν. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι οι οποίοι ανέφεραν πως ο Ντιέγκο Σιμεόνε προσπάθησε να αλλάξει τη φιλοσοφία της ομάδας του, δίχως κάποιο σοβαρό αποτέλεσμα.
Κόντρα σε αντιπάλους χαμηλότερης δυναμικότητας πράγματι, οι «ροχιμπλάνκος» δυσκολεύονταν να βρουν χώρους και βασίζονταν στην ποιότητα των ποδοσφαιριστών. Παράλληλα, είχαν και κάποιες «εφιαλτικές» βραδιές, όπως αυτές κόντρα σε Μπενφίκα και Λιλ. Ωστόσο, απέναντι στις λεγόμενες «μεγάλες», οι Μαδριλένοι δείχνουν ένα άλλο πρόσωπο. Για την ακρίβεια, το κλασικό πρόσωπό τους: δύναμη, «χτύπημα» στην κόντρα και κλείσιμο των χώρων.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Φλικ: «Έπρεπε να ήταν διαφορετικό το αποτέλεσμα»
Κάπως έτσι ήρθε και η νίκη κόντρα στην Παρί Σεν Ζερμέν μέσα στο «Παρκ ντε Πρενς». Μπορεί το ματς να άρχισε με ένα ατομικό λάθος του Λανγκλέ, το οποίο έφερε το γκολ των γηπεδούχων, αλλά στη συνέχεια είδαμε την Ατλέτικο που όλοι γνωρίζουμε. Χρειάστηκε, βέβαια και η εντυπωσιακή εμφάνιση του Γιαν Όμπλακ, που έκανε 8 αποκρούσεις, απόδοση παραπλήσια με τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ το 2016 και τη νίκη στο «Άνφιλντ» το 2020 επί της Λίβερπουλ. Επί της ουσίας, η Παρί έκανε ευκαιρίες, 22 τον αριθμό, αλλά απέναντί της είχε μια καλά οργανωμένη άμυνα. Ο Γκριεζμάν εξήγησε μετά το τέλος του αγώνα πως το σχέδιο ήταν να μη δοθεί χώρος στον Ντεμπελέ και τον Μπαρκολά, καθώς η ταχύτητά τους θα δημιουργούσε θέματα.
Από εκεί και πέρα, οι «κολτσονέρος» χτύπησαν εκεί που χρειαζόταν. Στο πρώτο γκολ του Μολίνα εκμεταλλεύτηκαν την έλλειψη συγκέντρωσης των αμυντικών της Παρί, ενώ το δεύτερο προήλθε από αντεπίθεση και την εξαιρετική μεταβίβαση του Γκριεζμάν στον Κορέα.
Η Ατλέτικο είχε ανάγκη μια τέτοια νίκη. Κυρίως, για να «ξορκίσει» μια κατάρα που την κυνηγούσε από την ήττα από τη Ντόρτμουντ στα προημιτελικά τον περασμένο Απρίλιο. Η συνέχεια, ωστόσο, είναι δύσκολη, αλλά τέτοια «διπλά» δίνουν ώθηση.
*Πηγή φωτογραφίας: AP
