Το ρεκόρ της κατάκτησης δύο συνεχόμενων Παγκοσμίων Κυπέλλων, κρατά 56 ολόκληρα χρόνια και η κάτοχος του είναι η Βραζιλία, η οποία κατέκτησε το βαρύτιμο τρόπαιο το 1958 και το 1962.
Από τότε, καμία άλλη ομάδα δεν έχει καταφέρει να κάνει το «back to back» και συνεπώς το βάρος πέφτει στην κάτοχο του τροπαίου Γερμανία, η οποία καλείται να σπάσει αυτό το στοιχειωμένο ρεκόρ.
Το 1966 η Βραζιλία, έχοντας ήδη κατακτήσει δύο συνεχόμενα τρόπαια, και με τον Πελέ στις τάξεις της πηγαίνει στα γήπεδα της Αγγλίας, με στόχο να κάνει το τρία στα τρία. Ο σούπερ σταρ της ομάδας, όμως, τραυματίστηκε στο εναρκτήριο παιχνίδι με τη Βουλγαρία και παρά τη νίκη με 2-0 ήρθαν δύο ήττες με 3-1 από Ουγγαρία και Πορτογαλία (του Εουσέμπιο) και έμεινε εκτός ομίλου.
Το 1970, η Αγγλία σε μια επανάληψη του τελικού του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1966 αντιμετώπισε τη Δυτική Γερμανία στα προημιτελικά. Τα «Τρία Λιοντάρια» ήταν φαβορί για την πρόκριση και προηγήθηκαν με 2-0, ωστόσο ηττήθηκαν με 3-2 και αποκλείστηκαν.
Το 1974, η Βραζιλία με τον Πελέ να είναι πλέον στη «δύση» της καριέρας του, προκρίθηκε δύσκολα από τον όμιλο με αντιπάλους τη Γιουκοσλαβία, τη Σκωτία και το Ζαΐρ. Στον δεύτερο όμιλο, όπως ήταν τότε το σύστημα διεξαγωγής, η «σελεσάο» έχασε στο κρισιμότερο παιχνίδι με 2-0 από την Ολλανδία, έμεινε 2η στον όμιλο και δεν προκρίθηκε στον τελικό.
Τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1978, η Δυτική Γερμανία ήθελε να υπερασπιστεί τον τίτλο της, αλλά στην πρεμιέρα αναδεικνύεται ισόπαλη με την Πολωνία και στη συνέχεια έμεινε στο 0-0 με την Τυνησία, μένοντας 2η στον όμιλο. Στη 2η φάση των ομίλων δεν κατάφερε να σημειώσει νίκη απέναντι σε Ολλανδία, Ιταλία και Αυστρία και αποκλείστηκε πρόωρα.
Το 1982, η Αργεντινή με τον Ντιέγκο Μαραντόνα να κάνει ντεμπούτο σε Παγκόσμιο Κύπελλο, τερμάτισε δεύτερη πίσω από το Βέλγιο στην πρώτη φάση του ομίλου. Στη 2η φάση η «αλμπισελέστε» μέτρησε μόνο ήττες απέναντι σε Ιταλία και Βραζιλία και ήρθε τρίτη.
Το 1986, η κάτοχος του τροπαίου Ιταλία, με μία νίκη και δύο ισοπαλίες προκρίθηκε ως δεύτερη από τον 1ο όμιλο. Στη φάση των «16» στα νοκ άουτ παιχνίδια που καθιερώθηκαν από τότε η «σκουάντρα ατζούρα» έχασε με 2-0 από τη Γαλλία και αποκλείστηκε.
Το 1994, η Γερμανία ήθελε πολύ να κατακτήσει το τρόπαιο και στα γήπεδα της Αμερικής μπήκε δυνατά παίρνοντας την 1η θέση του ομίλου της. Στη φάση των «16» οι παγκόσμιοι πρωταθλητές επικράτησαν με 3-2 του Βελγίου, αλλά η πορεία τους σταμάτησε στα προημιτελικά, καθώς ηττήθηκαν με 2-1 από τη Βουλγαρία.
Η Βραζιλία, το 1998 στα γήπεδα της Γαλλίας, έφθασε μέχρι τον τελικό που έχει μείνει χαραγμένος για το όλο το σκηνικό που στήθηκε γύρω από την απόδοση του Ρονάλντο. Το «φαινόμενο» είχε οδηγήσει την ομάδα του μέχρι τον τελικό, αλλά εκεί ήταν η σκιά του καλού του εαυτού. Από την άλλη, μια εξαιρετική Γαλλία κατάφερε στην έδρα της να νικήσει με 3-0.
Τέσσερα χρόνια αργότερα, το 2002 σημειώθηκε η χειρότερη υπεράσπιση τίτλου στη ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων. Η Γαλλία πήγε στα γήπεδα της Νότιας Κορέας και της Ιαπωνίας με φιλοδοξίες και κατέληξε να αποκλείεται από την πρώτη φάση μένοντας 4η στον όμιλο χωρίς να πετύχει γκολ και με μόλις 1 βαθμό.
Το 2006 στη Γερμανία, η κάτοχος του τίτλου Βραζιλία, προκρίθηκε ως πρώτη στον Όμιλο πετυχαίνοντας μάλιστα 7 γκολ με Αυστραλία, Κροατία και Ιαπωνία. Στους «16» η Βραζιλία διέλυσε την με 3-0, και ενώ φαντάζει ασταμάτητη, γνώρισε την ήττα από τη Γαλλία με 1-0 και αποκλείστηκε.
Το 2010, οι Ιταλοί απέτυχαν παταγωδώς καθώς στα γήπεδα της Νοτίου Αφρικής έμειναν εκτός από την πρώτη φάση. Ισοπαλία με Νέα Ζηλανδία και Παραγουάη και ήττα με Σλοβακία οδήγησε τους Ιταλούς σε πρόωρες διακοπές.
Το 2014, οι Ισπανοί, για τρίτη φορά στα τελευταία τέσσερα Παγκόσμια Κύπελλα, ως παγκόσμιοι πρωταθλητές δεν κατάφεραν να προκριθούν στην δεύτερη φάση. Οι «φούριας ρόχας» στην πρεμιέρα γνώρισαν βαριά ήττα από την Ολλανδία με 5-1 και μετά έχασαν με 2-0 από την Χιλή. Η νίκη με 3-0 επί της Αυστραλίας δεν ήταν αρκετή για να τους δώσει πρόκριση στους «16».
Τέλος, το 2018, οι Γερμανοί καλούνται να σπάσουν ένα ρεκόρ που κρατάει 56 ολόκληρα χρόνια.
