Με αφορμή το ψυχικής φύσεως ζήτημα που αντιμετωπίζει ο Άαρον Λένον (νοσηλεύεται εδώ και μία βδομάδα), ο συνάδελφός του, στράικερ της Άκρινγκτον Στάνλεϊ, Μπίλι Κι, παρουσίασε με συνέντευξή του στην επίσημη ιστοσελίδα του συλλόγου της Λιγκ 2 τον τρόπο με τον οποίο καταπολέμησε ένα παρόμοιο θέμα που βίωσε ο ίδιος, και ειδικότερα, την κατάθλιψη.«Είναι εξαιρετικά δύσκολο και κάτι που θα με συνοδεύει πάντα. Ποτέ δεν απέφυγα, όμως, τα προβλήματά μου και θα μιλήσω ανοιχτά σε όλους για αυτό. Είχα μία πολύ άσχημης μορφής κατάθλιψη το περασμένο έτος, αλλά έπρεπε να επανέλθω, να συνεφέρω τον εαυτό μου και οφείλω να πω ότι οι προπονητές μου μου παρείχαν τεράστια στήριξη», δήλωσε αρχικά ο 26χρονος φορ και συνέχισε:«Είναι τόσο δύσκολο που ο κόσμος δεν μπορεί να το συνειδητοποιήσει. Σε κοιτάνε και πιστεύουν ότι έχεις μια καλή δουλειά, μια αξιαγάπητη οικογένεια, μα αυτό δεν αλλάζει στο ελάχιστο τον τρόπο που αισθάνεσαι. Ερχόμουν καθημερινά για προπονήσεις και ήθελα να κλαίω και όχι να παίξω ποδόσφαιρο. Αυτό ήταν λάθος, γιατί ασκούμε το πιο όμορφο επάγγελμα του κόσμου»!
Εκτός του ότι αντιμετώπισε το «δαίμονα» της κατάθλιψης με το να μην τον κρατήσει κρυφό, ο Βορειοϊρλανδός επιθετικός αποκάλυψε και ποια άλλη μέθοδο χρησιμοποίησε για να θεραπεύσει την ψυχή του, καθώς ανέφερε:«Πήγα να δουλέψω σε οικοδομή για 2-3 εβδομάδες και ήταν μία πολύ διαφορετική εμπειρία που με βοήθησε. Είχα μία διαφορετική ζωή. Έπρεπε να ξυπνήσω στις 7 το πρωί και να τελειώσω στις 5 το απόγευμα και ήταν δύσκολο. Με επέτρεψε όμως, να σταθώ και να δω τις διαθέσιμες επιλογές που είχα στη ζωή μου. Αντιλήφθηκα τότε, ότι το ποδόσφαιρο και η στήριξη που λαμβάνω από αυτό θα μπορούσε να με βοηθήσει. Ότι μπορώ να πηγαίνω κάθε μέρα στη δουλειά μου, να κάνω πλάκα με τους συμπαίκτες μου, να γελάω, και να πληρώνομαι καλά για κάτι που αγαπάω. Έπρεπε να καταλάβω ότι ήμουν ένας τυχερός άνθρωπος» και ολοκλήρωσε:«Είναι καλύτερο να παραδεχθείς και να μιλήσεις για το πρόβλημά σου, παρά να το κρατήσεις μέσα σου. Συμβαίνει σε πολλά παιδιά, εντός ή εκτός ποδοσφαίρου και πολύ δεν το έχουν συνειδητοποιήσει. Είναι σημαντικό να συζητήσεις για αυτό και ευτυχώς, εγώ τα κατάφερα».
