Καλεσμένος στην εκπομπή του Alpha Κύπρου «Τετ α τετ» με τον Τάσο Τρύφωνος βρέθηκε ο διοικητικός ηγέτης της ποδοσφαιρικής Ομόνοιας, Σταύρος Παπασταύρου.

Ο πρόεδρος και ιδιοκτήτης της ποδοσφαιρικής εταιρίας των «πρασίνων» σε μια συνέντευξη από… καρδιάς, μίλησε για το πως «έχτισε» τη ζωή του στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, τη σχέση του με την Κύπρο αλλά και την εμπλοκή του στα διοικητικά της Ομόνοιας το 2018. 

Όπως σημείωσε χαρακτηριστικά πήρε πάρα πολλά ρίσκα στη ζωή του, ενώ τα πρώτα 20 χρόνια στις ΗΠΑ η καθημερινή ρουτίνα του ήταν δουλειά και μόνο δουλειά. Αναφερόμενος στα… ποδοσφαιρικά, τόνισε πως πήγε για πρώτη φορά γήπεδο πριν από πέντε χρόνια όταν ασχολήθηκε με τα διοικητικά της Ομόνοιας, ενώ δεν παράλειψε να αναφερθεί στην αγάπη της οικογένειας του για την Ανόρθωση. 

«Αν νιώσω ότι δε μπορώ να βοηθήσω για να πετύχει η ομάδα θα φύγω, δε χρειάζεται να μου πει κάποιος, θα φύγω μόνος μου», επισήμανε για το μέλλον του στο διοικητικό «τιμόνι» του «τριφυλλιού». Αναφερόμενος στο όραμα του για την Ομόνοια είπε πως θέλει να μεγαλώσει τον οργανισμό, με ένα ιδιόκτητο γήπεδο.

Τα κυριότερα σημεία όσων είπε:

Πόσο διάστημα περνά στην Κύπρο: «Συνήθως 2 μήνες. Τώρα τα τελευταία χρόνια που μεγάλωσαν οι κόρες μας, ελπίζω να μένουμε παραπάνω».

Πως βίωσε την εισβολή: «Κατά τη διάρκεια της εισβολής ανεβήκαμε στο τρακτέρ του πατέρα μου και φύγαμε από την Λύση. Ήμασταν φτωχοί και μετά τον πόλεμο γίναμε πιο φτώχοι. Στα 12 επέστρεψα στην Ξυλοτύμπου που ήταν οι υπόλοιποι. Μέναμε σε παράγκες μέχρι τα 15-16. Μετά ενοικιάσαμε ένα σπίτι. Δεν είχα μεγάλα όνειρα».

Για τη σχέση του με το ποδόσφαιρο: «Δεν ασχολούμουν με ποδόσφαιρο. Το πρώτο παιχνίδι που παρακολούθησα ήταν της Ομόνοιας πριν 5 χρόνια. Η οικογένεια μου ήταν όλοι Ανορθωσιάτες, τώρα έγιναν σχεδόν όλοι Ομονοιάτες».

Για τη ζωή στην Αμερική: «Στην πρώτη μου νύχτα ήταν να μείνω στο διαμέρισμα κάποιου φίλου, έβλεπα γύρω και λέω που ήρθα. Μου έκανε εντύπωση, έβλεπα από κοντά αυτά που βλέπαμε στα έργα. Ξυπνήσαμε με χιόνι την πρώτη νύχτα. Την επόμενη πήγα στο διαμέρισμα με συγκάτοικο. Η δουλειά άρχισε πριν την Πρωτοχρονιά σ’ ένα κρεοπωλείο. Ο άνθρωπος ήθελε βοήθεια λόγω γιορτών και μετά με έδιωξε. Μετά ήμουν delivery boy, δεν γνώριζα τους δρόμους. Αυτή ήταν η τελευταία δουλειά μέσα στον Ιανουάριο. Ένιωθα μόνος όμως επειδή ήμουν νεαρός ήταν πιο εύκολο».

Για την απόφαση του να μείνει μόνιμα στην Αμερική: «Οι δουλειές που άρχισα με ανάγκασαν να σταματήσω το Πανεπιστήμιο για να προλαβαίνω. Από αυτή τη μέρα άρχισα να βγάζω λεφτά και να είμαι πιο άνετος από τους γύρω μου. Άρχισα γραφείο που ασχολείται με construction. Το πήρα απόφαση ότι θα έμενα Αμερική. Έστησα δικά μου συνεργεία και εγώ έμενα στο γραφείο, πήρα ρίσκα. Όταν προσπαθείς να μεγαλώσεις μία επιχείρηση ότι παίρνεις τα βάζεις πίσω. Έβλεπα το επόμενο βήμα, την επόμενη ευκαιρία την επόμενη επιχείρηση».

Πως προέκυψε η προεδρία στην Ομόνοια: «Με πήρε ο φίλος μου ο Δημήτρης Γρηγόρη και με ρώτησε αν ενδιαφέρομαι να έρθω στην Ομόνοια. Σαν επιχειρηματίας πάντα λες θα δω το πλάνο και μετά, δεν πίστευα ότι θα γινόταν κάτι. Η Ομόνοια δεν είναι απλή επιχείρηση που μπορείς να βάλεις λεφτά και να την πάρεις. Έτσι έγινε στο τέλος και στην έκπληξη μου έγινε η συμφωνία. Η Τζένιφερ στην αρχή νόμιζε ότι ήμουν τρελός, γιατί ήξερε ότι στα 30 χρόνια που είμαστε μαζί δεν παρακολούθησα ποτέ ποδόσφαιρο».

Για το ρίσκο που πήρε: «Είναι μεγάλη ομάδα και το ένιωθα, σίγουρα δεν κατάλαβα που ερχόμουν και αυτό το λέω βέβαια. Μου πήρε 1-2 χρόνια να το καταλάβω και να δω τι εστί να είσαι πρόεδρος της Ομόνοιας. Ήταν μία πρόκληση για μένα, κάτι το διαφορετικό. Δεν ήθελα να το μετανιώσω μετά από 10 χρόνια ότι δεν ήρθα. Είχα χρόνο και με τις δουλειές μου και ένιωσα ότι μπορούσα να δουλέψει η ιδέα. Άρχισα να σκέφτομαι ότι ήθελα να ενεργοποιηθώ στην Κύπρο με κάποιο τρόπο. Πριν με πάρει τηλέφωνο ο Γρηγόρη είχα σαν πλάνο να βοηθήσω τον ΑΣΙΛ Λύσης, όμως δεν πρόλαβα να βρεθώ καν μαζί τους».

Για την αρχική συμφωνία: «Η πρώτη συμφωνία με την Ομόνοια ήταν για 20 χρόνια τελειώνει και φεύγει, δεν ήταν δική μου. Στην αρχή νόμισα ότι μπορείς να βγάλεις λεφτά με ομάδα, όμως δεν υπάρχει τέτοιο σενάριο για την Κύπρο σε καμία ομάδα. Όταν άρχισα να ζω τη ζωή της Ομόνοιας με τον κόσμο μετά ήταν θέμα να μεγαλώσω ακόμη περισσότερο την ομάδα για το χρόνο που είμαι εγώ εδώ».

Για το ότι δεν συμφώνησαν όλοι και η αποχώρηση της Θύρα 9: «Δεν περίμενα να συμφωνήσουν όλοι με τις αποφάσεις μου. Δεν μπορούσα εγώ να τους σταματήσω εγώ από τα να μην φύγουν, μιλώ για τη “Θύρα 9”. Το όραμα μας είναι να μεγαλώσουμε την Ομόνοια σε κυπριακά δεδομένα και πλαίσια, θέλουμε το ιδιόκτητο γήπεδο και να μεγαλώσεις ως οργανισμός. Για την ώρα δουλεύουμε στο γήπεδο και πιστεύω σύντομα θα ανακοινώσουμε κάτι».

Για την ανάμειξη της πολιτικής στο Κυπριακό ποδόσφαιρο: «Δεν σκέφτηκα ποτέ την πολιτική, δεν νομίζω ότι είναι για μένα, ούτε η Κύπρος είναι έτοιμη για μένα. Είναι πολλοί οι λόγοι που δεν παίρνω τέτοια απόφαση, ο ένας λόγος είναι η οικογένεια μου. Οι κόρες μου μένουν Νέα Υόρκη. Καλύτερα να μην μπλεχθώ με τα πολιτικά. Το ποδόσφαιρο πλέον άρχισε να βγαίνει εκτός, δημιουργήθηκε μία γραμμή. Δεν είναι καλό να αναμειγνύονται πολιτικά με ομάδες».

Για το αν είχε επαφή με το ΑΚΕΛ: «Είχαμε επαφή ναι αλλά και με άλλους πολιτικούς και ο λόγος ήταν ότι οι περισσότεροι οπαδοί της Ομόνοιας είναι με το ΑΚΕΛ».