Tη δική του εκτίμηση για την αξιοποίηση των νεαρών μας αθλητών έκανε στο πλαίσιο του 15ου Ευρωπαϊκού Ολυμπιακού Φεστιβάλ Νέων στο Μπακού του Αζερμπαϊτζάν, ο πρόεδρος της Κυπριακής Ολυμπιακής Επιτροπής (ΚΟΕ), Ντίνος Μιχαηλίδης, σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη που παραχώρησε κατά τη διαμονή του. Ο κ. Μιχαηλίδης, στάθηκε στο πρόβλημα που επικρατεί στην Κύπρο με την αξιοποίηση των ταλέντων και την υποβάθμιση του Εθνικού Σχεδίου Υποστήριξης Αναπτυξιακού Αθλητισμού (Ε.Σ.Υ.Α.Α.). Στην παρούσα φάση στην Κύπρο, όταν πάει κάτι επιτυχημένο αρχίζει η φθορά του και η προσπάθεια για υπόσκαψή του, επεσήμανε μεταξύ άλλων ο πρόεδρος της ΚΟΕ, που όπως υπογράμμισε, για να μπορέσεις να έχεις κορυφή στον αθλητισμό, πρέπει να έχεις και βάση.

«Θα πρέπει να είμαστε ειλικρινείς και να αντιμετωπίζουμε την πραγματικότητα όπως έχει. Στην Κύπρο υπάρχει ταλέντο και αυτό είναι αποδεδειγμένο. Το θέμα ωστόσο δεν είναι να βρούμε τα ταλέντα τα οποία θα διακριθούν αλλά να αξιοποιήσουμε τα ταλέντα τα οποία υπάρχουν και να τους δώσουμε τις σωστές κατευθύνσεις. Εκεί, νομίζω υστερούμε, για δυο βασικούς λόγους. Ένας βασικός λόγος, είναι ότι οι Ομοσπονδίες μας λόγω της άνθισης του αθλητισμού τα τελευταία χρόνια, έδωσαν περισσότερο βάρος στον πρωταθλητισμό και άφησαν πίσω την ανάπτυξη. Και ο δεύτερος λόγος είναι η υποβάθμιση του Εθνικού Σχεδίου Υποστήριξης Αναπτυξιακού Αθλητισμού (Ε.Σ.Υ.Α.Α.), που δεν επιτελεί το έργο το οποίο θα έπρεπε να επιτελεί και δεν ανταποκρίνεται πλέον στον σκοπό της δημιουργίας του. Απλά βοηθάει κάποια Σωματεία οικονομικά να έχουν κάποιους προπονητές στις ακαδημίες. Αυτή όμως, είναι μια βοήθεια που πάντα υπήρχε», ήταν το πρώτο σχόλιο του κ. Ντίνου Μιχαηλίδη, για να προσθέσει:

«Σκοπός του Ε.Σ.Υ.Α.Α. όταν ιδρύθηκε ήταν να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις ανάπτυξης των ταλέντων. Γι’ αυτό και τότε υπήρχαν οι εξειδικευμένοι υπεύθυνοι ειδικοί για κάθε άθλημα, μαζί με άλλους που παρακολουθούσαν την εφαρμογή του σχεδίου. Το σχέδιο είχε τρεις φάσεις: Η πρώτη φάση ήταν η συγκέντρωση όσο περισσότερων παιδιών γινόταν στον αθλητισμό. Είχαμε φθάσει στο σημείο να έχουμε δέκα με δώδεκα χιλιάδες παιδιά. Ήταν η σωστή εφαρμογή ενός συγκεκριμένου προγράμματος για κάθε ηλικία και τεχνικής και φυσικής κατάστασης και ψυχολογίας. Δεύτερο η επιλογή των καλύτερων για κάθε άθλημα με την επιστημονική τους αξιολόγηση. Και τρίτο η αξιοποίησή τους κατά κάποιο τρόπο. Στην αξιοποίησή τους είχαμε κάποιο πρόβλημα και αυτό δεν εξαρτιόταν από εμάς. Απλά εμείς αξιολογούσαμε τους αθλητές σε κάθε άθλημα και βρίσκαμε αυτούς που είχαν προοπτικές και τα δίναμε στην Ομοσπονδία. Από εκεί και πέρα ήταν θέμα δικής τους διαχείρισης.

Με βάση αυτό το πρόγραμμα θα πρέπει να πω, το οποίο ξεκίνησε από το 1998, βγήκαν οι σημερινοί πρωταθλητές. Ο Μίλαν Τραΐκοβιτς, η Ελένη Αρτυματά, ο Κυριάκος Ιωάννου, ο Μάρκος Παγδατής, ο Παύλος Κοντίδης, από το ποδόσφαιρο ο Κωνσταντίνος Χαραλαμπίδης, ο Στάθης Αλωνεύτης, αρκετοί από το μπάσκετ, από το βόλεϋ αλλά και από όλα τα αθλήματα. Υπήρχαν ειδικοί για κάθε άθλημα. Στο ποδόσφαιρο, στο χάντμπολ, στο μπάσκετ, στο βόλεϋ, στον στίβο, στην κολύμβηση και στα ατομικά αθλήματα. Αυτοί ειδικοί λοιπόν έκαναν το πρόγραμμα, το οποίο ήταν ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα για όλες τις ηλικίες και έπρεπε να εφαρμοστεί υποχρεωτικά από τους προπονητές, οι οποίοι εντάσσονταν στο πρόγραμμα. Οι προπονητές που εντάσσονταν στο πρόγραμμα, ορίζονταν από τα Σωματεία, έτσι ήταν επιλογή δική τους και όχι δική μας. Και ανάλογα κάθε προπονητής έπρεπε να έχει συγκεκριμένο αριθμό αθλητών να προπονεί, να κάνει συγκεκριμένες ώρες προπόνηση ανάλογα με την ηλικία των παιδιών και να παρακολουθεί το επιμορφωτικό πρόγραμμα το οποίο είχαμε, κατέληξε ο κ. Μιχαηλίδης.

«Με αυτό τον τρόπο βγήκαν οι σημερινοί πρωταθλητές»

«Μετά από αυτή τη φάση, τα παιδιά περνούσαν από επιστημονική αξιολόγηση και επιλέγονταν οι καλύτεροι από τους υπεύθυνους. Οπότε εκεί φαινόταν ποια παιδιά είχαν τα κατάλληλα προσόντα. Τεχνική αξιολόγηση και φυσική κατάσταση. Από εκεί και πέρα τα παιδιά έμπαιναν στο πρόγραμμα αξιοποίησης το οποίο ήταν θέμα των ομοσπονδιών. Έτσι, με αυτό τον τρόπο βγήκαν οι σημερινοί πρωταθλητές μέσω του ΕΣΥΑΑ. Βέβαια, τότε υπήρχε και η οικονομική ευχέρεια. Να έχεις 400 προπονητές και 12.000 παιδιά. Διότι εκτός από τους προπονητές, το ΕΣΥΑΑ πλήρωνε και κάθε Σωματείο για το υλικό, τον ρουχισμό και ακόμη και για μεταφορικά».

Για την τωρινή κατάσταση που επικρατεί στην Κύπρο, ο πρόεδρος της ΚΟΕ σχολίασε: «δυστυχώς, στην παρούσα φάση στην Κύπρο, όταν πάει κάτι επιτυχημένο αρχίζει η φθορά του και η προσπάθεια για υπόσκαψή του. Επενέβησαν μέσα πολλοί άλλοι παράγοντες και υποβαθμίστηκε και οικονομικά λόγω της οικονομικής κρίσης φυσικά. Και έτσι κατάντησε ένα πρόγραμμα που αυτή τη στιγμή δεν προσφέρει αυτό που πρέπει. Απλά υπάρχει για να ικανοποιεί και να βοηθάει τα Σωματεία να έχουν ένα προπονητή για παράδειγμα. Έτσι πιστεύω ότι είτε πρέπει να αναδιοργανωθεί και να δώσει επιστημονική βάση και να έχει κάποιο στόχο».

Αξιοσημείωτο επίσης, συνέχισε να αναφέρει ο κ. Ντίνος Μιχαηλίδης, είναι το γεγονός ότι αυτό το πρόγραμμα δεν το ανακαλύψαμε εμείς. Το πρόγραμμα ήταν της Αυστραλίας, με τους οποίους επικοινωνήσαμε μαζί τους, κάναμε τις ανάλογες προσαρμογές και ήταν τόσο πολύ πετυχημένο που μας αντέγραψε εμάς η Ολλανδία, η οποία έχει τεράστια ανάπτυξη στον αθλητισμό.

Από εκεί και πέρα αυτό είναι το ένα το σημείο που δεν είμαστε ανταγωνιστικοί όσο θα θέλαμε στις μικρές ηλικίες ενώ υπάρχει το ταλέντο. Είναι ένα σοβαρό θέμα και πρόβλημα καθώς αυτά τα παιδιά που είναι τώρα στους Αγώνες είναι αυτά που περιμένουμε να είναι πρωταθλητές όταν μεγαλώσουν.

Η υποβάθμιση του ΕΣΥΑΑ ουσιαστικά είναι ο ένας λόγος και ο άλλος είναι διότι στην Κύπρο ο αθλητισμός μας πέρασε μια άνθιση με επτά ολυμπιονίκες στο Ρίο, οι Ομοσπονδίες με βάση αυτό το δεδομένο έδειξαν μεγαλύτερο ενδιαφέρον στην κορυφή παρά στην ανάπτυξη. Και ακόμη ένα βασικό κομμάτι, είναι ότι σε όλα σχεδόν τα αθλήματα τα παιδιά πληρώνουν. Σίγουρα δεν μπορεί ένας σύλλογος να μην έχει κάποια έσοδα αλλά να μην καταντήσουμε τα αθλήματα ιδιωτικές σχολές.

Κλείνοντας την ενδιαφέρουσα συνέντευξη που παραχώρησε ο πρόεδρος της ΚΟΕ, Ντίνος Μιχαηλίδης, εξέφρασε τον προβληματισμό του για αυτή την κατάσταση με τους νέους αθλητές, τονίζοντας ότι στον αθλητισμό αν δεν υπάρχει οργάνωση και προγραμματισμός, δεν μπορεί να υπάρξει πρωταθλητισμός .  

«Όλα αυτά εμένα με προβληματίζουν πάρα πολύ. Για να μπορέσεις να έχεις κορυφή στον αθλητισμό, πρέπει να έχεις βάση. Ακόμη και στο ποδόσφαιρο το οποίο είναι επαγγελματικό, μια ομάδα εάν δεν έχει τριάντα σχεδόν παίκτες δεν μπορεί να κάνει πρωταθλητισμό. Ένδεκα παίζουν αλλά πρέπει να έχεις και βάση από πίσω. Και αν δεν πάει για πρωτάθλημα η ομάδα θα έχει τις βάσεις για τη συνέχεια. Ας μην ξεχνάμε ότι επειδή είμαστε Κύπρος, μικρό κράτος και δεν μπορούμε να έχουμε πολλούς πρωταθλητές ταυτόχρονα, δεν έχουμε την πολυτέλεια να χάνουμε ένα ταλέντο. Και μέσω του ΕΣΥΑΑ και του συγκεκριμένου προγράμματος μπορούσαν να αξιοποιούνταν όλα τα παιδιά τα οποία έχουν ταλέντο. Στον αθλητισμό αν δεν υπάρχει οργάνωση και προγραμματισμός, δεν μπορεί να υπάρξει πρωταθλητισμός».