Αν υπήρχε δείκτης ποδοσφαιρικής ευτυχίας προς μέτρηση, τότε η πιο ευτυχισμένη πόλη στον πλανήτη θα ήταν μετά βεβαιότητας η Νάπολη. Μπορείτε να το δείτε, να το ακούσετε, να το νιώσετε. Είναι στα μάτια και στα χαμόγελα των κατοίκων της, στις καθημερινές κουβέντες τους και στα καμαρωτά τους βήματα. Οι Ναπολιτάνοι μπορούν να το γευτούν και ζουν κάθε στιγμή της ποδοσφαιρικής ευτυχίας.
Η Νάπολι προηγείται με 16 βαθμούς στη Serie A και οδεύει προς τον πρώτο τίτλο από το 1990. Οι σημαίες ήδη κυματίζουν στα μπαλκόνια για το τρίτο πρωτάθλημα του συλλόγου. Ακόμα και οι… προληπτικοί Ναπολιτάνοι, δε μπορούν να μην αναγνωρίσουν ότι αυτή είναι η χρονιά τους. Αν κατακτήσουν το Scudeto η πόλη θα «καεί» σε ένα πάρτι που ετοιμάζεται εδώ και 33 χρόνια. Αν κερδίσουν και το Champions League; Αδιανόητο το τι θα γίνει… Μπορείτε να υποθέσετε ότι θέλετε. Επιτρέπεται να καλπάσει η φαντασία σας!
Τα πάντα είναι έτοιμα για μια γιορτή στις 4 Ιουνίου – την τελευταία ημέρα της σεζόν – αλλά η αναμονή της Νάπολι για ένα πρώτο πρωτάθλημα από τότε που ο Ντιέγκο Μαραντόνα περπάτησε σε αυτά τα στενά δρομάκια, μπορεί να τελειώσει μέσα στις επόμενες εβδομάδες. Δεκαπέντε βαθμοί από τα τελευταία 10 παιχνίδια της θα το καταστήσουν βέβαιο, ακόμη και αν η δεύτερη Λάτσιο κερδίσει όλα τα παιχνίδια της. Στο «Quartieri Spagnoli», σε όλο το ιστορικό κέντρο της Νάπολης, μέχρι το «Stadio Diego Armando Maradona» στη Fuorigrotta και πέρα από αυτό, οι δρόμοι είναι στολισμένοι με μπλε και λευκές γιρλάντες. Τα κτίρια και τα σκαλιά έχουν βαφτεί στις ίδιες αποχρώσεις.
Σε μια πλατεία στέκονται σε φυσικό μέγεθος ομοιώματα της τωρινής ομάδας, φανέλες του συλλόγου και αφίσες παικτών είναι κολλημένες σε σχοινιά που προορίζονται για να απλώνει την μπουγάδα της η Ναπολιτάνα νοικοκυρά. Στα στενά οι νέοι κάνουν ουρά μισό τετράγωνο για να αγοράσουν panino,το δημοφιλές σάντουιτς της πόλης που και αυτό έχε τα χρώματα της Νάπολι. Τα δωμάτια των ξενοδοχείων για τους επόμενους δύο μήνες έχουν σχεδόν εξαντληθεί. Οι ομογενείς που θέλουν να γιορτάσουν, οι ποδοσφαιρόφιλοι που ενδιαφέρονται για την ιστορία της Νάπολι και οι επισκέπτες που αναπάντεχα… παγιδεύτηκαν σε αυτή την ιστορική στιγμή κατεβαίνουν στην πόλη. Η αθλητική επιτυχία συμπίπτει με μια τουριστική έκρηξη. Η λατρεία για τους παίκτες του Λουτσιάνο Σπαλέτι… μπλέκεται με ατελείωτα έργα τέχνης του Μαραντόνα. Την συναντάς παντού. Στον γοητευτικά τραχύ και χαοτικό λαβύρινθο των δρόμων της Νάπολης – σε βιτρίνες, σε μπαρ, σε προφυλακτήρες αυτοκινήτων, σε διαφημιστικές πινακίδες ,σε γιγαντιαίες τοιχογραφίες σε ετοιμόρροπους τοίχους.
Κανένας σύλλογος νότια της Ρώμης δεν έχει κερδίσει τη Serie A από τη Νάπολι του Μαραντόνα, του Καρέκα, του Τσίρο Φεράρα και του νεαρού Τζιανφράνκο Ζόλα το 1990. Οι Ναπολιτάνοι εξακολουθούν να υπομένουν εχθρικές κοροϊδίες από τους βόρειους αντιπάλους τους, για την εγκληματικότητα, τη φτώχεια, την ποδοσφαιρική ανυπαρξία τόσων δεκαετιών.. Η Νάπολι έπρεπε να πέσει για να μπορέσει να ξανασηκωθεί. Η οικονομική παρακμή, ο υποβιβασμός και η χρεοκοπία ακολούθησαν τα χρόνια της δόξας, αλλά οι οπαδοί παρέμειναν. Περισσότεροι από 50.000 παρακολούθησαν ένα παιχνίδι στη Serie C το 2004.
Ο σκηνοθέτης της ταινίας που σπάει τα ταμεία, ο Σπαλέτι δεν είναι από τη Νάπολη, αλλά μοιράζεται αυτό το ναπολιτάνικο πάθος. Αφού απολύθηκε από την Ίντερ, πέρασε δύο χρόνια στο αγρόκτημά του στην Τοσκάνη πριν αναλάβει τη Νάπολι. Τώρα ζει δίπλα στο προπονητικό κέντρο και εργάζεται αδιάκοπα για να φέρει το Scudetto. Ο Μαραντόνα ήταν το πρόσωπο του προηγούμενου θριάμβου της Νάπολι, αλλά αυτή τη φορά έχουν εμφανιστεί άγνωστοι ήρωες – που αποκτήθηκαν έξυπνα από τον αθλητικό διευθυντή Κριστιάνο Τζαντόλι και απογείωθηκαν από την προπονητική ικανότητα του Σπαλέτι. Ο Κβαρασχέλια, ο Όσιμεν και τα άλλα παιδιά των παρτενοπέι.Τις επόμενες εβδομάδες, τόσο οι οπαδοί όσο και το διοικητικό συμβούλιο θα γιορτάσουν τον πρώτο τίτλο της Νάπολι μετά από τρεις και πλέον δεκαετίες. Ο προστάτης της πόλης, ο Άγιος Τζενάρο και το πνεύμα του Μαραντόνα, έχουν εισακούσει τις προσευχές τους…
*πηγή φωτογραφίας: ΚΥΠΕ