Θες πρωταγωνιστική πορεία; Μέσα. Θες αποτελέσματα κόντρα στους «μεγάλους»; Πάλι, μέσα. Θες πρώτη παρουσία στο Α’ γκρουπ του πρωταθλήματος απ’ τον καιρό που υπάρχει Β’ φάση; Μέσα πάλι. Θες υψηλότερη θέση από πότε; Μα φυσικά μέσα. Θες υψηλότερο τερματισμό σε σεζόν και έξοδο για πρώτη φορά στην Ευρώπη; Μέσα, για την ώρα.

Η πρώτη επιβράβευση (αλλά και απτή απόδειξη) για την σπουδαία δουλειά που (έγινε και) γίνεται στον Άρη, ήρθε το βράδι της Δευτέρας 7 Φεβρουαρίου, όταν η ομάδα «κλείδωσε» και μαθηματικά την παρουσία της στο πρώτο όμιλο της Β’ φάσης, του πρωταθλήματος Cyta. Κάτι που δεν έχει ξανακάνει στην ιστορία της η Λεμεσιανή ομάδα, εξασφαλίζοντας την ίδια ώρα την παρουσία της στην κατηγορία και για τη νέα σεζόν, που ήταν ο στόχος ο οποίος τέθηκε στο ξεκίνημα.

Μία ματιά στα αποτελέσματα της ομάδας και γενικώς η μέχρι τώρα παρουσία της, πείθουν και τον πλέον… άπιστο πως κάτι καλό έγινε στους «πράσινους», οι οποίοι ζουν ιστορικές στιγμές και το απολαμβάνουν, δικαίως. Δεν ήταν καθόλου εύκολο αυτό που πέτυχε μέχρι στιγμής ο Άρης, σε ένα άκρως ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, με πολλές νέες προσθήκες στο ρόστερ του, χωρίς εμπειρία και πείρα σε τέτοιες… παραστάσεις, αλλά και χωρίς μεγάλο όγκο φιλάθλων. Και για να προλάβω αυτούς που θα τρέξουν να πουν για τα λεφτά και την… ευτυχία, να θυμίσουμε ότι αυτά δεν αρκούν πάντα. Παραδείγματα, πολλά. Χρειάζεται σωστό πλάνο και δουλειά για να επιτύχεις, και να μην σπαταλάς απλώς.

Οι «ηχηρές» προσθήκες του καλοκαιριού, για παράδειγμα, δεν θα μπορούσαν από μόνες τους να έχουν την ομάδα στη δεύτερη θέση μετά από 19 αγώνες, αν ο Λιάσος Λουκά δεν έβρισκε τον τρόπο και τις λύσεις από το ξεκίνημα της σεζόν να παίρνει αποτελέσματα μέσα σε μία κατάσταση «για να  γνωριστούμε» (17 νέοι παίκτες γαρ), κάτι που επανέλαβε και τον Γενάρη, όταν η ομάδα «αποδεκατίστηκε» λόγω κορωνοϊού, τραυματισμών και Άφρικα Καπ. Και να ‘ταν μόνο αυτά…

Όπως και να έχει, η «ελαφρά ταξιαρχία»*, προσωνύμιο που φέρνει ο Άρης εδώ και πολλά χρόνια, έχει πλέον «βαρύνει» ποδοσφαιρικά και μένει να φανεί που θα τη βγάλει η διαδρομή. 

* Εμπνευσμένο από την ταινία «Η επέλαση της ελαφράς ταξιαρχίας» του 1936, με το παρατσούκλι αυτό να το κονομάει αρχικά η ομάδα του Απόλλωνα Σμύρνης, η οποία στέφθηκε πρωταθλήτρια Αθηνών το 1938, και που στην πορεία των χρόνων μεταφέρθηκε στα μέρη μας και το πήρε ο Άρης «λόγω του μαχητικού πνεύματος και της γενναιότητας που κατέχει και κατείχε, με την πάροδο των ετών», όπως αναφέρεται στην επίσημη ιστοσελίδα του.