Με το… δεξί ξεκίνησε ο Πανιώνιος τα play out, καθώς στην πρεμιέρα του μίνι πρωταθλήματος κέρδισε τον Βόλο με 1-0 και έδειξε πως δεν μπορεί κάποιος να τον «ξεγράψει».
Ξεκίνησε λοιπόν το παιχνίδι, το πρώτο στην Ελλάδα στην κορωνοϊό εποχή και οι παίκτες των δύο ομάδων ήταν λογικό να δείχνουν επηρεασμένοι από την αποχή τριών και πλέον μηνών. Ως εξαίρεση στον… κανόνα λογίζεται ο Ζοάο. Ο Αργεντινός μεσοεπιθετικός των φιλοξενουμένων έπαιρνε από την αρχή πολλές πρωτοβουλίες, δημιουργούσε ρήγματα από τα αριστερά και στο 9′ απώλεσε την μεγαλύτερη ευκαιρία μέχρι την ανάπαυλα, όταν από κοντά πήρε την κεφαλιά αλλά ο Κότνικ έδιωξε σε κόρνερ.
Γενικότερα αυτό το διάστημα οι «νεοφώτιστοι» πατούσαν ελαφρώς καλύτερα, ενώ οι γηπεδούχοι έψαχναν πολύ την κόντρα επίθεση. Με «σφιχτό» άξονα και τον Οικονομίδη σε ελεύθερο ρόλο, φαίνονταν πως πρωταρχικό τους μέλημα ήταν, τουλάχιστον στην αρχή, το μηδέν παθητικό.
Ομως στην πορεία «έχασαν» τον Αραμπούλι, καθώς ο Γεωργιανός φορ υπέστη μυικό τραυματισμό (η πρώτη εκτίμηση κάνει λόγο για θλάση) και αναπροσάρμοσαν τα πλάνα τους, αφού ο Εμμανουηλίδης πέρασε στο «9» και ο Λυμπεράκης που μπήκε στον αγώνα βρέθηκε εξτρέμ, παρότι μπακ. Ωστόσο στις καθυστερήσεις (45’+2′) απείλησαν για πρώτη φορά ουσιαστικά, όμως ο Οικονόμου έβαλε stop στο σουτ του Τσιλούλη μέσα από την περιοχή. Το φινάλε του πρώτου μισού βρήκε τις δύο ομάδες χωρίς σκορ, ενώ οι τελικές ήταν 5-2 υπέρ του Βόλου.
Το δεύτερο μισό ξεκίνησε σε ανάλογο τέμπο, ο Βόλος «φόρτωνε» την πλευρά του Ζοάο, όμως… λογάριαζε χωρίς τον Εμμανουηλίδη. Ο νεαρός που πια ήταν κορυφή της επίθεσης αποδείχθηκε… κίνδυνος θάνατος στον κενό χώρο και αποτέλεσε το «κλειδί» για τη νίκη του Πανιωνίου. Στο 54′ μετά από κόρνερ των φιλοξενουμένων πραγματοποίησε εξαιρετική κούρσα, απελευθερώθηκε, αλλά έκανε το…κάτι παραπάνω και δεν έβγαλε τελική. Λίγο αργότερα όμως (57′) σε φάση πάνω-κάτω «καρμπόν» έστρωσε στον Τσιλούλη, ο οποίος από κοντά έσπρωξε την μπάλα στα δίχτυα.
Πλέον η ψυχολογία των «κυανέρυθρων» βρέθηκε στα ύψη και στην εξίσωσή τους μπήκε ο όρος διαχείριση. Πρόσεξαν τα μετόπισθέν τους, έκλεισαν διαδρόμους και ανασταλτικά άγγιξαν το 10 με τόνο. Με μόνη εξαίρεση 1-2 σουτ (όπως του Τσαούση) δεν απειλήθηκαν ουσιαστικά, ενώ ήταν και εκείνοι που στο 89΄απώλεσαν τη μεγάλη ευκαιρία. Τότε ο Σαραμαντάς έκανε εξαιρετική κούρσα, βρέθηκε τετ α τετ με τον Γκαραβέλη, αλλά δεν κατάφερε να «τελειώσει» τον αγώνα.